Πήρα τον δρόμο της ξενιτιάς,
σε χώρα μακρινή,
νιώθοντας πλέον ελεύθερος
χωρίς Εσένα.
Ήταν η αγάπη Σου,
τόσο μεγάλη και ζεστή,
που η καρδιά η παγερή
δεν μπόρεσε να χωρέση.
Και έτσι από Υιός Σου
κατήντησα δούλος της αμαρτίας,
να τρώω τα ξυλοκέρατα
την πείνα μου να ξεγελάσω.
Σ’ αυτό το άθλιο σημείο,
σκέφτηκα τι έχω άλλο να χάσω
πήρα τον δρόμο της επιστροφής
όχι ως γιός Σου, μα υπηρέτης,
ανάμεσα στους τόσους
που σκέπονται,
από την πλατιά Σου την αγάπη.
Μα πριν προφθάσω,
βλέπω Εσένα ,
σήμερα, όπως και κάθε μέρα
να περιμένεις να φανώ
κι ευθύς στην αγκαλιά σου
να με παίρνεις.
Δεν κούνησες το δάχτυλο,
μήτε την αμαρτία θύμισες
αλλά τα χέρια,
αυτά τα πληγωμένα του Σταυρού,
άνοιξες,
βάζοντας με πάλι,
μέσα στην Πατρική Σου ζεστασιά.
Γεώργιος Τρυφωνόπουλος
Θεολόγος Α.Π.Θ.
6987221930
Αμύνταιο, 53200
«Κοιτώντας προς στην Ανάσταση……»
Τριώδιο 2019
Κυριακή, 24-02-2019
του Ασώτου
