Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου και να μοιραστώ τις σκέψεις μου για τις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές.
Ιδιαίτερες συστάσεις, πιστεύω, πως δεν χρειάζονται.
Σας γνωρίζω και με γνωρίζετε. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην πόλη μας.
Τη λατρεύω, όσο και εσείς, με πάθος και σεβασμό στην ιστορία της.
Την έζησα στην εξέλιξη της, από τη νοσταλγική εποχή της αυλής και της αλάνας, της πισίνας στην πάνω μπουάτ και του «Άλσους» στον λόφο του Αγίου Παντελεήμονα, της βόλτας στον κεντρικό δρόμο της Παύλου Μελά και του παλιού πανέμορφου 1ου Δημοτικού Σχολείου όπου μαθήτευσα, μέχρι τη σημερινή «άψυχη» τσιμεντένια μορφή της.
Σίγουρα ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Ούτε μπορούν να τον σταματήσουν γλυκές νοσταλγίες. Ο χρόνος τρέχει και οφείλουμε να τρέξουμε μαζί του. Υπάρχει ελπίδα. Η Φλώρινα δεν έσβησε. Δεν έχασε την ομορφιά της. Έχει περίσσευμα ομορφιάς για να αναπληρώσει ότι, η μανιώδης καταδίωξη ενός κακώς εννοούμενου εκσυγχρονισμού, υποβάθμισε. Δεν μας μένει παρά να την αναδείξουμε και να την αξιοποιήσουμε με υπευθυνότητα, σύνεση, γνώση. Με σκληρή δουλειά και χαμηλά το κεφάλι χωρίς αυταρχισμό και κομπορρημοσύνη.
Τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τα καλύτερα. Η τηλεθέρμανση «εγκαινιάστηκε» αλλά μείναμε στις κορδέλες. Οι δρόμοι μοιάζουν βομβαρδισμένοι. Η δημοτική περιουσία (Άλσος, πάνω μπουάτ κ.α.) αφέθηκε στο έλεος του θεού. Το ποτάμι δεν ολοκληρώθηκε. Τα παρόχθια καλντερίμια είναι άθλια. Τα πάρκα δεν φροντίζονται επαρκώς. Οι γειτονιές της πόλης εγκαταλείφθηκαν. Ο λόφος του Αγίου Παντελεήμονα «μας φωνάζει» να τον αξιοποιήσουμε αλλά δεν τον ακούμε.
Η απόφαση μου να θέσω υποψηφιότητα, ως Δημοτικός Σύμβουλος, με τον συνδυασμό Ενότητα – Συνεργασία του Στάθη Κωνσταντινίδη, έχει άμεση σχέση με όλα όσα σας προανέφερα.
Δεν θα πω μεγάλα λόγια και βαρύγδουπα. Ένα πράγμα μόνο και θέλω να το κρατήσετε. Δεν είμαι υποψήφιος για να ικανοποιήσω προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες. Εάν συνέβαινε αυτό, θα το είχα κάνει πριν από πολλά χρόνια. Δεν θα περίμενα να γκριζάρουν τα μαλλιά μου. Το κίνητρο είναι η πόλη μου. Και σας το δηλώνω με απόλυτη ειλικρίνεια. Είναι το ίδιο που είπα στη σύζυγο και στα παιδιά μου.
Δεν ζητώ την ψήφο σου για να κατακτήσω μία θέση στο δημοτικό συμβούλιο. Ζητώ την συμμετοχή σου στον αυριανό δήμο Φλώρινας με την ψήφο σου.
Θέλω να δώσω αξία και τιμή στην επιλογή σου στο πρόσωπό μου.
Θέλω η ψήφος σου να πιάσει τόπο, να την κάνω φωνή, να της δώσω υπόσταση.
Και για το μόνο που μπορώ να δεσμευτώ χωρίς φόβο, είναι πως δεν θα το μετανιώσεις.
Σε ευχαριστώ.
Με εκτίμηση
Γιώργος Παπαγρηγορίου
