Ανθίζουν
με το πρώτο φως του ήλιου
χωρίς να ξεχωρίζουν μήνες ή χρόνια
όμως ενθυμούνται προαιώνια
όταν ακόμα η Γη στολιζόταν
για να υποδεχτεί τον άνθρωπο.
Το συντηρώ και το ποτίζω
μέσα στην γλάστρα
και όμως χαίρεται
δίνοντας παράδειγμα σ εμάς
που κινούμαστε και έχουμε λόγο
αχ γιατί να μιλούμε
πιο καλά να κλειδοστομιάζαμε
ούτε να βλέπαμε τα χάλια μας.
Καλήν συνέχεια του πεπερασμένου
προσδόκιμου χωροχρόνου μας.
1-1-24
Ρηγίνος
