της Μαρίας Μπιλιώνη,
Συμβούλου Εκπαίδευσης & Σταδιοδρομίας,
Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων -όποια και εάν είναι αυτά- είναι πια γεγονός που σηματοδοτεί και το τυπικό τέλος αυτής της κοπιαστικής δοκιμασίας. Η αγωνία, ο φόβος, το άγχος που συνόδεψαν τις πανελλαδικές εξετάσεις σχετίζεται κυρίως με το τι θα γίνει μετά, τι θα γίνει εάν τελικά ο υποψήφιος δεν εισαχθεί σε κάποια από τις πρώτες σχολές της προτίμησής του. Και ας υποθέσουμε ότι αυτό το «κακό σενάριο» γίνεται πραγματικότητα και ο υποψήφιος δεν περνά εκεί που επιθυμούσε ή ακόμα ότι δεν περνά σε κάποια τριτοβάθμια σχολή. Τι γίνεται; Το μέλλον είναι αμφίβολο; Η επιτυχία στην επαγγελματική ζωή άπιαστη; Η ευτυχία στη ζωή απομακρύνεται; Φυσικά, ΌΧΙ.
Η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, είναι μία από τις πολλές εναλλακτικές που έχει ο κάθε νέος σήμερα, καθώς μπορεί να κατευθυνθεί σε ποικίλες σπουδές, όπως ενδεικτικά σε δημόσια αλλά ιδιωτικά ΙΕΚ, σε ιδιωτικά κολλέγια, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, σε τμήματα πανεπιστημίων στα οποία η εισαγωγή γίνεται εκτός πανελλαδικών, (Τμήματα Ανωτάτων Σχολών Καλών Τεχνών & Τμήματα Ανωτέρων Σχολών Δραματικής Τέχνης της Ελλάδας) σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Πάντα, βέβαια, υπάρχει και η επιλογή της δεύτερης προσπάθειας με τη συμμετοχή στις πανελλαδικές της επόμενης χρονιάς, όπως και η δυνατότητα να υποβάλει κανείς νέο μηχανογραφικό την επόμενη χρονικά με τη ρύθμιση του 10%.
Πριν από τη λήψη της απόφασης για το Plan B του κάθε νέου, εξαιρετικής σημασίας κρίνεται ο εποικοδομητικός αναστοχασμός του κάθε υποψηφίου πάνω στη διαδικασία του διαβάσματος. Είναι μια ευκαιρία να διαπιστώσει ο ίδιος πώς λειτουργεί σε συνθήκες πίεσης, ποιες είναι οι αντοχές και τα όριά του. Μπορούμε, λοιπόν, να γίνουμε πιο καλοί γνώστες του εαυτού μας, να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη σκέψη μας, εάν ασχοληθούμε με τις πανελλαδικές όχι εστιάζοντας στο αποτέλεσμα αλλά εάν μείνουμε στη διαδικασία όλης αυτής της προσπάθειας.
Η εμπειρία των πανελλαδικών πρέπει να θεωρηθεί ένας από τους δύσκολους αγώνες της ζωής, -ένας, όχι ο μοναδικός ούτε ο σημαντικότερος. Έτσι, μέσα από αυτήν τη θεώρηση μπορεί ο νέος να προχωρήσει και να σχεδιάσει πώς θα δράσει από δω και πέρα. Άλλωστε, οι πανελλαδικές είναι απλά κάποιες εξετάσεις. Δεν κρίνουν ούτε τη ζωή ούτε το μέλλον του νέου!