«Ο Γιώργος Ρόρρης έχει το ψυχικό απόθεμα να οδηγήσει την ζωγραφική μας λίγο πιο πέρα, λίγο πιο μακριά» ομολογεί ο Μάνος Στεφανίδης. Ο Γιώργος Ρόρρης σε έναν ανοιχτό διάλογο με τους παρακολουθητές θα ξετυλίξει το ζωγραφικό του έργο και θα αναδύσει την σκέψη του για την τέχνη και την ζωγραφική, προσκεκλημένος από το 3ικαστικό 3ργαστήριο Ζωγραφικής, της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και του Τρίτου εργαστηρίου της Σχολής Καλών Τεχνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η δράση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 13 Απριλίου, ώρα 11.00 π.μ., διαδικτυακά στην εικονική αίθουσα 3, στο σύνδεσμο https://zoom.us/my/uowm.eetf3 , Meeting ID: 680-447-7017. Η διεργασία είναι ανοιχτή σε όποιον το επιθυμεί.
«Για τον Γιώργο Ρόρρη η ζωγραφική είναι «η σκιά του ονείρου» (Ο τρίτος Τάκης, 2008, ταινία Κατερίνας Πατρώνη) και για τον Κωνσταντίνο Καβάφη η τέχνη είναι «Επιθυμίες κ’ αισθήσεις/… – κάτι μισοειδωμένα,/ πρόσωπα ή γραμμές ερώτων ατελών/ κάτι αβέβαιες μνήμες» (Εκόμισα εις την Τέχνην, ποίημα, 1912). Ο Γιώργος Ρόρρης κομίζει: Για όσους αναζητούν τα αρχέτυπα της ύπαρξης, μέσα στην πραγματικότητα, μόνον η Τέχνη, ως βιώσιμη και βιωτέα συνειδητότητα της ζωής, προσφέρει την αρχετυπικότητα της. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί αλυσιτελή εικονογραφία, βραχύβια, αναλγητική προσπάθεια απομίμησης της ζωής. Οι δημιουργοί σαν το Ρόρρη, υποκείμενα ένθεα, υφίστανται μόνον διά της Τέχνης, που συνιστά γι’ αυτούς την υποστασιοποιό συνιστώσα του όναρ, με μάτια ορθάνοιχτα. Η φυσική, κοινωνική ή ιστορική τους επίδραση παραμένει αδιάφορη, αμελητέα, ρηξικέλευθη, μπροστά στον όλεθρο που κατάγουν, διά του έργου τους επί της στιγμής. Χορταίνουν πίνοντας, διαρκώς, εικόνες και διψάνε απορροφώντας την υγρασία της ζωγραφικής. Η στέρηση της ύπαρξης, με όσους συναριθμούνται στη χορεία των αφοσιωμένων του εννοούμενου κύκλου των δημιουργών, είναι μια λύτρωση ατομική. Οι προσλήπτες είναι οι αποδέκτες του έργου Τέχνης,που, ενώ αναγνωρίζονται μεταξύ τους από ένα εκάστοτε συγκεκριμένο στίγμα εκ του συναισθηματικού κουτιού και την συστάδα των ψυχικών αποκρίσεων, το ίδιον της βλεμματικής επαφής με τα έργα Τέχνης καταλήγει να ανατροφοδοτεί τόσο τον προσλήπτη όσο και τον αποδέκτη», σύμφωνα με τον Χάρη Κοντοσφύρη.
Γιώργος Ρόρρης – σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Ο Γιώργος Ρόρρης γεννήθηκε στον Κοσμά Κυνουρίας, το 1963. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητές τον Παναγιώτη Τέτση και τον Γιάννη Βαλαβανίδη (1982-1987). Συνέχισε τις σπουδές του στην ÉcolenationalesupérieuredesBeaux-Arts, στο Παρίσι, με καθηγητή τον LeonardoCremonini (1988-1991), με υποτροφίες του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αδελφών Π. Μπάκαλα.Συνεργάστηκε με το Κέντρο Γραμμάτων και Τεχνών Άποψη (1996-2002) και από το 2002 συνεργάζεται με την Ομάδα Τέχνης «Σημείο», διδάσκοντας ζωγραφική. Το 2001, τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο για νέο ζωγράφο, κάτω των 40 ετών. Το 2006, του απενεμήθη τιμητική διάκριση για το έργο του από το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης». Από την πρώτη του ατομική έκθεση το 1988 έως και τo 2017 διατήρησε μόνιμη συνεργασία με τη Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης. Έργα του βρίσκονται σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ιστότοπος Γιώργου Ρόρρη σύνδεσμος εδώ
Γιώργος Ρόρρης, Πορτρέτο του Τάκη Πιτσέλα, με πορτοκαλί γραβάτα, 2005, 210x190