Είναι ευρέως γνωστό ότι η βόλτα είναι ένας από τους βασικότερους τρόπους για να δώσουμε στο σκύλο μας τη δυνατότητα να εκτονωθεί, να αποκτήσει εμπειρίες και να κοινωνικοποιηθεί. Επιπλέον, στη βόλτα, προϋποθέτοντας φυσικά ότι έχουμε επίγνωση του πώς σκέφτονται και λειτουργούν τα ζώα αγέλης από τη φύση τους, μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία να του διδάξουμε συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του και γενικά να πλάσουμε σωστά το χαρακτήρα του. Δυστυχώς, όμως, αρκετοί από εμάς δε λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα για να καταστήσουμε τη βόλτα του σκύλου μας ασφαλή, τόσο γι’ αυτόν όσο και για τους γύρω μας. Με άλλα λόγια, δε χρησιμοποιούμε λουρί.
Κάπου εδώ, μερικοί ίσως σπεύσουν να διαφωνήσουν, θέτοντας επιχειρήματα του τύπου: «Εγώ θέλω ο σκύλος μου να είναι ελεύθερος και χαρούμενος, όχι περιορισμένος με λουρί» ή «Ο δικός μου σκύλος είναι άκακος» ή «Τον έχω εκπαιδεύσει». Όλα τα ανωτέρω επιχειρήματα είναι απολύτως σεβαστά και εύλογα. Πώς μπορεί άλλωστε ένας σκύλος να απολαύσει τη βόλτα όταν είναι μονίμως περιορισμένος με λουρί; Ποιός ο λόγος να μην τον έχουμε ελεύθερο, εφόσον είναι καλοπροαίρετος ή/και υπάκουος;
Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι υπάρχουν λουριά μικρού μήκους και λουριά μεγάλου μήκους. Αν η εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας για τη βόλτα περιλαμβάνει ένα λουρί 50 εκατοστών και το σκύλο κολλημένο δίπλα μας καθ’ όλη τη διάρκειά της, τότε -ναι- μια τέτοια «βόλτα» λειτουργεί περιοριστικά για το σκύλο, διότι του στερούμε την ελευθερία κινήσεων. Ωστόσο, υπάρχει τρόπος να μπορέσει ένας σκύλος να απολαύσει όλα τα προνόμια της βόλτας φορώντας το λουρί του. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα μακρύ λουρί! Το πιο κατάλληλο μέγεθος λουριού είναι αυτό των δύο μέτρων, μιας και μας δίνεται η δυνατότητα να αυξομειώσουμε το μήκος του αναλόγως με το τί επιτάσσει η κάθε περίσταση μέσα στην καθημερινότητά μας. Επιπλέον, αν έχουμε την οικονομική δυνατότητα, μπορούμε να προμηθευτούμε έναν πτυσσόμενο οδηγό και να τον χρησιμοποιούμε για δραστηριότητες που απαιτούν ακόμα περισσότερη ελευθερία, όπως για παράδειγμα το παιχνίδι με μπαλάκι. Έτσι, χρησιμοποιώντας λουρί(α) μεγάλου μήκους, ο σκύλος έχει όλη την ελευθερία και την άνεση που χρειάζεται, για να μυρίσει, να κάνει τις ανάγκες του, να τρέξει, να παίξει και γενικά να απολαύσει τη βόλτα. Ταυτόχρονα, διατηρούμε τον έλεγχό του και, επομένως, έχουμε την ικανότητα να προλάβουμε τυχόν δυσάρεστα περιστατικά καθώς και να αποτρέψουμε πιθανές ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Συνεπώς, η συνταγή για μια επιτυχημένη, τόσο για το σκύλο όσο και για τον ιδιοκτήτη, βόλτα είναι να υπάρχει ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και περιορισμού κατά τη διάρκειά της, δηλαδή ελεγχόμενη ελευθερία με μακρύ λουρί!
Έχοντας καλύψει την αποτελεσματικότητα της – σωστής – χρήσης λουριού κατά τη διάρκεια της βόλτας, ας προχωρήσουμε στην αναγκαιότητά της, παραθέτοντας τα παρακάτω στοιχεία. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι στο περιβάλλον (αυτοκίνητα, φόλες, επιθετικά σκυλιά κ.α.), οι οποίοι δε βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας. Όταν αφήνουμε το σκύλο μας εντελώς ελεύθερο στη βόλτα, δηλαδή ανεξέλεγκτο, αυξάνουμε τις πιθανότητες να του συμβεί κάποιο ατύχημα, αφού χωρίς τη χρήση λουριού είναι αδύνατο να τον αποτρέψουμε απ’ το να εμπλακεί σε επικίνδυνες καταστάσεις. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλου, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας, έχουμε βιώσει πώς είναι να κυνηγάμε το σκύλο μας που έφυγε στο δρόμο, ή να τρέχουμε πανικόβλητοι στον κτηνίατρο επειδή δεν προλάβαμε να δούμε τι έφαγε από κάτω -μιας και βρισκόταν ελεύθερος 100 μέτρα μακριά-, ή να πασχίζουμε να τον γλυτώσουμε από τα δόντια ενός άλλου σκύλου ο οποίος επίσης τύχαινε να βρίσκεται ελεύθερος! Αυτή η λίστα με τις άσχημες εμπειρίες, που είναι αποτέλεσμα της απροθυμίας μας να χρησιμοποιήσουμε λουρί, θα μπορούσε φυσικά να συνεχιστεί αν ο σκοπός αυτού του άρθρου ήταν να υπερβεί τις σελίδες ενός βιβλίου. Ακόμα κι αν ο σκύλος μας είναι άρτια εκπαιδευμένος, και δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι από τα παραπάνω, η χρήση λουριού παραμένει απαραίτητη. Ο λόγος είναι απλός, και δεν έχει να κάνει με εμάς ή το σκύλο μας. Καλό θα ήταν να προσπαθούμε να βλέπουμε τα πράγματα και απ’ τη σκοπιά αυτών των συνανθρώπων μας οι οποίοι τυχαίνει είτε απλώς να μη νιώθουν άνετα με τα σκυλιά, είτε -ακόμη χειρότερα- να τα φοβούνται. Το ότι εμείς είμαστε 100% σίγουροι για τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του σκύλου μας, δε σημαίνει πως και οι υπόλοιποι οφείλουν να κάνουν το ίδιο. Πώς θα μας φαινόταν αν είχαμε υψοφοβία και κάποιος μας ανάγκαζε να κοιτάξουμε κάτω, απ’ την κορυφή ενός ουρανοξύστη, για να δούμε την «ωραία θέα»;
Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι το λουρί στη βόλτα είναι απαραίτητο, ανεξάρτητα από το πόσο μικρόσωμος, καλός ή εκπαιδευμένος είναι ο σκύλος μας. Η σωστή χρήση του κατάλληλου λουριού εξασφαλίζει όχι μόνο την επαρκή κάλυψη όλων των σωματικών και πνευματικών αναγκών του σκύλου, αλλά και την ασφάλειά του σε συνδυασμό με την ασφάλεια των γύρω μας. Τα οφέλη που μας προσφέρει το λουρί δε συγκρίνονται σε καμία περίπτωση με το λιγοστό «μπελά» που ενδεχομένως να συναντήσουμε στην αρχή, μέχρι να εξοικειωθούμε με τη χρήση του.
Ιωάννου Βασίλης
Εκπαιδευτής Σκύλων