Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα, αὐτὴν τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ, καὶ τὰ καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις, τὴν Ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται.». Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια ο άγιος Κοσμάς ο Μελωδός αδελφός του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, άφησε στην άκρη τον δικό του κανόνα, λέγει η παράδοση και προέκρινε του αδερφού του Ιωάννη, δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερη ερμηνεία από τα παραπάνω λόγια για την Ανάσταση του Χριστού.
Δεν υπάρχει μέρος ούτε στη γη, ούτε στον ουρανό, ούτε ακόμα και στον κάτω κόσμο που να μην έχει φωτιστεί με την Ανάσταση του Χριστού. Αυτή είναι η πρώτη και βασιλική εορτή μέσα στην εκκλησία, όλες οι άλλες γιορτές αυτή υπηρετούν, έγιναν για να γίνει η Ανάσταση, η εκκλησία φανερώθηκε για να διακονεί την Ανάσταση, ο Σταυρός υπάρχει μόνο για να οδηγεί σ’ Αυτή, αλλιώς θα ήταν μια νεύρωση, ένας ψυχολογικός καταναγκασμός.
Ξέρω μέσα στην Σαρακοστή έκανες νηστεία, μετάνοια, έκλαυσες, πόνεσες, αισθάνθηκες πόσο αμαρτωλός είσαι, αλλά τώρα φτάνει, τώρα υπάρχει η Ανάσταση, η καινούργια ζωή, έχεις πεθάνει ως άτομο, ως μονάδα, τώρα είσαι αναστημένο πρόσωπο, λουσμένο στο Φως του Αναστάντος Χριστού. Δεν έχει νόημα η Σαρακοστή, ούτε ο Σταυρός που ανέβηκες χωρίς την Ανάσταση. Η εκκλησία ήθελε να δεις τον εαυτό σου στην Σαρακοστή, όχι για να απελπιστείς από την αμαρτία σου, αλλά για να δεις την ανεπάρκεια των ψεύτικων αρετών σου, την αδυναμία σου ν’ αλλάξεις και να μεταμορφωθείς χωρίς τον Χριστό. Αλλά τώρα να χαρείς, τώρα υπάρχει μια μονάχα ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού, την έφτιαξε ο Κύριος για να χαρούμε! Μην φοβηθείς την χαρά, εύκολά ήσουν στον θρήνο, στο Σταυρό, αλλά στην χαρά δύσκολα είσαι, να χαίρεσαι για τον Χριστό, όχι να λυπάσαι. Ξέρω φοβάσαι και φοβάμαι την χαρά, αλλά γι’ αυτό έγινε η Ανάσταση για να χαιρόμαστε μέσα στην πληρότητα της.
Για την εκκλησία, δεν υπάρχει ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση, ούτε άλλη ζωή, ούτε θάνατος, αλλά αυτός είναι διακονία του μυστηρίου μια ατελεύτητου ζωής. Τα υπόλοιπα είναι δικά μας παράγωγα, του κενού μας από την απουσία του Θεού στην ζωή μας, αφού βγάζοντας ο άνθρωπος τον Θεό από την ζωή του, άρχισε να καταδυναστεύει την ύπαρξη του, με κάθετι που δεν είναι Θεός.
Ξέρεις στην εκκλησία, τα έσχατα έχουν γίνει, η Δευτέρα Παρουσία, έγινε, αυτό ομολογείς σε κάθε Θεία Λειτουργία, γεύεσαι τα Έσχατα, η Εσχατολογία στην εκκλησία δεν είναι μια μελλοντολογία, αλλά το παρόν, ο καινούργιος αναστάσιμος κόσμος. Αυτό έκανε η εκκλησία κατήργησε τον κόσμο, αφήνοντας τον ίδιο, ο Χριστός με την Ανάσταση του μεταμόρφωσε τον κόσμο, χωρίς να καταργήσει τον χρόνο, την ιστορία, και τους ανθρώπους, ναι τα πάντα πλημυρίζουν στο Φως της Αναστάσεως, η χαρά ανέτειλε, η ζωή επήγασε από τον τάφο, ο Χριστός ανέστησε τον κόσμο, ας μην παραμείνεις, ας μην παραμείνω στον σταυρό, δεν είμαι ο ανάξιος, δεν είσαι ο αμαρτωλός, ήμαστε τα παιδιά της Ανάστασης, οι μάρτυρες της Αναστάσεως, αν εγώ και συ δεν εκπέμπουμε Ανάσταση στους ανθρώπους και στον κόσμο, ο Χριστός είναι ακόμα στον Τάφο…
Τρυφωνόπουλος Γεώργιος
Θεολόγος
Αμύνταιο, 53200
6987221930