Από βδομάδα θα ενηλικιωθώ και δεν θα επαναλαμβάνω τα τραύματα μου…

Τάσος Βακφάρης

Από βδομάδα θα ενηλικιωθώ θα μεγαλώσω και δεν θα επαναλαμβάνω τα τραύματα μου. Το ορκίζομαι πως θα διαγράψω τον παλιό μονόδρομο. Προτεραιότητα στη δική μου λωρίδα.

Από βδομάδα δεν θα δίνομαι σαν δωρεάν τεύχος στο δρόμο. Οι σελίδες μου γράφτηκαν και σβήστηκαν μία μία. Τσαλακώθηκαν από τα πολλά χέρια που τις λάτρεψαν διαβάζοντας τες ξανά και ξανά.

Το επόμενο κεφάλαιο θα ναι μόνο για εμένα. Άγραφο, ατσαλάκωτο και άκρως απόρρητο μην χαλαλίσει τον μίσχο για μιαν ανθοφορία μόνο.

Από βδομάδα θα ακούω το ένστικτο μου. Θα το εμπιστεύομαι. Τα πράγματα με το στανιό βγαίνουν ξινά. Θα δίνω το χαμόγελο μου στο γνήσιο ενδιαφέρον. Στην πιο γλυκιά καλημέρα. Σε ένα “τυχαίο” φιλί.

Μονάχα απόψε αφήστε να πιω ένα ένα τα λάθος τραίνα που έπιασαν σταθμό. Τα εισιτήρια εκείνα που επικυρώθηκαν χωρίς προορισμό. Τους επιβάτες που περιπλανώνται άσκοπα. Αδιάφορα!

Αφήστε να συγχωρήσω τον παλιό μου εαυτό για τα στενά παπούτσια που φόρεσε. Για τα δανεικά αρώματα που έτριψε να φύγουν. Για το παιδί μέσα μου που κρατάει τη σάκα φοβισμένο πρώτη μέρα στο σχολείο.

Απόψε μόνο δώστε μου και εγώ…

Από βδομάδα…