Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Λαμπρινός
Επειδή ο σύγχρονος άνθρωπος, ο άνθρωπος της εποχής μας παλεύει μόνο για κοσμικά αγαθά, παλεύει και αγωνίζεται μόνο για δόξα, για χρήμα, για μόδα και σωματική ομορφιά, και νομίζει ως αληθινή χαρά του τα «κέρδη» των καζίνο οφείλουμε να τους υπενθυμίσουμε τα πρώτα λόφια του Κυρίου μας. Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών∙ μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω. Τὰ κέρδη που απορρέουν από τα λεγόμενα «τυχερά» παιγνίδια δεν είναι τίποτα άλλο από σκλαβιά στο σατανά και τα αμαρτωλά πάθη.
Τα ανωτέρω λόγια του κηρύγματος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού δεν ήταν μόνο για τους ανθρώπους της εποχής τους, αλλά είναι και για σήμερα, διότι τὸ Ευαγγέλιο έχει διαχρονική αξία. Γι’ αυτό άλλωστε ήρθε στον κόσμο μας ο Χριστός, και έγινε άνθρωπος, αλλά χωρίς την αμαρτία.
Θα μπορούσε βέβαια, αν δεν μας αγαπούσε, να μη γενιόταν και να μη μας έδωσε το φάρμακο της μετανοίας. Ο Χριστός ὅμως ως Μεγάλος Ιατρός μας θεράπευσε από κάθε είδους αμαρτία δια της αληθινής μετανοίας του ανθρώπου. Διότι ο Θεός δεν αφήνει καμμία αμαρτία αθεράπευτη. Γι’ αυτό και μεις όλοι οι αμαρτωλοί της γης ποτέ δεν πρέπει να απογοητευόμαστε στη ζωή μας.
Αν και ο πονηρός αποκοιμίζει και εξαπατά τον άνθρωπο με τα κοσμικά του θέλγητρα και την αγάπη της φιληδονίας, φιλοσαρκίας και φιλαργυρίας, υπάρχει και ο Χριστός με το Ευαγγέλιό του που μας οδηγεί στον αληθινό δρόμο της επιγείου ζωής, που είναι ο δρόμος της αληθείας και πνευματικής ζωής. Και ενώ ο Χριστός μας οδηγεί στο φως της που απορρέει από τη Θεία Του διδασκαλία, και μας λέει ότι το πάθος της χαρτοπαιξίας ή της ρουλέτας μας κάνει δούλους του πάθους αυτού, οι κοσμικοί άνθρωποι νομίζουν πως θα βρουν την ευτυχία του όχι με την εφαρμογή των λόγων του Κυρίου, αλλά με τη ζωή της αμαρτίας. Ο Χριστός όμως μας, που δεν θέλει να μας βλέπει σ’ αὐτά τα χάλια μας καλεί σε μετάνοια. Μετανοείτε, λέει σε όλους μας.
Αν όμως όλοι μας εξετάσωμε καλύτερα την επίγειο ζωή μας και την δούμε αντικειμενικότερα, πιο αμερόληπτα υπό το φως του Ευαγγελίου θα καταλάβουμε ότι η ζωή μας στο κόσμο αυτό είναι μηδαμινή. Θα δούμε επίσης ότι όλα της τα αγαθά αφαιρούνται με τον θάνατο, πολλές φορές και συχνότερα του θανάτου με ποικίλες, απροσδόκητες καταστάσεις. Αυτά τα φθαρτά, τα τόσο γρήγορα εξαφανιζόμενα αγαθά, δεν αξίζουν να ονομάζωνται αγαθά. Διότι όλα αυτά τα αγαθά είναι στην πραγματικότητα απάτες και παγίδες. Και όσοι κολλούν και βυθίζονται στις παγίδες αυτές, και συλλαμβάνονται από αυτές, αποστερούνται από τα αληθινά, τα αιώνια, τα ουράνια, πνευματικά αγαθά, τα οποία και αποκτούμε όταν πιστεύωμε στον Χριστό, ὁ Οποίος είναι και το αληθινό φως της ζωής μας.
Μετανοείτε, λοιπόν!