Άχρωμα μέρη ξεχασμένα πλάσματα καθημερινά βάφονται από την αρχή με καινούργια χρώματα σαν να τα βλέπουμε πρώτη φορά από άλλη οπτική ...

Νήστεψα όπως νηστεύει το σαλιγκάρι η αρκούδα ο μεταξοσκώληκας μέρες μετά αποφάσισα να μιλήσω στον εαυτό μου και μετά στους θεούς ...

Λόγια χωρίς αντίκρισμα πετούν και χάνονται έχασαν το νόημα τους πια τί πόλεμος τί ειρήνη φίλοι ή εχθροί μόνο τα συμφέροντα ...

Κάτι κουτσοδουλιές μείνανε άλλως μερεμέτια που όλο θα ρθουν οι μαστόροι να τα αποτελειώνουν και όλο αναβάλλουν γιατί πιάσαν τα μεγάλα ...

Στον γυρισμό δεν χρειάζεται κλειδί είναι όλα ορθάνοιχτα λεηλατημένα όπως βλέπουμε μέρος της πόλης που άνοιξε μόνο η θάλασσα ίδια να την πιείς στο ποτήρι ίσως φωτογραφίες στον τοίχο ...

...

Πόσο αφελής είσαι να νοιώθεις ασφάλεια σ’ ένα περιβάλλον ασταθές όπου κυριαρχεί το δίκαιο του δυνατού ύστερα ήρθαν οι δεινόσαυροι κι εσύ μια σαύρα να σέρνεσαι μόλις βγήκες στην στεριά από την θάλασσα θωρείς τον ήλιο τα άστρα...

Φωνή παράταιρη ψάχνει άλλη που να δένει διφωνία όπως φθόγγος τόσο κολλητά όσο να μοιάζει σαν ένα σύνολο αδιαίρετο δεν υπάρχουν παραφωνίες ...

Σίγαση από λόγια όχι ησυχαστήριο μόνο βουή ούτε καν νοηματική παύση ροής όπως σε καταρράκτη που πάγωσε ...

Λανθάνουσα ζωή όπως η αρρώστια χωρίς συμπτώματα κι όμως πάσχεις ψάχνοντας διάγνωση και θεραπεία μέσα στην γραφή και στα λαλήματα της φύσης ...