Πόσο αφελής είσαι
να νοιώθεις ασφάλεια
σ’ ένα περιβάλλον ασταθές
όπου κυριαρχεί
το δίκαιο του δυνατού
ύστερα ήρθαν οι δεινόσαυροι
κι εσύ μια σαύρα να σέρνεσαι
μόλις βγήκες στην στεριά
από την θάλασσα
θωρείς τον ήλιο τα άστρα
το φεγγάρι χωρίς την θολούρα
του νερού και τον φόβο
μην σε φάει ο καρχαρίας
τώρα μπορείς να κρυφτείς
μέσα στα δέντρα στις σπηλιές
μια νέα αρχή άλλος αγώνας
επιβίωσης μέχρι που έπεσε
ο αστεροειδής και γλύτωσες
από πολλά μεγάλα θηρία
έτσι βρήκες περιθώριο ανάπτυξης
όμως έχεις να ανταγωνιστείς
τον πίθηκο που κουβαλάς
ακόμα μέσα σου αφού
άλλοι αποφασίζουν για σένα
κι εσύ ακολουθείς πιστά
αντιγράφοντας αντί να δημιουργείς
τον δικό σου κόσμο τον δίκαιο
αυτόν που ονειρευόσουνα πάντα
Ρηγίνος
