Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ ἀγαπητὲς ἀδελφὲς ἐν Κυρίῳ,
«Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε»!
Αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ ὑμνῳδοῦ εἶναι ὅ,τι πιὸ εὐχάριστο ἔχω νὰ σᾶς πῶ ὡς εὐχὴ καὶ ὅ,τι πιὸ ὄμορφο ἔχω νὰ σᾶς προσφέρω ὡς εὐλογία γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες ποὺ ζοῦμε.
«Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε πάνω στὴ γῆ! Ὑψωθεῖτε!». Σηκωθεῖτε ὅσοι ἔχετε ἀποκάμει καὶ εἶστε πεσμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῶν καθημερινῶν ζητημάτων τῆς ζωῆς καὶ φορτῶστε στὸ θεῖο βρέφος τὸ φορτίο σας, διότι, ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: «Ἐλᾶτε σὲ ἐμένα ὅλοι ἐσεῖς ποὺ εἶστε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δώσω τὴν ξεκούραση».[1] Σηκωθεῖτε στηριζόμενοι στὴν ἁγία φάτνη ὅσοι γονατίσατε ἀπὸτὸν πόνο καὶ τὶς ἀσθένειες. Σηκωθεῖτε ὅσοι ἰσοπεδωθήκατε ἀπὸ τὰ πάθη, τὶς ἁμαρτίες, τὶς ἐνοχὲς καὶ τὶς τύψεις. Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε καὶ ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο Θεό.[2] Σήμερα εἶναι Χριστούγεννα, ὄχι ἐπέτειος κάποιου ἱστορικοῦ γεγονότος, ἀλλὰ τὸ γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀνθρώπου, ποὺ συμβαίνει διαρκῶς σὲ κάθε ἐποχὴ καὶ γιὰ κάθε ἄνθρωπο. Γι’ αὐτὸ ἑορτάζουμε φέτος καὶ κάθε χρόνο τὸ σωτηριολογικὸ ἐκεῖνο γεγονὸς τῆς Γεννήσεως, ἐπειδὴ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι εἶναι τὸ μοναδικὸ ποὺ μπορεῖ νὰ σηκώσει καὶ νὰ ἀναγεννήσει τὸν πεσμένο σύγχρονο ἄνθρωπο.
Εἶναι, ὅμως, χρήσιμο νὰ διερωτηθοῦμε: «Σήμερα, θὰἐπιτρέψουμεστὸνΧριστὸνὰγεννηθεῖ»; Πίσω ἀπὸτὸνἀνούσιο διάκοσμο καὶ ἔξω ἀπὸ τὶς μουσικοχορευτικὲς ἐκδηλώσεις, ὁ Χριστὸς ζητάει ἀπὸ ἐμᾶς νὰ τοῦ δώσουμε αὐτὴν τὴν ἄδεια γιὰ νὰ γεννηθεῖ.
Ἂς ἐπιλέξουμε, λοιπόν, πῶς θέλουμε νὰ ζήσουμε αὐτὲς τὶς ἅγιες καὶ ξεχωριστὲς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας. Μὲ ρεβεγιόν, ταξίδια, βιτρίνες, φωτάκια, δέντρα καὶ γλυκά; Μὲ ἔθιμα καὶ λαϊκίζουσες παραδόσεις; Μὲ γεμάτα τραπέζια καὶ ξεχειλισμένους κάδους; Μὲ χορτασμένους ἑαυτούς, ἀλλὰ πεινασμένους ἀδελφούς; Ἤ μὲ τὸν Θεό, ποὺ σήμερα γεννιέται ὡς ἄνθρωπος καὶ γίνεται ἡ ἐλπίδα τῆς λύτρωσης καὶ ἡ βεβαιότητα τῆς σωτηρίας ὅλων μας; Ὁ κόσμος μας μὲ ἕνα τρόπο μπορεῖ νὰ ἀλλάξει· ὅταν ὁ Χριστὸς γεννηθεῖ στὴν καρδιά μας, φωτίζοντας τὴ σκέψη καὶ τὴ ζωή μας.
Ἂς διαλέξουμε ἐλεύθερα τὸν τρόπο ποὺ θέλουμε νὰ γιορτάσουμε τὰ Χριστούγεννα. Τὰ γήινα ποὺ ἔχουν διάρκεια δώδεκα ἡμέρες ἢ τὰ πνευματικά, δηλαδὴ μιὰ οὐράνια πραγματικότητα, ἕνα βαθειὰ ἀνακαινιστικὸ βίωμα, μὲ πληρότητα θείου φωτός;
Ὅσοι μέχρι τώρα ζήσαμε χωρὶς τὸν Χριστό, ὅσοι ἀδιαφορούσαμε γι’ αὐτὸν ἢ ὅσοι τὸν πολεμούσαμε μὲ λόγια καὶ πράξεις ἔχουμε μία εὐκαιρία νὰ τὸν καλέσουμε στὴ ζωή μας, γιὰ νὰ τὴν ἐμπιστευθοῦμε σὲ αὐτόν. Νὰ τοῦ ζητήσουμε τὴν εἰρήνη, τὴν εὐδοκία καὶ τὴ χαρὰ ποὺ μᾶς ὑποσχέθηκε. Στὸ χέρι μας εἶναι ἂν δεχτοῦμε ὅλα ὅσα ὁ Χριστὸς μᾶς προσφέρει. Ἀπὸ ἐμᾶς ἐξαρτᾶται ἐάν, τελικά, δοῦμε καὶ λάβουμε τὰ δῶρα ποὺ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ Χριστὸς κομίζει στὴ γῆ: τὴν ταπείνωση, τὴ συγκατάβαση, τὴν ἁπλότητα τῆς φάτνης, τὴ σιωπὴ τῆς ἀσημαντότητας, τὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Ὅποιος βιώσει αὐτὲς τὶς μεγάλες ἀρετὲς τῶν ἁγίων Χριστουγέννων, μόνον αὐτὸς θὰ ζήσει καὶ θὰ χαρεῖ τὴ μεγάλη ἑορτὴ καὶ τὰ αἰώνια δῶρα της. Αὐτὸς δὲν θὰ χάσει τὴν ἀγάπη του, τὴν πίστη του καὶ τὴν ἐλπίδα του γιὰ ἕνα καλύτερο μέλλον, γιὰ μιὰ δίκαιη ζωή, γιὰ ἕνα τίμιο βίο, γιὰ μιὰ χριστοκεντρικὴ συμπεριφορά, ποὺ σημαίνει ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο.
Ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μου,
Εὔχομαι ὁλόψυχα νὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστὸς στὴν καρδιά μας, νὰ ἀναγεννήσει τὴ ζωή μας καὶ μὲ τὴ γέννησή του νὰ πεθάνει ὅ,τι κακὸ καὶ σκληρὸ ὑπάρχει μέσα καὶ γύρω μας.
Καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας Εἰρηναῖος
[1] Ματθ 11:28.
[2] Ἀθανασίουτοῦ Μεγάλου, Λόγος περὶ τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου, P.G. 25, 192.