Βιβλιοκριτική: “Ο μικρός σταυραετός” της Δόξας Κωτσαλίδου
Εικονογράφηση Ελένης Μολύβα, Εκδόσεις Γράφημα, 2017
Ένα πολύ καλά εικονογραφημένο και ευρηματικό βιβλίο. Μια παραμυθική ιστορία για τη διαφορετικότητα, τη αγάπη για τη ζωή και τις αξίες της. Η έκφραση των εικόνων, με τα σχήματα και τα χρώματα της Ελένης Μολύβα, απεικονίζουν με δύναμη και φαντασία όλη τη δράση της ιστορίας και μας χαρίζουν ένα ξεχωριστό βιβλίο. Το πέρασμα από τη λέξη «χαρταετός» στη λέξη «σταυραετός» χαρίζει στην ιστορία την ευρηματικότητα εκείνη της μυθοπλασίας με την οποία οικοδομείται το συμβολικό νόημα της οντότητας του παιδικού ήρωα, του μικρού σταυραετού, που αποτελεί μια αναμφισβήτητη λογοτεχνική αρετή της μικρής ιστορίας. Αυτή μας περνάει στον κόσμο της διαφορετικότητας.
Στη δράση όμως των προσώπων ενυπάρχουν και άλλες…
Ο μικρός σταυραετός και η μητέρα του με τη δράση τους μας δείχνουν με λόγια και εικόνες όλους και όλες τους μικρούς και τις μικρές αναγνώστριες, τα παιδιά όλου του κόσμου που διαφέρουν από τα άλλα. Αλήθεια, πόσο μοιάζουν και πόσο διαφέρουν μεταξύ τους οι άνθρωποι; Πόσο οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στη διαφορά;
Έντεχνα λοιπόν η συγγραφέας υπερασπίζεται τη διαφορά μας και τη διαφορετικότητα, χωρίς να αποστρέφεται τη ομοιότητά μας.Αντιθέτως, εκθέτοντας την ομοιομορφία και την στερεοτυπία των σκέψεων και των συναισθημάτων που μας κατακλύζουν και μας εμποδίζουν να σκεφτούμε διαφορετικά, κυρίως βέβαια αυτών που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των παιδιών μας στα οποία και απευθύνεται, και που το καθένα είναι ξεχωριστό και καθημερινά βιώνει πολλά και όμορφα συναισθήματα.Όμως, ας μην ξεχνάμε, και ότι πάντοτε αγωνίζεται, τραυματίζεται, απελπίζεται…
Στον αγώνα του αυτόν αναγκαία χρειάζεται στήριξη: σχεδόν φυσική βοηθός η μητέρα, ο Άνεμος συμπαραστάτης, στην όμορφη και ευφάνταστη αυτή ιστορία, καλλιεργούν την πίστη στις δυνάμεις του εαυτού, ενδυναμώνουν το εσωτερικό κόσμο του ήρωα, ο οποίος με την αγάπη και την ανιδιοτέλεια, το χαμόγελο και την καλή διάθεση -…πλην δίχως μίσος για τους ψευδομένους- στέκεται όρθιος, περνάει όλες τις δοκιμασίες που του αναθέτει ο μυθικός Άνεμος, αποκτά πίστη στον εαυτό του, οργανώνει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του και ύστερα αρχίζει να σηκώνεται και να πετά, να καταξιώνεται στη ζωή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, ίσως και με μεγαλύτερη επιτυχία από τους άλλους. Γιατί, ως άλλος τριγωνοψαρούλης, το αξίζει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ν. ΑΚΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
