Τελικά, ποιος θύμωσε περισσότερο;

Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην έμαθε για τους φαντάρους που φωτογραφήθηκαν σχηματίζοντας με τα χέρια τους τον «Αλβανικό Αετό», στο κέντρο εκπαίδευσης στο Μεσολόγγι. Στο διαδίκτυο η συγκεκριμένη είδηση συνοδεύτηκε από τίτλους που εμπεριείχαν λέξεις όπως «αίσχος», «ντροπή», «πρόκληση».
Οι αναγνώστες των άρθρων αυτών στα σχόλιά τους έμοιαζαν σαν να συμμετέχουν σε ένα είδος διαγωνισμού για το ποιος θίχτηκε και θύμωσε περισσότερο, κάνοντας λόγο για «απέλαση», «αφαίρεση ιθαγένειας (!!!)-υπηκοότητας» κι άλλα παρόμοια.

Τόση έκταση πήρε το θέμα, που αναγκάστηκε (άλλο που δεν ήθελε) ακόμα και ο υπουργός κ. Καμμένος να ασχοληθεί με το θέμα, λέγοντας σε μια εκπομπή πως «όποιος δεν αισθάνεται Έλληνας, καλό θα ήταν να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του». Μάλλον ο υπουργός ξέχασε πως λίγο καιρό πριν, κάποιοι από τους άρχοντες της χώρας, με τους οποίους συνεργάζεται, είτε μπέρδευαν τη Μακεδονία με την ΠΓΔΜ είτε χρησιμοποιώντας «αλληγορικές υπερβολές» μοίραζαν νησιά στους γείτονες.

Ας δούμε όμως τι πραγματικά έχει συμβεί, πίσω από τις βαρύγδουπες λέξεις και δηλώσεις. Μερικά εικοσάχρονα, θέλοντας να ανεβάσουν μια νέα φωτογραφία στο facebook, προκάλεσαν με το οξύμωρο σχήμα ελληνικός στρατός-Αλβανός στρατιώτης. Ναι, συμφωνώ πως σηκώνει μεγάλη κουβέντα το ποιος τελικά πρέπει ή δεν πρέπει να υπηρετεί στον ελληνικό στρατό. Ναι, συμφωνώ πως σηκώνει μεγάλη κουβέντα το πώς πέρασε μία κάμερα σε ένα κέντρο εκπαίδευσης. Αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω, γιατί το γεγονός αυτό καθεαυτό σηκώνει τόση οργή και τόσο μίσος, που ορισμένες φορές αγγίζει τα όρια του φασισμού και του ρατσισμού, εάν βέβαια δεν τα έχει ξεπεράσει ήδη.

Εφτά εικοσάχρονοι είναι όλοι κι όλοι, που έκαναν μια κίνηση που, ουδέποτε φαντάζονταν  τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει. Που αν ήξεραν τι μέλει γενέσθαι, δεν θα δημοσίευαν ποτέ αυτήν την φωτογραφία. Ποια όμως η απειλή; Για ποιον λόγο απαιτούμε την φυλάκισή τους; Γιατί ζητάμε την απέλασή τους; Και γιατί γενικεύουμε το ζήτημα, κατηγορώντας για αχαριστία όλους τους Αλβανούς; Αυτοί στην τελική είναι το πρόβλημα;

Θα σας πω εγώ. Φυσικά και δεν είναι αυτοί το πρόβλημα. Αλλά με τόσα προβλήματα που έχουμε λόγω των καιρών, ξεσπάμε όπου βρούμε. Στήνουμε διαδικτυακές κρεμάλες σε ανθρώπους που απλά είναι διαφορετικοί από εμάς. Θέλουμε να τους απελάσουμε γιατί δεν ξέχασαν την προηγούμενή τους πατρίδα. Να συμφωνήσουμε ότι ήταν λάθος σαν κίνηση; Ναι, να συμφωνήσουμε. Να πούμε κι ότι προκλήθηκε το κοινό αίσθημα; Να το πούμε κι αυτό. Αλλά ως εκεί. Το να φυλακίζουμε εικοσάχρονους για ένα τέτοιο λάθος είναι κρίμα.

Λιθοξοΐδης Στέλιος