«Ένας κήπος… πηγαίνει σχολείο»: Εικαστική παρέμβαση στον κήπο του σχολείου Αχλάδας (pics)

Τα μηνύματα που εκφράζονται μέσα από την νέα μας εικαστική και ενδοσχολική δράση, αποτυπωμένα στις φωτογραφίες που ακολουθούν, παρέα με το «πράττω και το «δήθεν».

Ο κήπος έτοιμος μετά τη Δράση μας «Δημιουργία Σχολικών Κήπων…OPEN FARM» (17- 5 -2023).

Μετά τη… χειρουργική επέμβαση (υδραυλική σύνδεση με συνεχή ροή νερού, γι’ αυτό και τα… μέτρα προφύλαξης, οι μαθητές πρέπει να πάρουν το μήνυμα: «όταν θέλω δεν τα παρατάω, ψάχνω και βρίσκω λύση») ακολούθησε η τοποθέτηση συστήματος αυτόματης άρδευσης, πάντα με τη βοήθεια των μαθητών (22-5-2023). Ευχαριστούμε τον Πρόεδρο του Δ.Δ. Αχλάδας, κ. Αντωνιάδη Πέτρο, για την προμήθεια του υλικού. Για άλλη μια φορά ήταν κοντά μας!

Ο πίνακας με το μάθημα της ώρας, η βέργα, το θρανίο, με τις ανεξάντλητες αναμνήσεις για τα «άλλοτε παιδιά», σύγχρονα καθίσματα και θρανία μαθητών ακατάλληλα για χρήση αλλά κατάλληλα για δράση, και κομμάτια κορμών δέντρων, συνθέτουν τον κήπο μας που… πηγαίνει σχολείο στο Σχολείο Αχλάδας (24-5-2023).

Με λίγα λόγια τα μηνύματα που επιχειρήσαμε να «περάσουμε». Μια μικρογραφία αίθουσας σχολείου μιας άλλης εποχής (παλιό θρανίο) αλλά συγχρόνως και μιας νέας (σύγχρονα καθίσματα). Από τη μια, το παλιό θρανίο μπροστά και μετωπικά στον παραδοσιακό πίνακα, η βέργα και η ανυπαρξία λουλουδιών στον χώρο εκείνο, δηλώνουν αυστηρά την προσπάθεια απόκτησης μόνο και μόνο γνώσεων. Από την άλλη, τα σύγχρονα καθίσματα μαθητών που είναι διάσπαρτα τοποθετημένα μέσα στα λουλούδια, στραμμένα όμως σε διάφορες κατευθύνσεις μέσα στην «περιφραγμένη αίθουσα», δηλώνουν τη διαφορετικότητα της κάθε προσωπικότητας των μαθητών αποστασιοποιημένη από τη στείρα γνώση, τις διαφορετικές πηγές γνώσης, αλλά και τα διαφορετικά ενδιαφέροντα των μαθητών που θα πρέπει να λάβει υπόψη του ο κάθε εκπαιδευτικός κατά το λειτούργημά του . Δηλώνουν ότι η σύγχρονη γνώση, και όχι μόνο αυτή, θα πρέπει να δίνεται αβίαστα, μέσα σε μια «αίθουσα κήπο», που ταιριάζει με τις ψυχές των παιδιών, χωρίς παρωπίδες (είμαστε δεκτικοί σε μηνύματα αλλά εμείς αποφασίζουμε) συνδυασμένη με τα δικά τους «θέλω». Γνώση με ανεξάντλητους ορίζοντες, η οποία θα περνάει τα σύνορα της σχολικής αίθουσας, (γι’ αυτό υπάρχουν τα σύγχρονα θρανία έξω από τον ξύλινο φράχτη,), χωρίς όμως να μένει στατική (γι’ αυτό και δεν υπάρχουν καθίσματα). Γνώση που θα να είναι το μέσο για τα μελλοντικά «ταξίδια».

Υπάρχουν όμως και «πράγματα» τα οποία ενώνουν το παλιό με το νέο, τα «άλλοτε παιδιά» με τα σύγχρονα παιδιά. Ένα από τα «πράγματα» αυτά, είναι το μάθημα της ημέρας του πίνακα και το μήνυμά του (η παρελθοντική ημερομηνία στον πίνακα 17/5/23 είναι από τη μια για να θυμίζει την ημέρα της Δράσης, «Δημιουργία Κήπου…» ,και από την άλλη ότι από εκείνη την ημέρα υπήρχε εξέλιξη-βελτίωση, τοποθέτηση συστήματος άρδευσης 22/5/23 εικαστική παρέμβαση 24/5/23, όπως θα πρέπει να κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος όταν φτάνει στον στόχο του. Να εξελίσσεται και να βελτιώνεται).

Το μήνυμά μας λοιπόν είναι ότι: κανένα παιδί, είτε «άλλοτε παιδί» υπήρξε κάποιος (ΠΡΑΤΤΩ), είτε σύγχρονο παιδί («είσαι δήθεν» λέμε στη σύγχρονη καθομιλουμένη), απ’ όπου και αν προέρχεται αυτός ο κάποιος, όπου και να βρίσκεται , όταν αυτός ο κάποιος «ΠΡΑΤΤΕΙ» σίγουρα δεν είναι «ΔΗΘΕΝ».

Το διδακτικό προσωπικό και ο Προϊστάμενος του «κήπου»
Πετρίδης Μιλτιάδης