Εγκύκλιος του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Θεοκλήτου για τα Θεοφάνεια

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μητροπολιτικῆς περιφερείας μας.

Ἀγαπητοί μου

Ἀνερχόμενοι στὴν μεγαλειώδη κλίμακα τῶν θαυμασίων γεγονότων τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου μας ἀξιωνόμαστε νὰ φθάσουμε καὶ στὰ ἅγια Φῶτα ἢ τὰ Θεοφάνειά Του.

Ἕνας μεγαλειώδης κρίκος στὴν κένωσι καὶ συγκατάβασι τοῦ Κυρίου εἶναι καὶ τὸ βάπτισμά Του στὸν Ἰορδάνη ἀπὸ τὸν Ἰωάννη. Εἶναι συγκατάβασι, διότι: ἕνα φτωχὸ λυχνάρι μὲ ἐλάχιστο φῶς, ὁ Πρόδρομος, προηγεῖται καὶ φωτίζει τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Ἡ αὐγὴ ποὺ βρίσκεται ἀνάμεσα στὸ σκοτάδι καὶ στὸ φῶς, φωτίζει τὸν ὁλόλαμπρο Ἥλιο. Ὁ Πρόδρομος δείχνει μὲ τὸ χωμάτινο δάχτυλό του τὸν Ἀμνό, τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὁ πάμπτωχος φίλος προηγεῖται ἀπὸ τὸν Νυμφίο, «ποὺ εἶναι ὁ ὀμορφότερος ἀπὸ ὅλους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων». Τὸ χωμάτινο χέρι τοῦ δούλου ἁπλώνεται καὶ ἀγγίζει τὴν ἀκήρατο κεφαλὴ τοῦ Δεσπότη τοῦ σύμπαντος. «Αὐτὸν εἶδαν τὰ νερὰ καὶ φοβήθηκαν. Ταράχθηκε ἡ ἄβυσσος, σὰν νὰ ἄκουσε μεγάλη βοὴ νερῶν. Ἀκόμη καὶ τὰ σύννεφα ἔκραξαν ἀπὸ τὸν φόβο τους». Τρόμαξε ὁ προφήτης καὶ Πρόδρομος. Ὅταν εἶδε ἐνώπιόν του τὴν συγκατάβασι τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς. Τὸν Χριστὸ νὰ ζητᾶ βάπτισμα, ποὺ ἦταν γιὰ ἄφεσι ἀνθρωπίνων ἁμαρτιῶν. Σὰν ἐκπρόσωπος δὲ τῶν τέκνων τοῦ Ἀδὰμ λέγει, «ἐγὼ ἔχω ἀνάγκη νὰ βαπτισθῶ ἀπὸ σένα καὶ Σὺ ἔρχεσαι σὲ μένα;». Κι ὅμως ὁ Χριστὸς προχωρῆ πρὸς τὴν συγκατάβασι καὶ βαπτίζεται, ὅπως καὶ στὴν τελικὴ ποὺ εἶναι ἡ Σταύρωσί του.

Μὲ 24 μεγαλειώδεις ἀναφορὲς τοῦ Πατριάρχου Σωφρονίου ὑπογραμμίζεται τὸ μεγάλο γεγονός, ποὺ ἔγινε σήμερα. Λέγεται τοῦτο σήμερα ἐδῶ στὴν τέλεσι τοῦ ἁγιασμοῦ μας καὶ θὰ εἰπωθῆ συγχρόνως σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας. Πόσο πολύτιμο εἶναι αὐτὸ τὸ σήμερα τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ βαδίζει εὐεργετικὰ μέσα στὸν κόσμο ὄχι ὡς τὸ πιὸ ὑπέροχο μουσεῖο, ἀλλὰ σὰν μία διαρκὴς πηγὴ ζωῆς αἰωνίου; Λέγει ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος, ὅτι στὴν Ἐκκλησία μας ἐκπληρώνεται ἡ προφητεία, «πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα». Γι’ αὐτὸ τονίζεται ὅτι ὁ ἁγιασμὸς τῆς ἡμέρας αὐτῆς εἶναι ἕνα διαρκὲς σήμερα. Ὅπως ἦταν παρὼν καὶ ζωντανὸς κατὰ τὴν πρώτη ἡμέρα, ποὺ συνέβη τὸ ἱστορικὸ γεγονός, ἔτσι εἶναι καὶ σήμερα ἐνώπιόν μας, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ στοὺς αἰῶνες ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν.

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος συνδέει τέλεια τὴν πρώτη Ἐπιφάνεια τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ γιορτάζουμε σήμερα μὲ τὴν δεύτερη. Ἡ μία εἶναι ἡ παροῦσα καὶ ἡ δεύτερη εἶναι ἡ μέλλουσα. Ὅσο γεγονὸς εἶναι ἡ παροῦσα, τὴν ὁποία ζοῦμε στὴν Ἐκκλησία μας, ἄλλο τόσο γεγονὸς θὰ εἶναι καὶ ἡ μέλλουσα. Ἡ πρώτη ἐγγυᾶται τὴν βεβαιότητα τῆς δευτέρας. Λέγει στὸν Τῖτο. «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ποὺ χαρίζει σωτηρία σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Αὐτὴ μᾶς διδάσκει νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν ἀσέβεια καὶ ὅλες τὶς κοσμικὲς ἐπιθυμίες καὶ νὰ ζήσουμε στὴν παροῦσα ζωὴ μὲ σωφροσύνη, μὲ ἁγιότητα καὶ μὲ εὐσέβεια». Ὅταν ζήσουμε κατ’ αὐτὸν τὸν ἅγιο τρόπο τὴν πρώτη Ἐπιφάνεια στὴν παροῦσα ζωή, τότε μὲ χαρὰ «θὰ ἀναμένουμε νὰ ἔλθη καὶ ἡ εὐλογημένη ἐλπίδα καὶ ἡ Ἐπιφάνεια τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ». Πόση μακαριότητα ἀναμένει τὶς ἀτελεῖς ὑπάρξεις μας σὲ κεῖνο τὸ αἰώνιο πανηγύρι τῶν πρωτοτόκων; Τότε, στὴν δευτέρα Ἐπιφάνεια, τὶ θὰ ἰδοῦν καὶ τὶ θὰ ἀπαντήσουν οἱ αἱρετικοὶ καὶ ὅσοι ἀρνοῦνται τὴν θεότητα «τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ;».

Ἀγαπητοί μου.

Ἡ μεγάλη τιμὴ ποὺ γίνεται σὲ ὅλους μας νὰ συμμετέχουμε καὶ νὰ ἐμβολιαζώμαστε μὲ τὰ γεγονότα τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ δημιουργεῖ στὸν καθένα καὶ τὴν εὐθύνη νὰ εἶναι ἀκέραιος ἐνώπιόν Του. Ὁ ἁγιασμὸς τῶν Ἁγίων Θεοφανείων νὰ μὴν εἶναι ὑπόθεσι μόνο τῆς σημερινῆς γιορταστικῆς ἡμέρας, ἀλλὰ νὰ εἶναι καθημερινὴ μέριμνα στὴ ζωή μας. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ζήσουμε αἰώνια καὶ τὴν δεύτερη Ἐπιφάνειά Του. «Ἔτσι θὰ εἴμαστε πάντοτε μαζὶ μὲ τὸν Κύριο». Ἀμήν.

Μὲ ἑόρτιες εὐχὲς γιὰ τὸν προσωπικό μας ἁγιασμὸ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας

ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ