Γράφει ο Τάσος Βακφάρης   Μην πέφτεις! Αν η ζωή σου σφίγγει το λουρί και σου δείχνει τα δόντια ...

Του Τάσου Βακφάρη   Τα κομμάτια του παζλ, του δικού σου παζλ θα τα δεις να κόβονται και να ...

Του Τάσου Βακφάρη   Στάχτη και αποκαΐδια απέμειναν τα νιάτα να εκδικούνται για τη ζωντάνια που έφεραν στις πλάτες ...

Του Τάσου Βακφάρη   Να τον αγαπάς τον εαυτό σου, όπως είναι, με τα παραπανίσια κιλά, με την κοιλίτσα που ...

Του Τάσου Βακφάρη   Ξυπνάς το πρωί και βλέπεις το είδωλό σου να στέκεται στον θολωμένο καθρέπτη του μπάνιου, ανακατεμένες ...

Του Τάσου Βακφάρη   Μια τελευταία μάτια στα άδεια δωμάτια του σπιτιού ήταν αρκετή για να ξυπνήσει εικόνες ...

Του Τάσου Βακφάρη   Πόσους έρωτες χωρά η καρδιά; Έχει χτυπήσει πολλάκις εν αιθρία σε ρυθμούς αλλοπρόσαλλους, έχει ...

Του Τάσου Βακφάρη   Σε μια γκρίζα αρχόντισσα πράσινη κυρά γαλάζιο δάκρυ κύλησε σε μάτια ορφανά. Καμπάνες αλαλάζουν σε μια βουνοπλαγιά την κόρη κλέβουν άρχοντα με τα λυτά μαλλιά. Καστανομάτα όμορφη με λυγερό κορμί λευκό φουστάνι φόραγε ...

Του Τάσου Βακφάρη Από το μισάνοιχτο παραθυρόφυλλο που ξέχασε η καρδιά να σφραγίσει γιατί ο ήλιος την έκαψε και ...

Γράφει ο Τάσος Βακφάρης Θυμάμαι μικρός να ακούω λέξεις βαρύγδουπες από χείλη μεγάλων και πεπειραμένων στη ζωή κουβαλώντας μια κάποια σοφία στη ράχη τους. Λέξεις όπως διεφθαρμένος, ανθέλληνας, ξεφτιλισμένος και συμφεροντολόγος. Λέξεις του Πανεπιστημίου και του καφενείου ανακατεμένες που ...