Τι να διαλέξει η αλεπού;

“Έφτασα μέχρι τον ψυχίατρο και με πολλές απόπειρες αυτοκτονίας, γιατί είχα πάθει κατάθλιψη, εξομολογείται κάποιος 42χρονος. 

Οι γονείς μου — ευκατάστατοι αριστοκράτες και με νεωτερίζουσες ιδέες — με πίεζαν να αναπτύξω σχέσεις με κοπέλες και να είμαι απελευθερωμένος από ταμπού. 

”Όπως και τόσοι άλλοι συνομίληκοί σου”, μου έλεγαν. 

Αλλά και από φίλους μου πιεζόμουν.

Και με τα λόγια τους και με τον τρόπο ζωής τους. 

Μέσα μου δεν ένιωθα ώριμος για κάτι τέτοιο. 

Ούτε μπορούσα να δώσω στο συναισθηματικό μου κόσμο τόση ρηχότητα που προϋποθέτει μια επιπόλαια σχέση. 

Ωστόσο η διαρκής πίεση των γονιών μου και του γύρω μου περιβάλλοντος μ΄έπεισαν τελικά να το αποτολμήσω. 

Δεκατρείς μήνες μετά η κοπέλα που γνώρισα βρήκε κάποιον άλλο και μ΄εγκατέλειψε. 

Κι όμως εγώ της είχα δώσει πολλά ακριβά πράγματα από τον εαυτό μου. 

Έπαθα στη συνέχεια κατάθλιψη και μέχρι σήμερα παίρνω ισχυρά ψυχοφάρμακα.

Ακόμα παρόλα αυτά οι γονείς μου, που τώρα κλαιν και οδύρονται, δεν συνειδητοποίησαν το έγκλημά τους…”

———————————————————-

Η κοπέλα 16 ετών, αυτός 18.

Επισκέφτηκε τον ψυχίατρο, γιατί είχε κάνει μία έκτρωση και τώρα την πίεζε και για δεύτερη, αν ήθελε να έχει συνέχεια η σχέση τους.

Το δίλημμα σκληρό.

Και η ψυχολογία της ήδη από την πρώτη έκτρωση τόσο πεσμένη…

Τι έπρεπε να κάνει;

———————————————————-

Άλλος ένας νεαρός, 16 ετών, χωρίς να το προβλέψει, έπεσε θύμα, όπως υποστήριζε, της δασκάλας του σε ιδιαίτερα μαθήματα, 12 χρονών μεγαλύτερής του, και τώρα τον εκβίαζε να επισημοποιήσει τις σχέσεις τους, γιατί κυοφορεί.

Κατέφυγε κι αυτός — και μάλιστα κρυφά από τους γονείς του — σε ψυχολόγο.

Τι άλλο κατά τη γνώμη του θα μπορούσε να κάνει;

———————————————————-

Οι ακόλαστοι ηδονοβλεψίες από την άλλη με τους σκληρούς δίσκους της παιδικής πορνογραφίας στο internet, που δεσπόζουν αυτό τον καιρό στα ειδησεογραφικά διεθνή δελτία, μαζί με όλα τα παραπάνω περιστατικά και απειράριθμα άλλα παρόμοια, μας ξυπνούν εφιαλτικά και μας θέτουν προ των ευθυνών μας.

Τα παιδιά από την άλλη βρίσκονται σε διαρκή σύγχυση.

Άλλα διδάσκονται στο σπίτι, άλλα επίσημα στο σχολείο και άλλα άτυπα και πρακτικά από δασκάλους τους.

Άλλα από τα Μ.Μ.Ε και το internet.

Κι άλλα στα σκοτεινά στέκια τους και τις ανυποψίαστες φιλίες τους.

———————-

Τι φταίει;

Πώς μπορεί να αναχαιτιστεί και να προληφθεί μια τέτοια κατάσταση;

Είναι μεμονωμένα τα παραπάνω περιστατικά ή εκφράζουν το σύνολο των νέων;

Λείπει πράγματι η ενημέρωση γύρω από το σεξ και χρειάζεται απαραίτητα να μπει η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι;

Αυτό θα λύσει το πρόβλημα ή θα προκύψει σωρεία άλλων;

Μήπως χρειάζεται εκτός από την έγκυρη γνώση και κάτι άλλο πρωτίστως που να φρονηματίζει τον παιδεραστή και όχι μόνο να τον συγκρατεί, αλλά και να τον θεραπεύει;

Ποιος θα διδάξει την κάθε αλεπού τι πρέπει να κάνει;

Κάποια αλεπού ήξερε ότι κάπου κοντά στο δάσος της έμενε μια κυρούλα που στο μαγειριό της είχε ένα πιθάρι με μέλι.

Το μέλι το αγαπούσε πολύ η αλεπού.

Το είχε γευθεί και άλλοτε.

Τώρα όμως η κυρούλα έβαλε δυο θεόρατους μαύρους σκύλους να το φυλάνε.

Η κυρα Μάρω το ορεξεύτηκε πολύ πάλι το μέλι.

Πώς να γίνει όμως που φοβόταν τους σκύλους και την κυρούλα με το μεγάλο παλούκι που άρπαζε στο χέρι της, κάθε φορά που άκουγε φωνές και γαβγίσματα;

Πάλεψε πολλή ώρα η αλεπού: το μέλι να προτιμήσει και να ορμήσει αδιαφορώντας για τον κίνδυνο ή να παραιτηθεί από την επιθυμία, γιατί φοβάται τις συνέπειες;

Αποφάσισε το μέλι.

Τόλμησε και πλησίασε στο πιθάρι.

Πρόλαβε κι έφαγε αρκετό.

Οι δαγκωμασιές όμως των σκύλων την ψόφησαν λίγες ώρες μετά.

Τι τελικά ήταν προτιμότερο;

Αν επιλέξουμε να συμβουλευτούμε τον ΟΠ (Οικογενειακό Προγραμματισμό) που θέλουν να μας πασάρουν από το εξωτερικό, θα λέει: ”Όλα τα άτομα έχουν δικαίωμα να ζουν σε συνθήκες που τους βοηθούν να επιδιώξουν μια απολαυστική σεξουαλικότητα. Η απόλαυση βασίζεται στην αυτονομία του ατόμου και των σχέσεων…Όλα τα άτομα έχουν δικαίωμα στη σεξουαλική ελευθερία.., να επιλέγει το καθένα τούς σεξουαλικούς του συντρόφους και να επιδιώκει να γευτεί τη μέγιστη σεξουαλική δυνατότητα και απόλαυση. ..Κανένα άτομο δεν πρέπει να υπόκειται σε νόμους που αυθαίρετα ποινικοποιούν τις συναινετικές σεξουαλικές σχέσεις ή επαφές”.

Όσον αφορά την ομοφυλοφιλία ο ΟΠ υποστηρίζει φανερά: ”Άντρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι ζουν μια φυσιολογική ζωή…και οι σχέσεις των ομόφυλων ζευγαριών θα πρέπει να κατοχυρωθούν νομικά σε ισότιμη βάση με τα ετερόφυλα ζευγάρια”.

Μάλλον βρισκόμαστε, ενώπιον μιας ιδεολογίας κι όχι της επιστήμης, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι.

Πρόκειται για ακραίο υποκειμενισμό: Δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες, δεν υπάρχουν ηθικές αξίες, δεν υπάρχουν συλλογικές αξίες, δεν υπάρχει Θεός!

”Κ.., ναι πράγματι αυτές οι αντιλήψεις κυκλοφορούν στη νεολαία.

Και σ΄όλη τη σύγχρονη κοινωνία.

Χαώδεις οι αποστάσεις και ασύλληπτες οι διαφορές με σας τους λίγο παλιούς. 

Ως παιδί όμως εγώ συντηρητικής οικογένειας αντιμετωπίζω πολύ μεγάλα διλήμματα γι΄ αυτό. 

Πείστε με ότι αυτά που μας λέτε δεν είναι απόψεις που μπορεί να είναι και υποκειμενικές, αλλά ότι έτσι έχουν τα πράγματα… 

…………………………………………………………………………………..

Πώς να σεβαστώ τις αρχές του σπιτιού μου, αφού με αφήνουν ακάλυπτη σε πολλά θέματα;..

Φίλες μου με ελευθεριότητα στο ήθος τις βλέπω πιάνουν φίλους, κάνουν τρέλες, παντρεύονται.

Βέβαια δεν το έχουν και σε τίποτε να ξεπαντρευτούν. 

Εγώ όμως γιατί να είμαι εγκλωβισμένη σε μια ηθικίστικη ζωή;

Χρειάζομαι πολύ ισχυρά ερείσματα, για να μη νιώθω ότι βρίσκομαι σε μειονεκτική θέση…

Ότι χάνω τη ζωή μέσα από τα χέρια μου…”.

Από το ένα μέρος τα ναρκωτικά, από το άλλο το ”να πέφτουν με τα μούτρα” στο σεξ και την έκλυτη και παρά φύσιν ζωή οιασδήποτε μορφής — γιατί αλυσίδα πάνε αυτά — , η έλλειψη ελπίδας και η απόγνωση επίσης με τις αυτοκτονίες που όλο και πληθαίνουν, η χωρίς οραματισμούς και ανατάσεις ζωή των παιδιών μας, που μυρίζει μόνο χώμα, σάρκα και ύλη, πρέπει να μας συνταράξουν.

Γιατί κάτι στα θεμέλια της ζωής τους έχει στηθεί πολύ στραβά.

Και θα στραβώσει ακόμη περισσότερο, αν δεν αφυπνιστούμε.

Καιρός να ξυπνήσουμε.

Επομένως το πρώτο δίλημμα, που τίθεται σ΄έναν νέο — με άλλη μορφή και σε κάθε άνθρωπο — είναι : με ποιο πνεύμα να συμπαραταχθώ;

Τι με εκφράζει περισσότερο;

Τι με ωφελεί πιο πολύ;

Πάνω σ΄αυτό το αγωνιώδες και τόσο ουσιαστικό δίλημμα ενός νέου η Πολιτεία και στην πατρίδα μας, απ΄ό,τι ψιθυρίζεται, σπεύδει να απαντήσει και με την εισαγωγή του μαθήματος της ΣΑ* στα σχολεία Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαίδευσης.

 ——————-

Χρειάζεται επίσης να ξέρουμε ότι αντίθετα σ΄όλα αυτά η Ορθόδοξη Εκκλησία με γνώμονα τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού διδάσκει την εγκράτεια και αυτοκυριαρχία ως την ώρα του γάμου και την με σωφροσύνη ικανοποίηση του γενετήσιου ενστίκτου μέσα στο γάμο.

Αυτό εξασφαλίζει υγεία ψυχική και σωματική στον άνθρωπο.

Και κληροδοτεί νομίζω υγιή γονίδια και στους απογόνους του.

Μπορεί και τον ”στρώνει”, όπως κοινά λέμε, και μέσα στο γάμο.

Αλλιώς από την πρώτη κιόλας μέρα θα θυμάται και θα αναβιώνουν μέσα του προηγούμενες εμπειρίες από άλλους ερωτικούς συντρόφους.

Και άντε να βάλει τάξη στα συναισθήματά του και να υποταχθεί στη νέα πραγματικότητα.

Η εγκράτεια λειτουργεί ως ένα σημείο και ως αντικαταθλιπτικό ψυχοφάρμακο.

Και πάνω απ΄όλα η καθαρότητα καταξιώνει την ψυχή μας, για να εγκατοικήσει μέσα της ο Παράκλητος Θεός.

Το Πνεύμα τα Άγιο.

Που είναι ο αρραβώνας της μέλλουσας ζωής και Βασιλείας των Ουρανών.

Χρειάζεται όμως γι΄αυτήν ηρωισμός και ασυμβίβαστο φρόνημα.

(Αλλά και τι στη ζωή δεν κατακτιέται με αγώνα; ανάλογα που θα τον αφιερώσει ο καθένας).

Προϋποθέτει πόλεμο με αστακένιο οπλισμό, γιατί το γενετήσιο ένστικτο είναι από τα ισχυρότερα.

Παλεύεις με την ίδια σου τη φύση.

Ανθρωπίνως είναι αδύνατο να το χαλιναγωγήσεις και να το τιθασεύσεις μόνο με τις προσωπικές σου δυνάμεις και τα γνωστικά εφόδια που πήρες απ΄το σπίτι σου.

Όταν μάλιστα έχεις και κακές καταβολές και άτακτα ορμέμφυτα από τους προγόνους σου.

Όταν έχεις ένα περιβάλλον που να σε βομβαρδίζει με αντίθετο πνεύμα.

Όταν η τηλεόραση, το internet, τα περιοδικά, τα διαφημιστικά σποτ, η μουσική, τα συνθήματα σε τοίχους, η φρασεολογία και οι συζητήσεις στις παρέες σου, στην οικογένειά σου, σε λίγο ίσως και στο σχολείο σου με το μάθημα της ΣΑ, σου το παρουσιάζουν τόσο εύγευστο, γαργαλιστικό και απολαυστικό.

Είναι αδύνατο να μην υποκύψεις ή να μην αναγκαστείς να προσποιείσαι ότι κι εσύ το ενστερνίζεσαι.

Χρειάζεται νομίζω εδώ να ξέρουμε πως το παιδί που προσπαθεί να αντισταθεί στηριζόμενο μόνο στις αρχές της οικογένειας θα νιώθει μετέωρο.

Γιατί εκτός από το ένστικτό του θα έχει να αντιμετωπίσει και την περιθωριοποίηση.

Τον αποκλεισμό από τις παρέες του.

Το κοινωνικό σύνολο.

Υπάρχει κίνδυνος να αποκτήσει γι΄αυτό νοσηρή και μίζερη ψυχολογία.

Ίσως, καταπιέζοντας το ένστικτό του — γιατί μάλλον εδώ μόνο με τα ”πρέπει” της οικογένειας για καταπίεση του ενστίκτου μπορούμε να μιλήσουμε — να του δημιουργηθεί και μια νευρωτική κατάσταση.

Και ψυχωτική.

Πολλά παιδιά έτσι καταφεύγουν και στα αντικαταθλιπτικά.

Ακριβώς όμως, για να μην νιώθει εγκλωβισμένο σε μια τέτοια στείρα και άγονη ηθικίστικη νοοτροπία, όπως ένιωθε και η φίλη μας αναγνώστρια, για να χαίρεται στον αγώνα του και να νιώθει ήρεμος και ασφαλής, αλλά και για να χτίσει μια συγκροτημένη προσωπικότητα, πρέπει να έχει προσωπική σύνδεση και σχέση με το Χριστό.

Να νιώθει και να απολαμβάνει την αγάπη Του ως κάτι πολύ χειροπιαστό.

Να ζει την παρουσία Του μέσα από την προσευχή και τη μυστηριακή και λατρευτική ζωή της Εκκλησίας Του.

Γι΄αυτό να ακουμπά και να ξεδιπλώνει τον εαυτό του με ειλικρίνεια και με εμπιστοσύνη και σε ένα πνευματικό πατέρα. Σ΄έναν απλανή και έμπειρο πνευματικό οδηγό.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία απ΄αυτήν.

Αλλά, φίλη μου αναγνώστρια, δεν υπάρχει και ισχυρότερο έρεισμα απ΄αυτό.

Να σου κρατάει το χέρι στην ανηφόρα της ζωής ο Λυτρωτής σου και να κάνεις κοινωνό των προβλημάτων σου έναν γέροντα, που θα διακονήσει τη σωτηρία σου.

Δε μένει παρά να ”γευθούμε τη χρηστότητα του Κυρίου”.

Και δεν υπάρχει, παιδί μου, μέσος δρόμος για την εποχή μας.

Ή θα συνταχθούμε με το Χριστό και το θέλημά Του, που είναι ο αγιασμός μας ή με τον πανσεξουαλισμό, που, έμπρακτα τουλάχιστον, είναι ξεκομμένος πέρα για πέρα από το Θεό.

Η ζωή αυτή μυρίζει σάρκα μόνο, χώμα και ύλη.

Κι ο Θεός, όπως απέδειξε πολλές φορές, δεν αναπαύεται σ΄αυτόν τον τρόπο ζωής.

Είναι μια ζωή με άπειρους άλλους συμβιβασμούς.

Και προπαντός τη βαδίζεις με τη φίμωση της συνείδησης, η οποία κάποτε εκδικείται.

Είναι ζωή χαμερπής.

Της σαύρας.

Όχι του αετού που σελαγίζει στα ύψη.

Και είναι ζωή δοκιμασμένη.

Και δόκιμη.

Άρα όχι στηριγμένη στον υποκειμενισμό, όπως φοβήθηκες και μου ανέφερες.

Τη βάδισαν και τη βαδίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι και νέοι από τότε που στήθηκε ο Σταυρός στο Γολγοθά και ακούστηκε το ”Χριστός ανέστη”.

Σ΄αυτή την ορειβασία της πνευματικής ζωής σε καλεί κι εσένα και τον καθένα μας ο Θεός.

Τόλμησέ το.

Δοκίμασέ τον.

Θα σου δώσει αγγέλους να συνοδοιπορούν και να σε συντροφεύουν.

Σου ευχόμαστε όλα αυτά. .

Είναι η πιο υγιής αντιμετώπιση του γενετήσιου ενστίκτου.

Εδώ, αν θέλεις καταλόγισέ μου και υποκειμενισμό…

Λέγεται αλλιώς προσωπική εμπειρία…

Ζιώγα Κατερίνα

Εκπαιδευτικός

*ΣΑ: Σεξουαλική αγωγή

(Το παρόν άρθρο αποτελεί συνεπτυγμένη αναδημοσίευση παλαιότερας σειρας άρθρων περί του Ο.Π. και της Σ.Α.

Η κατάσταση της υγείας της κ. Κατερίνας έχει επιδεινωθεί ραγδαία και σοβαρά.

Η αγάπη όμως και η αγωνία της για την πατρίδα μας, τους νέους μας και τους αναγνώστες της, της έδωσε τη δύναμη να παλέψει για την αρθρογραφία μέχρις εσχάτων.

Ας μείνετε μαζί της μέχρι το τέλος- ή, καλύτερα, το πέρασμα στην αληθινή Ζωή..)