Ζούμε σε μια πόλη η οποία έχει ζωή και από ντόπιους και από φοιτητές. Ζω 26χρονια σε αυτήν την πόλη και δεν γίνεται να καλώ ταξί στις 5 και 6 το ξημέρωμα και να μην υπάρχει ανταπόκριση.
Χτύπα ξύλο, αν κάποιος άνθρωπος που ζει μόνος του και χρειάζεται βοήθεια τι θα κάνει; Ή ακόμα και στην περίπτωση μου, είχαμε πιει όλοι σαν νεολαία λίγο παραπάνω και αποφασίσαμε να μη πάρουμε αμάξι για το καλό όλων μας. Ε, λοιπόν στις 5.40 το πρωί δεν υπήρχε κανένα διαθέσιμο ταξί με αποτέλεσμα να περπατήσω με τα πόδια από τη Βόνταφον μέχρι την Πλατεία Ηρώων όπου μένω. Διαδρομή στην οποία επικρατεί ερημιά, αδέσποτα και όπως να ‘χει δεν είναι και το καλύτερο για μια κοπέλα μόνη.
Η φωτογραφία είναι απόδειξη των κλήσεων που έκανα για να βρω ταξί.
Μ.Λ.
