Δεν είναι χιόνι ούτε χαλάζι, είναι της λεύκας το άνθισμα, σαν των ψυχών που απλώνονται οι μνήμες, καταλαγιασμένες με συγχώρεση, μια και δεν υπάρχει σώμα να πληγωθεί, μήτε μάτια να βγάλουμε, χώμα και στάχτη λευκή, πάνω σε ...

Πέρα από την καθιερωμένη πλύση εγκεφάλου συντυχάνουμε πού και πού με τον εαυτό μας θέτοντας του απανωτά ερωτήματα πολλά των οποίων μένουν μετέωρα ...

Έμειναν τα τελευταία χιόνια στις κορφές του Καϊμακτσαλάν μέσα στις σχισμές των βράχων σε ανήλιες απάτητες καταπακτές σαν άσπρα εσώρουχα στον ήλιο ή σαν αρχέγονη μυστηριακή γραφή που ερμηνεύεται μόνο από τα αστέρια ...

Εικόνες Αμυνταίου όπως Αμμοχώστου ο κόσμος εγκατέλειψε κυνηγημένος ένας εμφύλιος που συνεχίζεται, νέοι παίρνουν των οματιών τους και δεν ξαναγυρίζουν η πολιτεία τους διέγραψε. Παντού τριγυρίζω αλλοδαπός δεν με αναγνωρίζει κανένας και καλούμαι να ψηφίσω χωρίς ταυτότητα.   Ρηγίνος ...

Άπλωσες όπως φαρδαίνεις στο κρεβάτι και νομίζεις ο ουρανός είναι δικός σου ταξιδεύοντας στης νιότης τα καμώματα. Ο τελικός σκοπός είναι άλλος ...

Πρόσωπο με πρόσωπο πώς να σε αντικρύσω, ντρέπομαι γυμνός από επιχειρήματα και αιτιάσεις. Τάμα γονατιστός σαν σε θεό πού ονειρευόμουνα χρόνια ...

Μαζί με την εικόνα και την απόλυτη ησυχία λευτερώνεται και η σκέψη όπως και το αντίστροφο όταν αποτυπώνεις μιαν ανεπανάληπτη στιγμή ...

Στενός ο περίγυρος κλοιός που περισφίγγει κάθε σου κίνηση μετέωρος στην τσίτα μετράς αντοχές καθώς φαίνεσαι και βάλλεσαι όπου ...

Μια σημαία κρεμασμένη σαν σεντόνι να την τυλίγεσαι και να ματώνεις από θύμησες ιστορικές ηρώων αίματα γνωστών και αγνώστων που πολέμησαν για την ...

Κάτι έσπασε μέσα μας ανεπανόρθωτα. Μέχρι τώρα καμωνώμασταν ότι όλα ήσαν μια χαρά εντάξει, και κοιμούμασταν με ήσυχη την συνείδηση πως κάναμε το ...