Τα εγκαίνια ήταν την Πέμπτη και εγώ σήμερα πήγα με τα τρία μου παιδιά για να δούμε τι ήταν πια αυτό το τόσο πολυσυζητημένο… Τι να πω;
Ότι ο τοίχος αναρρίχησης είναι ήδη κατεστραμμένος; Οι μισές λαβές είναι σπασμένες και αυτές που έχουν απομείνει είναι εντελώς ξεβιδωμένες. Τα παιδιά τις έκαναν παιχνίδι και της γύριζαν γύρω – γύρω. Άνετα μπορεί ένα παιδί να ανέβει και να πέσει μαζί με την λαβή. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και επικίνδυνο!
Τα παγκάκια, που κάθεσαι και λυγίζουν; Υποθέτω είναι τα παλιά, τα ξεραμένα, που απλά τα ξαναέβαψαν. Υποθέτω!
Η βόλτα που κάνεις δίπλα από την βρωμερή λιμνούλα με τις πάπιες; Περίφραξη μηδέν! Όποιο παιδί θέλει άνετα πέφτει μέσα. Και ενήλικας, αν απλά παραπατήσει ή κάποιος περάσει από δίπλα του και τον σκουντήξει. Έλεος δηλαδή! Τόσο δύσκολο ήταν ένας απλός ξύλινος φράχτης;
Και τέλος, εκείνο το έκτρωμα που έχουν για κλουβί του αγριογούρουνου! Τι εξαθλίωση;;;!!! Δεν έκατσα δευτερόλεπτο! Χώρια η μπόχα… Είναι αυτές συνθήκες για να κρατείται ένα ζώο; Αν είναι δυνατόν!
Αναγνώστρια