Αξιοποιούμε στιγμές αφήνοντας το χθές
να συγκρούεται με το αύριο
παραγωγικά χωρίς πίεση
ανάμεσα στην ταλάντωση του χρόνου
με αρνήσεις και καταφάσεις
στον βωμό μιας αναγεννησιακής φθοράς.
Καίμε και προχωρούμε
σπάζοντας τα καθημερινά αδιέξοδα
στωικά αλλά και μαχητικά
αφήνοντας να νοηθούν πολλά
με λίγες λέξεις
ακόμα και με ένα μομφασμό
μια ιδιαίτερη χροιά στην φωνή
βούρκωμα καθώς ψελλίζεις
ή ένα σπαρταριστό γέλιο που γίνεται
στο τέλος σαρδώνειο και ανοίγει
τα κανάλια της ψυχανάλυσης
μ ένα χάδι στο τέλος να τα σκεπάζει όλα.
Ρηγίνος
