Στον γυρισμό δεν χρειάζεται κλειδί
είναι όλα ορθάνοιχτα λεηλατημένα
όπως βλέπουμε μέρος της πόλης που άνοιξε
μόνο η θάλασσα ίδια να την πιείς στο ποτήρι
ίσως φωτογραφίες στον τοίχο
και κάποιες πεταμένες στο δάπεδο
μια ζωγραφιά μου με λάδι σε ξύλο
αν την βρω θα χαρώ
φιγούρες αφηρημένες χορεύουν μπλουζ
την έφτιαξα μετά από ένα πάρτι
έφηβος ερωτευμένος έβαλα μέσον
να με καλέσουν την κολλητή της κολλητής
μόνο αυτό μου φτάνει
και ένα κλαδί πράσινο αν έζησε
θα το φροντίσω να μην χαθεί
όλα ο πατέρας τα φύτεψε
μέσα σε ένα στρέμμα οικόπεδο
σκέτη άμμος χρυσή
και να βλέπεις τον ήλιο το φεγγάρι
να αναδύονται λουσμένα στο όνειρο
πέφτοντας στην αγκαλιά της Αφροδίτης
που δεν είναι άλλη ίδια η Αμμόχωστος
με το ένα χέρι της στην Καρπασία
και το άλλο στο Κάβο Γκρέκο
έτσι όπως περιμένει να αγκαλιάσει τον Άδωνη.
Θα το ξανακάνουμε το πάρτι αγαπημένη
θα το ξανακάνουμε
και δεν θα σε αφήσουμε ποτέ πια.
