Η μέρα άρχισε να μικραίνει,
το νερό γλυστρά στο αυλάκι
και ο αέρας μυρίζει μπάλες τριφύλι.
Οι γάτες απτόητες δεν σταμάτησαν
να σέρνουν και να στριγγλίζουν
με τον οίστρο της πανσέληνου
στην κορύφωση.
Τα σταφύλια ωριμάζουν ευγενικά
στο ήπιο και ξηρό κλίμα
ανάμεσα σε τέσσερις λίμνες.
Μια βροχή θέλουν ακόμα
να ανεβάσουν σάκχαρα.
Εκδηλώσεις και πανηγύρια διατηρούν
την τιμητική τους με Πρέσπεια και Ποζαρίτικα
με τους πελαργούς να ετοιμάζονται για το ταξίδι
ενώ εμείς βρισκόμαστε σε μόνιμες… διακοπές.
Τώρα το μυαλό μας είναι στο μεγάλο πανηγύρι
αυτό του Αμυνταίου αρχές Οκτώβρη
που δυο χρόνια τώρα μας έλειψε.
Θα τα δώσουμε όλα να σκάσει ο κορονοιός!
Μέχρι και στην μπαλαρίνα και στο ταψί
θα ανέβουμε μετά τις σούβλες,
τους λουκουμάδες, τον χαλβά Φαρσάλων
και τα…τσιάκκαρα μάκκαρα!