Για τις δηλώσεις Ερντογάν και την εξωτερική πολιτική της χώρας:
Είναι απαράδεκτες οι δηλώσεις Ερντογάν και η αναβάθμιση της επιθετικότητας, την οποία παρακολουθούμε κατά καιρούς, όπως επίσης και η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού. Από την άλλη, θα θέλαμε οι σύμμαχοί μας να μην υιοθετούν την πολιτική των ίσων αποστάσεων, είτε αυτό λέγεται Αμερική είτε Ευρώπη. Αναφέρομαι στις κυρώσεις που κάθε τόσο αναβάλλονται. Επίσης θα θέλαμε μια πιο ενεργητική εξωτερική πολιτική από την ελληνική κυβέρνηση.
Ο Ερντογάν ξεφεύγει στις δηλώσεις του και συγχρόνως προσπαθεί να αναβαθμίσει την εξωτερική πολιτική της χώρας του. Τον είδαμε πως ισορροπεί, πως μιλά και με την Ρωσία και την Ουκρανία, πως προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή.
Οι δικές μας δηλώσεις ήταν πολύ εύστοχες: Ναι, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός στο Κογκρέσο, βεβαίως οι διμερείς σχέσεις και συναντήσεις έχουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους, ωστόσο από εκεί που κρίνεται μια επίσκεψη είναι το τι φέρνει πίσω ο Πρωθυπουργός. Είδαμε πολλά χειροκροτήματα μεν, αλλά δεν είδαμε καμία δέσμευση. Για παράδειγμα τη μη πώληση και αναβάθμιση των F16 στην Τουρκία. Θα προτιμούσαμε λοιπόν λιγότερα χειροκροτήματα και μια δέσμευση ότι αυτό δεν θα συμβεί.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης χρεώνει έτι περαιτέρω τη χώρα με υπερεξοπλισμούς. Αναφέρομαι στα F35, που κοστολογούνται περίπου 4 δις ενώ έχουμε δεσμευτεί ήδη σε 10 δις για εξοπλισμούς. Βεβαίως, η άμυνα της χώρας πρέπει να είναι επαρκής, αλλά αυτά πρέπει να συζητούνται σε άλλο επίπεδο. Σε αυτή τη συζήτηση θα έπρεπε να συμμετάσχει και η Βουλή με την αντίστοιχη Επιτροπή της.
Για τον κλιματικό νόμο:
Ένα θέμα εθνικής σημασίας, όπως είναι ο κλιματικός νόμος, για τον οποίο δηλώνω ότι είναι ο πιο σημαντικός νόμος που θα καθορίζει τη ζωή και την πολιτική της χώρας για τα επόμενα χρόνια, δεν είναι δυνατόν να συζητιέται με διαδικασία fast-track, έξω από την κοινωνία και χωρίς ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή. Τέτοια μείζονα θέματα, όπως τα εθνικά, όπως αυτά που κρίνουν το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, τη ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας της χώρας, θα έπρεπε να τυγχάνουν ευρείας διαβούλευσης με ενεργό ρόλο της κοινωνίας και του κοινοβουλίου.
Για τα εκλογικά σενάρια:
Προχωρήσαμε στο Συνέδριό μας, καθορίσαμε την πολιτική μας γραμμή και ψηφίσαμε ομόφωνα πολιτική απόφαση. Έχουμε εκλέξει Πρόεδρο, Κεντρική Επιτροπή και θα εκλέξουμε τη νέα Πολιτική Γραμματεία, επομένως είμαστε έτοιμοι.
Είμαστε έτοιμοι κυρίως όσον αφορά στο πολιτικό μας πρόγραμμα, στο τι θα κάνουμε τις πρώτες 100 μέρες. Το έχουμε ήδη κοινοποιήσει με τις παρεμβάσεις μας στη Βουλή, αλλά κυρίως με τις παρεμβάσεις του Προέδρου. Αυτό που θέλουμε και λέμε είναι ότι επιθυμούμε εκλογές όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γιατί πραγματικά η χώρα δεν πάει καλά. Δεν μιλώ μόνο για τον τομέα της οικονομίας, αλλά κυρίως για την κατάρρευση της κοινωνίας.
Για τις μετεκλογικές συνεργασίες σημειώνω ότι πρέπει πρώτα να γίνουν εκλογές και να δούμε τη δυναμική των κομμάτων. Αυτή τη στιγμή είναι δεδομένα τα κόμματα που υπάρχουν.
Για τις δηλώσεις Μητσοτάκη περί «ολιστικού τρόπου ζωής»:
Χθες είχαμε μια προκλητική και άστοχη δήλωση πάλι από τον Πρωθυπουργό, που απευθύνθηκε σε νέους και είπε να δουν «ολιστικά τη ζωή τους καθώς οι αμοιβές δεν έχουν σημασία». Ξεχνάει λοιπόν ότι τον ακούν νέοι/ες άνεργοι/ες και νέοι/ες εργαζόμενοι/ες που υποαμοίβονται στη χώρα του. Παρατηρήστε τι έγινε στο διαδίκτυο και πως βγήκε απέναντι σε αυτές τις δηλώσεις τόσος νέος κόσμος που ζει στην επισφάλεια.
Θα έλεγα λοιπόν ότι όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές και αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να σώσουμε ό,τι σώζεται.
Σχετικά με την κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ:
Δεν είναι ένα καινούργιο κόμμα. Κουβαλάει ένα παρελθόν. Στην αρχή της πολιτικής του παρουσίας στη χώρα έφερε κάποια θετικά ριζοσπαστικά μέτρα. Όμως, πρέπει να γίνει μια αυτοκριτική για το πώς έφτασε η χώρα να πτωχεύσει με τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Πώς φτάσαμε στα μνημόνια και όλα αυτά που πέρασε ο Ελληνικός λαός; Θα πρέπει λοιπόν να καθορίσει με σαφήνεια την επόμενη πολιτική και το επόμενο παραγωγικό μοντέλο που θέλει να υπηρετήσει.
Πρέπει να αποκτήσουμε την κουλτούρα συνεργασίας επιτέλους ως χώρα, με κυβερνήσεις συνεργασίας. Γι’ αυτό και εμείς νομοθετήσαμε την απλή αναλογική, για την οποία είναι άξιο απορίας γιατί ένα μικρό κόμμα σαν το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να μην την ψηφίσει τότε.
Η ευθύνη στις συνεργασίες είναι πολιτική και όχι προσωπική. Όποιος λοιπόν ενστερνίζεται και λέει ότι συμφωνεί με ένα πολιτικό πρόγραμμα και με την συγκεκριμένη πολιτική θεώρηση, βεβαίως και θα είναι μαζί μας. Από στελέχη έως τον απλό ψηφοφόρο.
Καλό είναι λοιπόν, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να βγάζει σιγά-σιγά ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα και να δούμε τι ψηφίζει μαζί μας στη Βουλή και τι όχι. Έχει πολύ μεγάλη σημασία τι ψηφίζει τώρα στη Βουλή. Η επόμενη μέρα είναι αυτό που αφορά την κοινωνία καθότι δεν μπορεί να επιβιώσει. Θέλει να δει τι θα κάνεις και με ποιον θα πας. Εμείς όταν λέμε ότι θέλουμε συνεργασία, το εννοούμε με βάση το πρόγραμμα και την πολιτική στάση. Πραγματικά το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ είναι σαν να κάνει ακόμα τα πρώτα του βήματα, γι’ αυτό σημείωσα ότι δεν είναι καινούργιο κόμμα. Πιο καθαρή στάση: δεν μπορείς να είσαι και με τη δεξιά και με το ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμα πολιτικά θέματα. Στις συνεργασίες οι κυβερνητικοί εταίροι ακολουθούν συγκεκριμένο και συμφωνημένο πρόγραμμα.