Εγκαινιάστηκε το ανακαινισμένο Επισκοπείο της Μητρόπολης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας (video, pics)
Ήταν το 2003 όταν το Επισκοπείο της Μητρόπολης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας έκλεινε για να ξεκινήσουν οι απαραίτητες εργασίες ανακαίνισης.
Από τότε πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια και το Επισκοπείο άνοιξε και πάλι, πλήρως ανακαινισμένο, με μια σεμνή τελετή εγκαινίων το απόγευμα της Δευτέρας, ανήμερα της εορτής του Αγίου Πνεύματος.
Στην τελετή συμμετείχαν Μητροπολίτες, η πολιτική, πολιτειακή και στρατιωτική ηγεσία του τόπου και πλήθος πιστών.
Χαιρετισμό απηύθυναν ο Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος (που αναφέρθηκε και στο ιστορικό του επισκοπείου) ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονας ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου και ο δήμαρχος Φλώρινας Γιάννης Βοσκόπουλος.
Στο τέλος δε της τελετής των εγκαινίων τιμήθηκαν με αναμνηστική πλακέτα από τον Μητροπολίτη κ. Θεόκλητο όσοι συνέβαλλαν διαχρονικά στην ολοκλήρωση των εργασιών της ανακαίνισης. Συγκεκριμένα, τιμήθηκαν οι πρώην περιφερειάρχες Ανδρέας Λεούδης, Γιώργος Δακής, Γιώργιος Κίρκος και Μαρία Σκραφνάκη, ο νυν περιφερειάρχης Θόδωρος Καρυπίδης, ο νυν αντιπεριφερειάρχης Στέφανος Μπίρος, ο νυν δήμαρχος και πρώην νομάρχης Γιάννης Βοσκόπουλος, οι πρώην νομάρχες Τραϊανός Πετκάνης και Παύλος Αλτίνης, ο πρώην αντιπεριφερειάρχης Δημήτρης Ηλιάδης, οι αρχιτέκτονες – μηχανικοί Κωνσταντίνος Γώγος και Μιχαήλ Παπαγιαννάκης και ο πολιτικός μηχανικός Ναθαναήλ Σαχινίδης.
Ακολούθησε η κοπή της κορδέλας στην είσοδο του κτιρίου και η αποκάλυψη της πλάκας των εγκαινίων, ένα ποίημα το οποίο συνέταξε ο Μητροπολίτης Εδέσσης κ. Ιωήλ.
Το Επισκοπείο ανεγέρθη το έτος 1902 από τον Μητροπολίτη Μογλενών και Φλωρίνης Ιωαννίκειο, ενώ ανακαινίστηκε άλλη μία φορά κατά το παρελθόν, το 1971, από τον Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνο.
Βρίσκεται στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Φλώρινας, απέναντι από τον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονα, και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα διατηρητέα κτήρια της πόλης.
Στις 3 Οκτωβρίου του 1971, επί των ημερών του μακαριστού Αυγουστίνου εγκαινιάσθηκε το μητροπολιτικό μέγαρο της Φλωρίνης.
Αντιγράφουμε από το περιοδικό «ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», τεύχος 39, Οκτώβριος 1971, επίσημο όργανο της μητροπόλεως, το ακόλουθο απόσπασμα της μνημειώδους ομιλίας του αοιδίμου ποιμενάρχου, σχετικά με τα εν λόγω εγκαίνια: «Αλλ ενώ ως εκκλησιαστικός ηγέτης χαίρω διά την αποπεράτωσιν του έργου τούτου, ως άτομον όμως, επιτρέψατε να εξομολογηθώ δημοσίως , λυπούμαι μάλλον ή χαίρω. ΠΙΣΤΕΥΣΑΤΕ ΜΟΙ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΘΑ ΕΠΕΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΖΩ ΥΠΟ ΣΚΗΝΑΣ ΠΑΡΑ ΕΙΣ ΜΕΓΑΡΟΝ. Πιστεύσατέ μοι, νοσταλγώ τας ημέρας εκείνας, κατά τας οποίας ως ιεροκήρυξ του λαού και του στρατού έζων εις σκηνάς και ταπεινά οικήματα, συγκακουχούμενος τω λαώ του Θεού.
ΤΟ ΜΕΓΑΡΟΝ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ. ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΙΝ ΜΟΥ (είναι ευρύτατα γνωστή η παροιμιώδης ασκητικότητα, απλότητα και αφιλοχρηματία του μακαριστού). Όταν ενθυμούμαι τον Κύριόν μου , ο οποίος δεν είχε ιδίαν οικίαν και εις τον ερωτήσαντα αυτόν πού μένει, απήντησεν ότι «αι αλώπεκες φωλεούς έχουσιν και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. 8,20), ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΥΣΩ ΔΙΑ ΤΗΝ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΙΝ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΑΙ ΗΜΩΝ ΤΩ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΝ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΗΓΕΙΡΟΝ ΤΟΙΥΤΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ!Ταπεινόν οίκημα θα ήρκει δι εμέ. Αλλ εφόσον εύρομεν το μέγαρον τούτο με τόσας ιστορικάς αναμνήσεις εκ του εθνικού και θρησκευτικού βίου του Γένους, εθεωρήσαμεν καθήκον να το διατηρήσωμεν ως ιστορικόν μνημείον , το οποίον θα υπενθυμίζη εις τας νεωτέρας γενεάς το παρελθόν, πηγήν , ως είπομεν, διδαγμάτων και εμπνεύσεων.
Ημείς ως άτομον, κλίνοντες πλέον προς τας δυσμάς του βίου μας, ολίγον χρόνον θα μείνωμεν εν αυτώ. «Ου γαρ έχομεν μένουσαν πόλιν αλλά τη μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ. 13, 14). Ελπίζομεν δε, με την χάριν του Κυρίου, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΘΩΜΕΝ ΕΚ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΛΑΜΨΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΩΜΕΝ ΤΡΟΠΟΝ ΖΩΗΣ (Σ.Σ. όπως και πράγματι έγινε και όπως γνωρίζουν και οι πέτρες στη Φλώρινα). Η ζωή μας έχει ως κανόνα το αποστολικόν ρητόν «έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α Τιμ.6,8).
Ημείς, μετ ολίγον φεύγομεν. Το κτίριον όμως θα μείνη. ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟΝ ΤΟΥΤΟ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΤΙΡΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑΝ, ΕΦ ΟΣΟΝ ΟΙ ΕΝ ΑΥΤΩ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΑΛΛΩΣ ΘΑ ΙΣΧΥΣΗ ΔΙ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ «ΙΔΟΥ ΑΦΙΕΤΑΙ Ο ΟΙΚΟΣ ΥΜΩΝ ΕΡΗΜΟΣ», (ΜΑΤΘ. 28, 39) ΚΑΙ «ΟΥ ΜΗ ΑΦΕΘΗ ΩΔΕ ΛΙΘΟΣ ΕΠΙ ΛΙΘΟΝ , ΟΣ ΟΥ ΚΑΤΑΛΥΘΗΣΕΤΑΙ».
Ολόκληρο το μνημειώδη λόγο του αειμνήστου ιεράρχου μπορεί κανείς να αναζητήση και ανεύρη στο προαναφερθέν τεύχος της «ΣΑΛΠΙΓΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ». Στο πρώτο και μεγαλύτερο μέρος του λόγου του π.Αυγουστίνου περιέχεται εκτενής αναφορά, μετά λεπτομερειών, του ιστορικού της ανεγέρσεως του μεγάρου και η σύνδεσή του με κορυφαία ιστορικά γεγονότα της περιοχής και του Έθνους.
Ας ελπίσουμε ότι η παρακαταθήκη του π.Αυγουστίνου, παρακαταθήκη λιτότητος, ασκητικότητος και καλώς εννοουμένης αυστηρότητος, θα εμπνέει και τους νέους ενοίκους του ανακαινισθέντος μητροπολιτικού μεγάρου, ο δε πονεμένος λαός του Θεού θα βρίσκει καταφύγιο αναψυχής και παρηγοριάς σε αυτό στις ποικίλες ανάγκες του.
Μπορούν να μας πουν οι της Μητροπόλεως πόσο στοίχισε η ανακαίνιση του κτηρίου; Ο γ. Αυγουστίνος στο περιοδικό Σάλπιγξ στην τελευταία σελίδα εδεινε αναλυτική αναφορά που πήγαινε και η τελευταία δραχμή.