Την Τρίτη 6 Μαΐου 2025 ομάδα μαθητών του 1ου Γυμνασίου Φλώρινας συμμετείχε στο 3οΠανελλήνιο Μαθητικό Συνέδριο με τίτλο “Είμαι γιατί είμαστε. Συζητάμε δράσεις και πρακτικές για την ομαλή ένταξη και την ειρηνική συμβίωση στο σχολείο”, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το Συνέδριο συνδιοργάνωσαν η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, το Τμήμα Φιλοσοφίας &Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ., το Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Α.Π.Θ., το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ., το Γενικό Λύκειο Ευκαρπίας, το ΓΕΛ Ευκαρπίας, το 2ο ΓΕΛ Νεάπολης, το 1ο ΕΠΑΛ Νεάπολης, το 1ο και το 2 ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης από τις 6 έως και τις 8 Μαΐου με τη συμμετοχή μαθητών από όλη την Ελλάδα.
Οι μαθήτριες και οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Φλώρινας παρουσίασαν κάποιες από τις δράσεις που υλοποιούνται στο σχολείο μας, έχοντας ως τίτλο στην εργασία τους: Εγώ – Εσύ – Εμείς: Οι μαθητές (παρα)βιάζουν τη βία. Βασικοί στόχοι του προγράμματος είναι η ανάδειξη καλών πρακτικών που βελτιώνουν το κλίμα συνεργασίας μεταξύ των μαθητών/τριών, συμβάλλοντας στην πρόληψη και στη μείωση των φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς, στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, στη συμπερίληψη και στην εξασφάλιση ασφάλειας και ειρηνικής συμβίωσης στο σχολικό περιβάλλον. Κάποιες από τις σχολικές δράσεις που παρουσιάστηκαν είναι:
-Ένα συμβόλαιο τάξης στην αρχή της σχολικής χρονιάς με κανόνες που συν-αποφασίζουν και το υπογράφουν όλοι. Αυτό βοηθάει στο να μην ξεφεύγουμε από τα όρια της ομαλής συμβίωσης.
– Η συμμετοχή σε εκδηλώσεις κατά του σχολικού εκφοβισμού σε συνεργασία με άλλα σχολεία συνέβαλε στο να δούμε – μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί – κατά πρόσωπο το πρόβλημα και να σκεφτούμε όλοι μαζί τρόπους επίλυσης. Το πρώτο βήμα είναι η σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση.
– Η καλλιτεχνική έκφραση, ζωγραφίζοντας τους φόβους, τις αγωνίες, τις σιωπές των παιδιών λειτουργεί εκτονωτικά και θεραπευτικά.
– Η κατασκευή δημιουργιών για φιλανθρωπικούς σκοπούς, που θυμίζει σε όλους ότι δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά είμαστε συν-άνθρωποι.
-Τα ομαδικά μουσικοκινητικά παιχνίδια, οι χοροί και οι αθλητικές δραστηριότητες στην αυλή του σχολείου τονώνουν το ομαδικό πνεύμα.
– Μία μορφή συμπερίληψης υλοποιήθηκε όταν το Σχολείο υποδέχτηκε μαθητές του ειδικού σχολείου της πόλης μας, ανταλλάσσοντας εμπειρίες και ιστορίες.
– Εφαρμόζοντας την τεχνική του κοινωνιογράμματος, ενισχύθηκαν οι κοινωνικές δεξιότητες και η συνεργατικότητα, με στόχο τη μείωση των αρνητικών συμπεριφορών.
– Τέλος, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Β1 έγραψαν ένα ποίημα ομαδικά. Μαζεύοντας στίχους από ποιήματα και τραγούδια που μιλούσαν για τη σιωπή, αλλά και για το «μαζί», τα παιδιά «έραψαν» δημιουργικά ανάμεσά τους τις δικές τους «κλωστές», τους δικούς τους στίχους:
1ο Γυμνάσιο Φλώρινας (Τμήμα Β1) Ομαδικό ποίημα
Αν μιλούσε η σιωπή…
Το ποίημα είναι το αρνητικό της σιωπής. (Γ. Ρίτσος)
Κατοικεί μέσα μου ένας άδειος δρόμος, μια καρδιά μοναχική.
Βουβά λόγια, μια μιλιά που δεν μπορεί να βγει.
Κατοικεί μέσα μου η σιωπή, ένα τέρας δεμένο γερά.
Μια ζωή γεμάτη φόβο και ντροπή. Η σιωπή δυνατή.
Κατοικεί μέσα μου το σκοτάδι. Γεμάτο φόβο και οδύνη, χωρίς χαρά, μόνο λύπη.
Κατοικεί μέσα μου ο φόβος, ο τρόμος που μου χτυπά την πόρτα κάθε νύχτα.
Κατοικεί μέσα μου μια νοσταλγία που με ρημάζει, μια μελαγχολία που με ταράζει.
Αυτή η σιωπή που με πληγώνει. Ποιος μπορεί να τη σπάσει;
Φοβούνται πως δεν θα ΄χω τι να πω (Λεξ). Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη (Κ. Δημουλά)
Μα η σιωπή μου είναι χρόνων κρότος , όταν ήμουνα παιδί όταν ρώταγα με σώπαιναν (Γ. Ευαγγελάτος)
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή. Κόψ΄τη φωνή σου (ΑζίζΝεσίν) Μάθε τη γλώσσα της σιωπής (Αλκαίος)
Έτσι κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή (Γ. Σεφέρης)
Μάτια σκυφτά, ψυχή βαριά, ο πόνος βουβός.
Λέξεις σαν βέλη, πληγές που πονούν, καρδιές που αργούν.
Αν μιλούσε η σιωπή, αν φυσούσε, αν ξέσπαγε, θα ξερίζωνε όλα τα δέντρα του κόσμου(Ν. Βρεττάκος)
Είμαι μια τόσο φλύαρη ψυχή! Ω, μη μου λέτε πως δεν μιλώ. Ούτε στιγμή δεν σταματά η φωνή μου(Ν. Βρεττάκος)
Αλλά την ακούω μόνο εγώ. Ψάχνω ένα χέρι να με κρατήσει, μια λέξη ζεστή να με στηρίξει.
Μέσα μου κατοικεί η σιωπή, αλλά και μια ψυχή γεμάτη ζωή.
Κατοικεί μέσα μου κι η ελπίδα . Η σιωπή μου ήτανε βουβή, μέχρι που βρεθήκαμε μαζί.
Ήταν όλα σκοτεινά, και μια μέρα μπρος μου να σε!
Ποιος φωνάζει; Ποιος πληγώνει τη σιωπή; Τι να θέλει να μου πει; (Ανδρικάκης)
Μου ΄πες μην πισωπατάς, είμαι πλάι σου, μη φοβάσαι!
Η ηχώ της σιωπής σου το μυαλό μου τρυπά.
Τα βάσανά σου είναι και δικά μου. Δυο φιλαράκια με μια ψυχή. (Πανούσης)
Εγώ κι εσύ μαζί. Στη χαρά μαζί. Στη ζημιά μαζί. (Πορτοκάλογλου)
Στην μπόρα μαζί. Στη λιακάδα μαζί.
Στο σκοτάδι μαζί. Στο φως μαζί.
Το σκοτάδι θα ᾽ ναι πάντα κάπου εδώ.
Μα και το φως, το χάδι, η αγκαλιά κι αυτά εδώ.
Μπορείτε να απολαύσετε την παρουσίαση των παιδιών στο παρακάτω video:
Οι υπεύθυνες καθηγήτριες
Βοζινίδου Μαρία
Καραπέτρου Αγγελική
Κουλουκάτση Αικατερίνη
Χρυσοχοΐδου Ιωάννα
