Κάλεσμα περιβαλλοντικής επαγρύπνησης από δημοτικές κινήσεις και περιφερειακά σχήματα
Η φετινή παγκόσμια μέρα για το περιβάλλον, δεν γίνεται εν μέσω ψεύτικων εξαγγελιών περί πράσινης ανάπτυξης και υποσχέσεις για βάθεμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Δεν γίνεται σε πανηγυρικό κλίμα ανακοινώσεων αμφισβητούμενων αισιόδοξων δεικτών αποτίμησης, και τραγελαφικών σχεδίων ανάκαμψης και ανάπτυξης.
Το αντίθετο. Γίνεται στον απόηχο (?) μιας πανδημίας που δεν έχει τελειώσει – νοερή υπενθύμιση της ανισορροπίας που επιβάλλει το σύστημα άκρατης εκμετάλλευσης, και των ασθενειών που γεννάει.
Γιατί βιώνουμε μία από τις δραματικές συνέπειες της μαζικής βιομηχανικής κτηνοτροφίας, όπου η εγγύτητα ανθρώπων – ζωικής παραγωγής διαμορφώνει κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη και εξέλιξη των ιών.
Γιατί η αναγκαιότητα συνωστισμού τεραστίων μαζών ανθρώπινου πληθυσμού σε ένα κομμάτι γης δημιουργεί εν δυνάμει υγειονομικές βόμβες.
Γιατί η παντελής έλλειψη δημοσίου χώρου και η διαμόρφωση των σύγχρονων τσιμεντουπόλεων, καθορίζουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει υπερσυσσώρευση ρύπων, λυμάτων και απορριμμάτων που ένα κομμάτι γης δεν μπορεί να αντέξει και να διαχειριστεί.
Το περιβάλλον στέλνει τα μηνύματα, το κεφάλαιο τα αγνοεί.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, την ώρα που διάφορα ανορθολογιστικά ρεύματα, τα οποία δεν ανήκουν απλά σε κάποιες μειοψηφικές γραφικές αφηγήσεις, αλλά εντάσσονται σε συνολικότερα πλαίσια διακυβέρνησης, την αμφισβητούν.
Η άνοδος της θερμοκρασίας, η ένταση των φυσικών καταστροφών, η ανυπολόγιστη ρύπανση των θαλασσών και η καταστροφή της βιοποικιλότητας έχουν ένα και μοναδικό υπαίτιο: την καπιταλιστική ανάπτυξη. Καπιταλιστική ανάπτυξη που μετασχηματίζει ακόμα και την περίφημη «πράσινη ανάπτυξη» σε νέο πεδίο κερδοφορίας και εκμετάλλευσης, διαμορφώνοντας ένα φαύλο κύκλο περεταίρω εκμετάλλευσης της φύσης.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τους περιβαλλοντικούς δείκτες που επιδεικνύουν στιγμιαία «κάθαρση» του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Όταν η παραγωγική διαδικασία δεν ακολουθούσε φρενήρης ρυθμούς, όταν η σύγχρονη αστική ζωή δεν απαιτούσε συνεχείς μεταφορές, το αποτύπωμα της ανθρωπότητας στο περιβάλλον συρρικνώθηκε.
Η ολοκληρωτική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος δεν περιορίζεται σε εθνικό επίπεδο. Αλλά είναι ο συνεκτικός ιστός που ενώνει το σύνολο των χωρών της υφηλίου, μια διεθνής αφήγηση που δεν γνωρίζει πατρίδες και σύνορα. Αφήγηση που έχει αναπτυχθεί από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, την αστική τάξη και το σύστημα, σε μια βίαια ένταση της εκμετάλλευσης της φύσης οριζόντια και καθολικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σύνοδοι κορυφής που στελεχώνονται από τα περίφημα think tanks των υπερδυνάμεων ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Γερμανίας δεν φέρνουν μέχρι στιγμής αποτέλεσμα, παρά μόνο αμήχανα χαμόγελα και μάταιες υποσχέσεις.
Η ένταση εκμετάλλευσης των εργαζόμενων είναι αλληλένδετη με την ένταση της εκμετάλλευσης της φύσης.
Και αυτό φαίνεται από τις θλιβερές εξαγγελίες της κυβέρνησης. Εξαγγελίες που συμβαδίζουν με τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων και τη συνολική πολιτική αφήγηση της ΕΕ. Ταυτόχρονα με την αντεργατική εκστρατεία που κηρύσσει η κυβέρνηση με το πρόσχημα των επιπτώσεων του κορονοϊού, υλοποιείται άλλοτε σιωπηλά και άλλοτε με τυμπανοκρουσίες μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο περιβάλλον.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο νέος αντι-περιβαλλοντικός νόμος πέρασε «νύχτα» μέσα στην περίοδο της καραντίνας. Ένα νομοσχέδιο που αφήνει ακόμα και τις προστατευόμενες περιοχές Natura βορά στις στην ασυδοσία το κεφαλαίου. Όπως και ο νόμος του υπουργείου τουρισμού που παρέδωσε παραλίες και δημόσιους χωρους στους επιχειρηματίες τουρισμού και εστίασης
Από τη προσπάθεια διαμόρφωσης της κορυφογραμμής της Ελλάδας σε ένα τεράστιο αιολικό πάρκο, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων που θα καταστρέψουν σε ανυπολόγιστο βαθμό το φυσικό πλούτο, την «αξιοποίηση» ολόκληρων δασών και παραλιών, η κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της «σύγχρονης και περιβαλλοντικά ευαίσθητης» ΕΕ, επιχειρεί να αλλάξει ριζικά το περιβαλλοντικό τοπίο.
Προς το χειρότερο.
Ο λόγος ανήκει στα περιβαλλοντικά και τα ριζοσπαστικά οικολογικά κινήματα.
Ο αγώνας των κατοίκων της Ιερισσού έδειξε το δρόμο για την αναγκαιότητα περιφρούρησης και ανάπτυξης σύγχρονων περιβαλλοντικών διεκδικήσεων. Από την Κρήτη μέχρι την Κέρκυρα, και τον διαφαινόμενα νικηφόρο αγώνα των κατοίκων της Τήνου, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, οι νέοι και νέες, όσοι και όσες αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτική, δείχνουν σπουδαία αντανακλαστικά, σε μια περίοδο που ο αγώνας για το αυτονόητο δεν φαντάζει δεδομένος.
Στηρίζαμε, στηρίζουμε και θα στηρίζουμε κάθε κίνηση που αντιστέκεται στην περιβαλλοντική δυστοπία που ετοιμάζουν. Τόσο μέσα στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια όπου επιχειρούμε μαχητικά να μεταφέρουμε τα δίκαια αιτήματα των αγώνων μας, αλλά κατά βάση στο δρόμο, στις παραλίες, στα βουνά, στα δάση, όπου γεννιέται η αναγκαιότητα για μαχητική αμφισβήτηση και αντίσταση ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Δεν θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν το περιβάλλον
Δεν θα επιτρέψουμε να εντείνουν την κερδοφορία τους εις βάρος μας
Οι αντι-περιβαλλοντικοί νόμοι να μείνουν στα χαρτιά
Τα σχέδια τους για εξορύξεις υδρογονανθράκων να ανατραπούν
Θα τους σταματήσουμε
Γραφείο Τύπου «Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία»
