Το νησί του Πάσχα
Σκοπός η παράθεση του ανθρώπου μέσα σ ‘όλα τα πλάσματα του κόσμου ισότιμα και όχι η αντιπαράθεση. Αν είμαστε αυτοκαταστροφικοί, αυτό επηρεάζει όλην την Γη και όχι μόνο τους εαυτούς μας.
Η φύση μας έδωσε απλόχερα όσα αγαθά χρειαζόμαστε και μυαλό για να χρησιμοποιήσουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να επιβιώσουμε και να είμαστε ευτυχισμένοι μα προπαντός αγαπημένοι, αλλά ο διάβολος της απληστίας οπλίζει το άδικο της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης. Όρνεα καταντήσαμε καθώς τρώμε τα σπλάχνα του Προμηθέα που αντί να χρησιμοποιήσουμε την φωτιά για ειρηνικούς σκοπούς, αλληλοσπαραζόμαστε καταστρέφοντας την φύση ,τον παράδεισο μας. Μια κόλαση μη αναστρέψιμη, και η αντίστροφη μέτρηση της ζωής πάνω στον πλανήτη μας είναι στην μέση.
Ήδη ο κανιβαλισμός έχει αρχίσει, όπως στο νησί του Πάσχα που έκοψαν όλα τα δέντρα για να τα πουλήσουν, με αποτέλεσμα να αποψιλωθεί το χώμα από την διάβρωση και δεν είχαν τί να φάνε, ούτε μπορούσαν να φύγουν αφού δεν είχαν ξύλα για να φτιάξουν βάρκες. Έτσι έμειναν μόνο τα πέτρινα τους μνημεία, φιγούρες που κλαίνε.
Ρηγίνος
