Του Γιάννη Στρατάκη
Ως πότε τα συμφέροντά μας ως Περιοχή θα θυσιάζονται και θα αντιμετωπίζονται ως αυτονόητες παραχωρήσεις.
Ως πότε θα είμαστε θύματα μιας ετεροβαρούς προσφοράς στο όνομα ενός αόριστου –ακαθόριστου κοινωνικού συνόλου.
Είναι γνωστός ο περιορισμός λειτουργίας του ΑΗΣ Αμ-Φιλ και οι επιπτώσεις στο παρεχόμενο κοινωνικό αγαθό της Τηλεθέρμανσης για τον Δ.Αμυνταίου.
Γιατί και πάλι πρέπει να θυσιάζονται τα συμφέροντα των κατοίκων της περιοχής:
-Όταν το απόθεμα λειτουργίας του ΑΗΣ Α-Φ ξοδεύεται για την ενεργειακή κάλυψη της Χώρας;
-Την ίδια στιγμή που βρίσκεται στην κλίνη του Προκρούστη τα ποσοστά ενεργειακής συμμετοχής της ΔΕΗ (και ιδιαίτερα της λιγνιτικής ενέργειας).
-Την ίδια στιγμή που οι ιδιώτες παραγωγοί-αυτοί που θα πάρουν ίσως τη θέση της ΔΕΗ στην αγορά εκ του ασφαλούς -δεν αναλαμβάνουν κανένα ρίσκο.
-Την ίδια στιγμή που επισκέφτηκε την περιοχή ο Πρωθυπουργός της Χώρας κ. Τσίπρας, για να ωραιοποιήσει ίσως και να απαλύνει τις εντυπώσεις από το επιχειρούμενο ενεργειακό ξεπούλημα της Δ.Μακεδονίας (αυτός που θα έσωζε από το ξεπούλημα την ΔΕΗ), με αόριστες και αμφιβόλου δέσμευσης εξαγγελίες και συμφωνίες.
Το ελάχιστο που οφείλεται σε αυτή την μουδιασμένη από τις αρνητικές εξελίξεις κοινωνία, είναι:
-Η άμεση διακοπή λειτουργίας του ΑΗΣ Α-Φ και η διασφάλιση της ενεργειακής τροφοδοσίας της τηλεθέρμανσης του Δ.Αμυνταίου.
-Η προώθηση εναλλακτικών λύσεων για τη συνέχιση λειτουργίας της (θετική εξέλιξη η προώθηση κατασκευής της μονάδας 25 mw ).
-Η εξασφάλιση βελτίωσης του ΑΗΣ Α-Φ με την βελτίωσή του και όχι το ξεπούλημά του. Ξεπούλημα που προτάσσει πάντα σενάρια εκποίησης των Μονάδων της Π.Ε Φλώρινας αποκλειστικά.
Ως πότε θα είμαστε θύματα στο όνομα της ενεργειακής επάρκειας της Χώρας και συγχρόνως οι φτωχοί συγγενείς του Ενεργειακού Κέντρου της Δυτ. Μακεδονίας;