Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Λαμπρινός
Σήμερα, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι η θλιβερά επέτειος της Γενοκτονίας των Ποντίων. Στον Πόντο όμως από την εποχή ακόμα των αποστόλων υπήρχε και θα υπήρχε αν δεν τον γινόταν η Γενοκτονία από τους Τούρκους το 1922, στην συντριπτική του στην πλειοψηφία του ελληνικός πληθυσμός. Και από την ώρα που ο πληθυσμός αυτός ήταν και ορθόδοξος χριστιανικός οι πόντιοι Έλληνες διέδωσαν παντού τον ελληνικό πολιτισμό σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Οικουμένης όπου κατέφυγαν ως πρόσφυγες.
Θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά για τους Έλληνες Ποντίους οι οποίοι σφαγιάστηκαν ως πρόβατα επί σφαγήν από τους Τούρκους, οι οποίοι είναι πολλές χιλιάδες, αλλά τα όσα προσέφεραν και προσφέρουν για την Ελλάδα μας δεν υπάρχουν λόγια να τα πούμε και να τα γράψουμε, απλώς εμείς έχουμε χρέος ιερό να ενθυμούμαστε την μνήμη τους πάντοτε. Έχουμε χρέος ακόμα να μη ξεχνούμε τα εκατοντάδες ελληνικά σχολεία του Πόντου που καταστράφηκαν από τους Τούρκους, και να μην ξεχνούμε ακόμα και τις χιλιάδες εκκλησίες του Πόντου που καταστράφηκαν επίσης από τους Τούρκους.
Εύχομαι η μνήμη των ποντίων συνελλήνων μας που έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο με βίαιο τρόπο να είναι αιωνία.