Τα θέματα στα Αρχαία Ελληνικά ήταν με σαφήνεια διατυπωμένα και χαρακτηρίζονται «μέτριας δυσκολίας»
Όσον αφορά το Διδαγμένο κείμενο, αυτό προερχόταν από δύο διαφορετικές ενότητες, την 17η (Αριστοτέλη-Πολιτικά) και την 20η (Επίκτητου Διατριβαί). Το απόσπασμα του Αριστοτέλη αναφερόταν στη διαφορά «φωνής» και «λόγου» και στο φυσικό προορισμό του ανθρώπου να ζει σε οργανωμένη κοινωνία. Το απόσπασμα του Επίκτητου αναφερόταν στην «Προαίρεση» και στην έννοια του «κοσμοπολίτη». τον 2ο αιώνα μ.χ. Η πρώτη ερμηνευτική ζητούσε ανάλυση του ρόλου της φύσης και του λόγου ως διαφοροποιητικό στοιχείο του ανθρώπου από τα ζώα και απόδειξης ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πολιτικό ον. Η δεύτερη ερμηνευτική απαιτούσε ανάλυση του ρόλου του ανθρώπου στον κόσμο την εποχή του Επίκτητου μέσα από την παράθεση γλωσσικών επιλογών. Από κει και πέρα υπήρχε ερώτηση κλειστού τύπου στην εισαγωγή(εύκολη),,,καθώς και βατές κι αναμενόμενες γλωσσικές ασκήσεις. Το παράλληλο κείμενο προερχόταν από το «Νόμο και Αρετή « του Ευάγγελου Παπανούτσου και απαιτούσε συγκριτική θεώρηση με την «Προαίρεση» όπως την πραγματεύεται ο Επίκτητος στο κείμενο Αναφοράς.
Όσον αφορά το Άγνωστο, ζητήθηκε ένα απόσπασμα από το 1ο βιβλίο του Θουκιδιδη, με το προς μετάφραση απόσπασμα να είναι μέτριας δυσκολίας και τις παρατηρήσεις σε Γραμματική και Συντακτικό αναμενόμενες.
Υ.Γ. Ενας μεθοδικά προετοιμασμένος μαθητής δε θα αντιμετώπισε ιδιαίτερες δυσκολίες στην πραγμάτευση των θεμάτων.
Σαββίδης Λάζαρος
Φιλόλογος Φροντιστής
Διευθυντής Σπουδών