- Νέα Φλώρινα - https://neaflorina.gr -

Πέτη Πέρκα: «Έλλειψη οράματος και σχεδιασμού στο νομοσχέδιο για το υδρογόνο και το βιομεθάνιο»

Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Πλαίσιο για την προώθηση της παραγωγής βιομεθανίου, κανόνες για την οργάνωση της αγοράς παραγωγής υδρογόνου και τα γεωγραφικά περιορισμένα δίκτυα υδρογόνου – Μερική ενσωμάτωση Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1788 και άλλες διατάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος»

 

«Για την Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς, την παραγωγική, τη δημιουργική, τη σκληρά εργαζόμενη Ελλάδα μάς μιλούσε ο κύριος Μητσοτάκης, ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πριν τις εκλογές του 2019, αυτή μάς εμπνέει έλεγε τότε. Τελικά όμως όπως αποδεικνύεται από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, επί κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η Ελλάδα έχει γίνει παράδειγμα προς αποφυγή. Επειδή στήσατε μεθοδικά μια ολόκληρη πυραμίδα διαφθοράς, διαπλοκής και διασπάθισης ευρωπαϊκών κονδυλίων.Υποκλοπές, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ».

Με το παραπάνω δεικτικό σχόλιο για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ξεκίνησε την ομιλία της η Βουλεύτρια Φλώρινας και Γραμματέας της ΚΟ της Νέας Αριστεράς, Πέτη Πέρκα.

Συνέχισε με μία οφειλόμενη απάντηση στα λεγόμενα του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Νικόλαου Τσάφου, περί κόστους ρεύματος, εχθές, στην τελευταία συνεδρίαση για την επεξεργασία του νομοσχεδίου:

«Ο κος Τσάφος χρησιμοποιεί στοιχεία για τη χονδρεμπορική τιμή ρεύματος ως εργαλείο σύγκρισης του κόστους ρεύματος, σε μία προσπάθεια να φιλοτεχνήσει μία εντελώς διαφορετική εικόνα από την μόνιμη ακρίβεια που βιώνουν οι καταναλωτές στο ρεύμα».

Ανέφερε ειδικότερα ότι το 2019 η κιλοβατώρα της ΔΕΗ κόστιζε κάτω από 10 λεπτά του ευρώ, ενώ τονΙούνιο του 2025, το πράσινο τιμολόγιο της ΔΕΗ ήταν στα 14 λεπτά ευρώ ανά μεγαβατώρα. Πρόσθεσε ακόμη ότι η πάγια χρέωση στους λογαριασμούς ρεύματος ήταν 1,69 ευρώ το τετράμηνο το 2019, ενώ τώρα κυμαίνεται από 5 έως 9,9 ευρώ ανά μήνα.

Τοποθετήθηκε θετικά επί της τροπολογίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση των «πολύχρωμων» τιμολογίων και πρόσθεσε ότι πρέπει να μειωθεί και η πάγια χρέωση των τιμολογίων που για τα «πράσινα» τιμολόγια είναι στα πέντε (5) ευρώ ενώ για τα «μπλε» τιμολόγια φτάνει έως σχεδόν δέκα (10) ευρώ.

Η Πέτη Πέρκα στάθηκε στη συνέχεια στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος για το βιομεθάνιο και το υδρογόνο, ένα νομοσχέδιο που, όπως είπε: «δυστυχώς φέρει όλα τα χαρακτηριστικά της αποσπασματικής και χωρίς κεντρικό σχεδιασμό νομοθέτησης που υιοθετεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Οφείλουμε να αναδείξουμε το ουσιαστικό περιεχόμενο και τις σοβαρές ελλείψεις αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Ενώ υποτίθεται ότι θεσπίζεται ένα πλαίσιο για την προώθηση δύο καινοτόμων τεχνολογιών, στην πράξη αυτό που φέρνει η κυβέρνηση είναι ένα νομικό περίβλημα χωρίς στρατηγική, χωρίς σαφείς στόχους και χωρίς ενσωμάτωση της επιστημονικής γνώσης».

Για το βιομεθάνιο

Ο στόχος που αποτυπώνεται στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργειας και το Κλίμα, 2,1 TWh για το 2030 από παραγωγή βιομεθανίου, όπως ο ίδιος ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Παραγωγών Βιοαερίου, δήλωσε – στην ακρόαση των φορέων –δεν είναι ρεαλιστικός. Στην καλύτερη περίπτωση, είπε ότι μπορούμε να φτάσουμε στο 50% του αν η κυβέρνηση «τρέξει» το επόμενο εξάμηνο.

Διότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την εξασφάλιση πρώτης ύλης που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, κανένα δίκτυο συλλογής οργανικών αποβλήτων, καμία εμπλοκή των δήμων και των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦοΔΣΑ) που, όπως λέμε εμείς ότι θέλουμε να έχουν ρόλο στην αγορά βιομεθανίου. Επίσης θα θέλαμε ακόμη ρόλο και κίνητρα για τις Ενεργειακές Κοινότητες που εμπλέκονται με την παραγωγή βιομεθανίου

Είναι τραγικό επίσης ότι η κυβέρνηση, αντί να ενδυναμώνει την τοπική αυτοδιοίκηση και τους ΦοΔΣΑ για την αξιοποίηση των αποβλήτων, σε ένα πλαίσιο κυκλικής οικονομίας, επιλέγει να τους υποβαθμίζει και να τους αποκλείει από τη χάραξη πολιτικής.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται δυστυχώς ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την καύση απορριμμάτων και για αυτό προωθεί και σχετικό σχέδιο κατασκευής μονάδων καύσης.

Τέλος επισημαίνουμε τον κίνδυνο το βιομεθάνιο να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για να παραταθεί η ζωή του φυσικού αερίου και να επεκταθεί η χρήση του μέσω των υπαρχουσών υποδομών ή/και νέων υποδομών ορυκτού αερίου.

Ενώ πρέπει να προχωρήσουμε στην απανθρακοποίηση, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επενδύει συνεχώς σε έργα ορυκτού αερίου. Οκτώ (8) δισ. ευρώ σε έργα ορυκτού αερίου την προηγούμενη κυβερνητική περίοδο και τώρα νέες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής ορυκτού αερίου. Έργα που χαρακτηρίζονται αχρηστευμένα περιουσιακά στοιχεία (strandedassets) και από την Ευρώπη, πεταμένα λεφτά δηλαδή, σε μία περίοδο που οφείλουμε να προχωρήσουμε σε μείωση της εξάρτησής μας από ορυκτά καύσιμα.

Για το υδρογόνο

Η παραγωγή του υδρογόνου είναι μία ενεργοβόρος διαδικασία αφού, δεν αποτελεί πρωτογενή πηγή ενέργειας αλλά φορέα ενέργειας και άρα, η χρήση του πράσινου υδρογόνου μπορεί να είναι χρήσιμη σε τομείς δύσκολους προς απανθρακοποίηση. Σε τομείς όπως η βαριά βιομηχανία, τα διυλιστήρια, η ναυτιλία, η αεροπορία – και όχι βεβαίως στην οικιακή κατανάλωση ή σε μαζική ηλεκτροπαραγωγή. Ακόμη και ο Πρόεδρος του ΚΑΠΕ το είπε ξεκάθαρα: η χρήση του υδρογόνου έχει νόημα μόνο εκεί όπου δεν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές.

Η Νέα Αριστερά συζητά μόνο για την παραγωγή «πράσινου» υδρογόνου που έχει παραχθεί δηλαδή από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το «μπλε υδρογόνο» που παράγεται από ορυκτά καύσιμα με δέσμευση άνθρακα ή το «ροζ» υδρογόνο που παράγεται από πυρηνική ενέργειαδεν μπορούν να είναι αποδεκτές επιλογές για εμάς.

Πού είναι λοιπόν το σχέδιο για τη βιομηχανική χρήση; Πού είναι το σχέδιο για την αξιοποίηση περίσσειας ενέργειας από ΑΠΕ; Πού είναι η συμμετοχή των πανεπιστημίων και των ερευνητικών ινστιτούτων;

Αντί για σχέδιο, φέρνετε άρθρα που εξυπηρετούν συγκεκριμένες υποθέτουμε επενδύσεις – όπως την επένδυση της Hellenic Hydrogen στο Αμύνταιο ή το πρόγραμμα Blue Med της Motor Oil στην Κόρινθο, με επιδοτήσεις εκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης ή και ένταξη στις «Εμβληματικές Επενδύσεις Εξαιρετικής Σημασίας».

Και εμείς στη Βουλή καλούμαστε να τα στηρίξουμε στα τυφλά, χωρίς καν επίσημη ενημέρωση για το αν αυτές οι επενδύσεις εντάσσονται σε εθνικό στρατηγικό σχέδιο ή αν πρόκειται για μεμονωμένες πρωτοβουλίες.

Ο ΔΕΣΦΑ μάς παρουσίασε το έργο HYDRIA – τη ραχοκοκαλιά, όπως λέει, του ελληνικού δικτύου υδρογόνου που θα οδηγεί στην Κεντρική Ευρώπη. Αγωγοί, δίκτυα, διασυνδέσεις, όλα σχεδιασμένα – αλλά χωρίς καμία ενημέρωση του Κοινοβουλίου. Πότε έγινε αυτή η στρατηγική επιλογή; Από ποιον εγκρίθηκε; Ποιος θα πληρώσει το κόστος; Σε ποιο εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό εντάσσεται αυτό το σχέδιο;

Δεν ακούσαμε τίποτα αυτές τις μέρες για αυτά τα ερωτήματα που σάς θέσαμε.

Η εμπειρία από τις λιγνιτικές περιοχές, για παράδειγμα, μάς δείχνει ότι οι χρήσεις γης στις ζώνες απολιγνιτοποίησης αποτελούν την καρδιά της μετάβασης. Αυτές καθορίζουν ποιες επενδύσεις μπορούν να υλοποιηθούν και πού, πώς θα γίνουν οι αποκαταστάσεις, ποια εδάφη θα δοθούν πίσω στην τοπική κοινωνία.

Τα ειδικά πολεοδομικά σχέδια θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί της τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων των λιγνιτωρυχείων και όμως, προβαίνετε σε αποφάσεις και σχεδιασμούς που προκαταλαμβάνουν τον καθορισμό των χρήσεων γης.

Κοινώς, θα έρθουν εκ των υστέρων τα ειδικά πολεοδομικά σχέδια να νομιμοποιήσουν τις όποιες επιλογές.

Το ίδιο συμβαίνει και με την ανάπτυξη των ΑΠΕ για αυτό έχετε στρέψει την κοινωνία απέναντι.

Η ενεργειακή μετάβαση όμως δεν μπορεί να προχωρήσει με τέτοιες λογικές. Δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης μόνο ανάμεσα στο κράτος και κάποιους επενδυτές, με τους πολίτες απλούς παρατηρητές και πληρωτές και το κράτος απλό απομειωτή ρίσκου για ιδιωτικές επενδύσεις.

Η Βουλεύτρια Φλώρινας στάθηκε τέλος στα άρθρα 55 για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και 60 και 61 για το Πρόγραμμα «Απόλλων».

«Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρόσχημα τη λειψυδρία,μεταφέρει αρμοδιότητες και καθορίζει διαδικασίες fast-track για την υλοποίηση μελετών και έργων. Δίνει επίσης τη δυνατότητα μελέτες  να αναθέτονται στη μονάδα ωρίμασης  που υπήρχε στο ΤΑΙΠΕΔ και τώρα στο Υπερταμείο. Τέλος για την υλοποίηση των μελετών αυτών δίνουν τη δυνατότητα στην ΕΥΔΑΠ και στην ΕΥΑΘ να προσλαμβάνουν προσωπικό, εκτός ΑΣΕΠ, με σύμβαση έργου. Αυτό ενώ από όλες τις προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), προκύπτει ότι το κράτος πρέπει να έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα σε κάθε λειτουργία που αφορά το νερό και ιδιαίτερα τη τιμολογιακή πολιτική»

«Το πρόγραμμα «Απόλλων» είναι σε αντίθεση με το πνεύμα και τις αρχές του συνεργατισμού και την προώθηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Αντί να δοθούν τα 100 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων των δήμων αναγκάζουν τους δήμους να συνδεθούν με κάποια έργα ιδιωτών. Οι Δήμοι της Κρήτης, των Χανίων και του Ηρακλείου, το έχουν καταγγείλει ανοιχτά. Το πρόγραμμα αυτό μονοπωλείται από ιδιώτες και αποκλείει την ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών»

Κλείνοντας την τοποθέτησή της δήλωσε: «Η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κοινωνία. Δεν μπορεί να σχεδιάζεται ερήμην των πολιτών. Δεν μπορεί να λειτουργεί ως μοχλός μεταφοράς πόρων από το δημόσιο προς τους ιδιώτες και τους λίγους. Η επιτυχία μίας δίκαιης μετάβασης προϋποθέτει μία ολιστική προσέγγιση και κυρίως συνεργασία και ενεργό συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων και των τοπικών κοινωνιών, οι οποίες θα επηρεαστούν και περισσότερο από τις επερχόμενες αλλαγές»

«Η Δυτική Μακεδονία σβήνει. Ερημοποιείται, φεύγει ο κόσμος, δεν έχει κανένα μέλλον. Οι επενδυτές όμως στη Δυτική Μακεδονία βγάζουν πολλά λεφτά. Τα πάνε πολύ καλά. Σχεδιάζουν, υλοποιούν. Να μην πούμε ότι κάποιοι φτάνουν να εξάγουν για να καεί ο λιγνίτης σε διπλανή χώρα, στα είκοσι (20) χιλιόμετρα, όταν κλείνουν οι μονάδες λιγνίτη στην Φλώρινα. Τα γνωρίζετε αυτά κύριε Υπουργέ; Αυτή είναι η κατάσταση»

«Μόνο αν υπάρξει πολιτική και κοινωνική συναίνεση η δίκαιη μετάβαση θα έχει ελπίδες για μία πετυχημένη υλοποίηση. Χρειαζόμαστε ένα άλλο υπόδειγμα. Ένα πλαίσιο κοινωνικά δίκαιο, τεχνολογικά ρεαλιστικό, και δημοκρατικά σχεδιασμένο. Με διαφάνεια, διαβούλευση και πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας, των δήμων, των πανεπιστημίων και των ενεργειακών κοινοτήτων και κεντρικό ρόλο για το κράτος, το οποίο πρέπει να είναι εγγυητής της μετάβασης για να μην μείνει κανείς πίσω. Είναι το κράτος που πρέπει να δημιουργήσει εργαλεία συμμετοχής, χρηματοδότησης και να μπορέσει να στηρίξει αυτόν τον τεράστιο μετασχηματισμό που καταστρέφει τις κοινωνίες πριν προλάβει να τις καταστρέψει η κλιματική κρίση».

Ακολουθεί το σχετικό βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=75KyCv5EvRQ