Ένας φιλήσυχος πατέρας μεγάλωσε με κόπο τον μοναχογιό του, στα χρόνια που πέρασαν ο γιος του δεν τον προσφώνησε ποτέ πατέρα, έμπλεξε με κακές παρέες και σύντομα οδηγήθηκε σε κελί υψίστης ασφαλείας.
Ο πατέρας του τον επισκεπτόταν τακτικά, για να του δώσει θάρρος και κουράγιο του έλεγε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σκέπτεται να του δώσει χάρη.
Κάποια στιγμή ο πατέρας αρρώστησε βαριά, έτσι έστειλε γράμμα στον γιο του, η απάντηση ήρθε σύντομα. Ο γιος έγραψε: Σήμερα έμαθα ότι με κορόιδευες, ο Πρόεδρος ποτέ δεν σκέφτηκε να μου δώσει χάρη, αν βγω κάποτε από εδώ θα γίνω πατροκτόνος.
Ο πατέρας ακούμπησε το γράμμα στο στήθος του και είπε με λύπη: «Έστω και έτσι, με είπε πατέρα».
Κεντρική ιδέα: «Σίτου σπαρέντος, κριθή έφυ» (σιτάρι σπείραμε, κριθάρι φύτρωσε).
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης