Το φως δεν σταθμεύει πουθενά
μας διαπερνά διάχυτο
ζωοδότο και φονικό
όπως το συλλάβει κανείς
και πως ερμηνεύεις τον εαυτό σου
στα διάκενα μιας αύρας που δονείται έρποντας
τα πουλιά φτερουγίζουν παιχνιδιάρικα
ανάμεσον του αέρα και των κυμάτων
διαστήματα που δεν βλέπουμε
απλά ανιχνεύονται με τα χνώτα
σπασμοί αιώνιας πάλης κόντρα στην άβυσσο
μειδίαμα σαρκαστικό κατά πως κοιτά την ζωή
που δεν περιμένει.
24-8-20
Μετά από ένα συμπόσιο
με τον Θ. Γερμανίδη στο Πόζαρ
Ρηγίνος