-Ήταν νύχτα, οι πόρτες σφαλιστές τα λυχνάρια τρεμόσβηναν από το φύσημα του αγέρα, ήταν τόσο δυνατός που περνούσε από τις χαραμάδες των παραθύρων.
-Ένας μεσόκοπος άντρας πλάγιασε να κοιμηθεί, πριν κλείσει τα μάτια είδε να ανοίγει η πόρτα του δωματίου και να μπαίνει ένας άγνωστος, μια «σκιά» με κάπα και κουκούλα στον δεξί χέρι κρατούσε το δρεπάνι.
-Ο μεσόκοπος με περίσσια ευγένεια καλωσόρισε την «σκιά».
-Διψάς; θέλεις νερό ρώτησε.
-Όχι δεν θέλω απάντησε.
-Πεινάς; θέλεις να σου στρώσω το τραπέζι, ξανά ρώτησε.
-Όχι δεν θέλω, απάντησε.
-Κρυώνεις; θέλεις να στρώσω ζεστά παπλώματα να κοιμηθείς και το πρωί με «παίρνεις», αφού για αυτό ήρθες.
-Όχι…! «Δεν θα σε πάρω απόψε, θα φύγω χωρίς εσένα» απάντησε η «σκιά», πέρασε το κατώφλι και έφυγε.-
Ηθικό δίδαγμα: Ο θάνατος είναι σίγουρος, η μέρα του δεν είναι σίγουρη.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
