Γράφει η Θεοφανώ Παγιάντζα,
Εργοθεραπεύτρια OTR/S.I
Συχνά οι γονείς το περιγράφουν σαν ένα δύσκολο παιδί…
Πιστεύουν ότι μεγαλώνοντας θα ωριμάσει και θα συμπεριφέρεται διαφορετικά.
Και όμως δεν είναι έτσι… γιατί;
Πρακτικά το παιδί αδυνατεί να δεχτεί και να επεξεργαστεί σωστά τα αισθητηριακά ερεθίσματα που δέχεται… δεν μπορεί να τα αναλύσει… και να τα οργανώσει.
Το βασικότερο χαρακτηριστικό των αισθητηριακών διαταραχών στο παιδί είναι η συχνή γκρίνια.
Μπορεί να έχει αυξημένο επίπεδο δραστηριότητας, συχνά να είναι νευρικό ή χειριστικό .
Μερικά παιδιά δυσκολεύονται να χειριστούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν οι αισθήσεις τους, όπως ήχους, αγγίγματα, γεύσεις, μυρωδιές, θεάματα.
Στην καθημερινότητα τους ίσως έχουν έντονες αντιδράσεις όταν μπαίνουν σε ένα χώρο που έχει θόρυβο, έντονο φώς (μπορεί να τρέχουν ανεξέλεγκτα ή να θέλουν να πιάνουν τα πάντα).
Οι αντιδράσεις στο λούσιμο, μπάνιο, ντύσιμο, κόψιμο μαλλιών ή νυχιών μπορεί να είναι υπερβολικές, δείχνουν να δυσανασχετούν, γκρινιάζουν, φοβούνται.
Μπορεί να αποφεύγουν τη σωματική επαφή, να αρνούνται να φάνε τροφές με συγκεκριμένη υφή καθώς και να φορέσουν ρούχα από συγκεκριμένα υφάσματα.
Δεν τους αρέσει να λερώνουν τα χέρια τους (π.χ. άμμο, δακτυλομπογιές).
Έχουν λανθασμένη αντίληψη του πόνου και του φόβου.
Σε αυτά τα παιδιά παρατηρούμε φτωχή εκτελεστικότητα σε χρονομετρούμενες δραστηριότητες.
Δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν το παιχνίδι τους, το εγκαταλείπουν, αργούν να κάνουν τα μαθήματα τους για το σχολείο.
Η αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους τους δυσκολεύει .
Φαίνονται να είναι αδέξια… αποφεύγουν να περπατήσουν σε ασταθή ή κεκλιμένη επιφάνεια, δυσκολεύονται στις κούνιες, στην τσουλήθρα, στο πιάσιμο μπάλας, στα εμπόδια, στο πέρασμα του δρόμου.
Η επιδεξιότητα των χεριών τους επίσης χαμηλή.
Το αποτέλεσμα… δυσκολεύονται στο πως θα γράψουν με το μολύβι… πως θα πιάσουν το κουτάλι να φάνε τη σούπα… πως θα κουμπώσουν τα ρούχα τους… πως θα δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους.
Τα προβλήματα Αισθητηριακής Επεξεργασίας μπορεί να οδηγήσουν σε υπερδιέγερση, υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, μπορεί να επιφέρουν μειωμένη μαθησιακή επίδοση, δυσκολίες γραφής, φτωχή εκτελεστικότητα, συχνά συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα .
Σε περίπτωση που έχετε εντοπίσει μερικά από τα παραπάνω στοιχεία στο παιδί σας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν Εργοθεραπευτή ώστε να τα αξιολογήσει.