Διάλεξη του εικαστικού επιτελεστή Αντώνη Αντωνίου από κοινού στο 3ικαστικό 3ργαστήριο ΤΕΕΤ Σ.Κ.Τ Φλώρινας Π.Δ.Μ και στο Α εργαστήριο ΤΕΕΤ Α.Π.Θεσσαλονίκης με θέμα το «Προσεγγίζοντας την ευθραυστότητα» την Τρίτη 7/12/ /2021 στις 11.00 πμ.
Η διάλεξη είναι ανοιχτή στο κοινό στην δια ζώσης αίθουσα θεωρητικών του κεντρικού κτηρίου της Σχολής καλών τεχνών Φλώρινας και εξ αποστάσεως στην Εικονική Αίθουσα 3 της Σχολής καλών Τεχνών Φλώρινας – Σύνδεσμος : https://zoom.us/my/uowm.eetf3 Meeting ID 680-447-7017
Η πρακτική του Αντώνη Αντωνίου εστιάζει στη διερεύνησή του σώματος στον αστικό και φυσικό χώρο, μέσω της ζωντανής δράσης (Performance), της βιντεοσκοπημένης περφόρμανς,των εγκαταστάσεων και των επιτοίχιων και μη γλυπτικών έργων. Το σώμα αναμετράται με τα φυσικά υλικά, εγκιβωτίζεται, μένει στάσιμο, κινείται στον περιβάλλοντα χώρο, χορεύει, μεταμορφώνεται με σκοπό να εισάγει τους θεατές σε ένα υβριδικό κόσμο όπου το βίωμα συναντά τη νόηση.
Link προσωπικής ιστοσελίδας: https://antoniou2.wixsite.com/antonis
Vimeo: https://vimeo.com/user33842871
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Αντώνης Αντωνίου γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το 1983, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη σχολή Καλών τεχνών της Αθήνας, όπου παρακολούθησε σχέδιο, ζωγραφική, γλυπτική και φωτογραφία.
Η εικαστική του δημιουργία εκφράζεται κυρίως μέσα από τη σύμπραξη performance, ζωγραφικής και γλυπτικής. Έχει πάρει μέρος σε φεστιβάλ, εκθέσεις και residencies στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ενδεικτικές συμμετοχές:
-2017 ‘’277 Μέτρα’’, Λόφος Λυκαβηττού, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Αθήνα, Ελλάδα
-2017 «εν με το γυρίν» (everything on its own time), Eco-Art Φεστιβάλ, Κύπρος Πολιτιστική πρωτεύουσα Πάφος 17, Πάφος, Κύπρος
-2016 “Γεωμορφία” 4ο Διεθνές Φεστιβάλ performance, Λευκωσία, Κύπρος
-2015 ‘’Mirror’’ Electric Night vol3,Τόκιο, Ιαπωνία
Προσεγγίζοντας την ευθραυστότητα
Η πρακτική του Αντώνη Αντωνίου εστιάζει στη διερεύνησή του σώματος στον αστικό και φυσικό χώρο, μέσω της ζωντανής δράσης (Performance), της βιντεοσκοπημένης περφόρμανς, των εγκαταστάσεων και των επιτοίχιων και μη γλυπτικών έργων. Το σώμα αναμετράται με τα φυσικά υλικά, εγκιβωτίζεται, μένει στάσιμο, κινείται στον περιβάλλοντα χώρο, χορεύει, μεταμορφώνεται με σκοπό να εισάγει τους θεατές σε ένα υβριδικό κόσμο όπου το βίωμα συναντά τη νόηση.