Γράφει ο Τάσος Βακφάρης Θυμάμαι μικρός να ακούω λέξεις βαρύγδουπες από χείλη μεγάλων και πεπειραμένων στη ζωή κουβαλώντας μια κάποια σοφία στη ράχη τους. Λέξεις όπως διεφθαρμένος, ανθέλληνας, ξεφτιλισμένος και συμφεροντολόγος. Λέξεις του Πανεπιστημίου και του καφενείου ανακατεμένες που ...

...

Του Τάσου Βακφάρη   Είναι κουλουριασμένος στην άκρη του δρόμου κάτω από ένα μικρό πλατάνι με λιγοστά καφετιά φύλλα να ...

Του Τάσου Βακφάρη Καθήμενος στο φαγωμένο από το σαράκι σκαμνί και βυθισμένος στη μπόρα των ...

Του Τάσου Βακφάρη Ξύπνησε χορτασμένος μεσημεριανό ύπνο και τέντωσε τα ποδαράκια του να ξεμουδιάσουν από ...

Του Τάσου Βακφάρη   Δεν καταλαβαίνω πάντα τι μου λες, υπάρχει ένα σκοτεινό κενό και δεν μπορώ να ...

Του Τάσου Βακφάρη   Πως να σταματήσεις τα χορτάρια που βλαστάνουν ανάμεσα σε χαλίκια και πέτρες ...

Του Τάσου Βακφάρη   Το 1990 – 1993… Δεν θυμάμαι καλά! Ήμουν μικρός και δεν θυμάμαι καλά. Ορδές ανθρώπων ...

Του Τάσου Βακφάρη Ανοίγεις τα μάτια σου και τρίβεις τα βλέφαρα σου κάνεις στην άκρη τα στρωσίδια ...

Του Τάσου Βακφάρη   Ο ήλιος σκαρφάλωσε βιαστικά στον ουρανό του Νοέμβρη για να ξημερώσει μια νωχελική και ...