Διαμαρτυρία του Συλλόγου Διαβητικών Π.Ε. Φλώρινας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Ο Σύλλογος Διαβητικών Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας «Η ΓΛΥΚΟΖΩΗ» ενημερώνει τα μέλη του σχετικά ην Επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.) με θέμα:

«Αίτημα άμεσης απόσυρσης και εκ νέου σύνταξης των άρθρων 121 και 146 από το Σχέδιο Νόμου με τίτλο : «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα», ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό και λοιπές ρυθμίσεις».

Ως προς το άρθρο 121 του Σχεδίου Νόμου

Υφίσταται  θεσμική  αναγκαιότητα  της  παροχής  δυνατότητας  υπηρεσιακής  απόσπασης  σε εκπαιδευτικούς και Ε.Ε.Π./Ε.Β.Π. που οι ίδιοι ή τα προστατευόμενα μέλη της οικογενείας τους (τέκνα) πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

Ως προς το Άρθρο 146 του Σχεδίου Νόμου

 Όπως διαπιστώνουμε από την ανάλυση του σχετικού άρθρου, το οποίο αφορά στον θεσμό του Σχολικού Νοσηλευτή, δημιουργούνται ζητήματα, εξαιρετικά σοβαρά, τα οποία άπτονται τόσο της  νομιμότητας,  όσο  και  της  ηθικής  διάστασης  του  ρόλου  και  των  αρμοδιοτήτων  του, δημιουργώντας  ταυτόχρονα,  κενά  ασφαλείας  ιδίως,  σε  περιπτώσεις  παιδιών  με  σοβαρές, χρόνιες ή οξείες παθήσεις που απαιτούν άμεση και συνεχή παρακολούθηση από εξειδικευμένο προσωπικό.

Καλούμε όλα τα μέλη μας να μπουν στο link που παραθέτουμε και να δηλώσουμε με τα σχόλια μας την αντιπαράθεση μας στην θέσπιση του νέου νομοσχεδίου.

Πατώντας επάνω στο link που σας παραθέτουμε,

https://www.opengov.gr/ypepth/?p=6835#

Κατεβαίνετε στο κάτω μέρος της σελίδας και εκεί μπορείτε να παραθέσετε το σχόλιο σας, βάζοντας το όνομα σας ή το όνομα του Συλλόγου που εκπροσωπείτε .

Στα σχόλια, μπορείτε να γράψετε πως, συμφωνείτε με την πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη για τους προφανείς λόγους που παρατίθενται στο σχόλιο της.

Σημείωση: Πρόκειται για το Άρθρο 146 (Σχολικοί Νοσηλευτές) του υπό διαβούλευση Σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με τίτλο: «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα», ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό και λοιπές ρυθμίσεις» .

Σας παραθέτουμε την επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.) προς την Υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, κα. Σοφία Ζαχαράκη.

 

Ο Πρόεδρος
Ιωάννης Παρδάλης

 

Αθήνα, 16/07/2025

Αρ. Πρωτ.: 1595

 

Προς: Υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, κα. Σοφία Ζαχαράκη 

Κοιν.: Πίνακας αποδεκτών

 

Θέμα: «Αίτημα άμεσης απόσυρσης και εκ νέου σύνταξης των άρθρων 121 και  146 από το Σχέδιο  Νόμου  με  τίτλο :  «Σύσταση  νομικού  προσώπου  δημοσίου  δικαίου  με  την  επωνυμία «Ελληνορθόδοξη  Ιερά  Βασιλική  Αυτόνομη  Μονή  του  Αγίου  και  Θεοβάδιστου  όρους  Σινά  στην  Ελλάδα», ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό και λοιπές ρυθμίσεις» 

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

 Η  Πανελλήνια  Ομοσπονδία  Σωματείων  –  Συλλόγων  Ατόμων  με  Σακχαρώδη  Διαβήτη

(ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 1997 και είναι μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας των Ατόμων  με  Αναπηρία  (Ε.Σ.Α.με.Α.)  και  της  Διεθνούς  Ομοσπονδίας  Διαβήτη (International Diabetes Federation  –  IDF).  Εκπροσωπεί  τη  συντριπτική  πλειοψηφία  των ανθρώπων  με  Σακχαρώδη  Διαβήτη  στη  χώρα  μας  και  αριθμεί  26  πρωτοβάθμια σωματεία/συλλόγους  σε  όλη  την  Ελλάδα.  Κύριοι  στόχοι  της  ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ  είναι  αφενός  η ενημέρωση, πρόληψη και εκπαίδευση των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, των οικογενειών τους,  αλλά και του γενικότερου πληθυσμού και  αφετέρου η  προστασία και διεκδίκηση των αυτονόητων και νόμιμων δικαιωμάτων των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη.

 Με  την  παρούσα  επιστολή,  εκφράζουμε  τις  έντονες  ανησυχίες  μας,  αναφορικά  με  το περιεχόμενο των Άρθρων 121 και  146 του υπό διαβούλευση Σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας,  Θρησκευμάτων  και  Αθλητισμού  με  τίτλο:  «Σύσταση  νομικού  προσώπου  δημοσίου δικαίου  με  την  επωνυμία  «Ελληνορθόδοξη  Ιερά  Βασιλική  Αυτόνομη  Μονή  του  Αγίου  και Θεοβάδιστου  όρους  Σινά  στην  Ελλάδα»,  ρυθμίσεις  θεμάτων  αρμοδιότητας  Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της  ασφάλειας στα  ανώτατα  εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό και λοιπές ρυθμίσεις».

• Ως προς το άρθρο 121 του Σχεδίου Νόμου

 Υφίσταται  θεσμική  αναγκαιότητα  της  παροχής  δυνατότητας  υπηρεσιακής  απόσπασης  σε εκπαιδευτικούς και Ε.Ε.Π./Ε.Β.Π. που οι ίδιοι ή τα προστατευόμενα μέλη της οικογενείας τους (τέκνα) πασχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 για τους εξής λόγους:

1.Ο  σακχαρώδης  διαβήτης  τύπου  1  (ινσουλινοεξαρτώμενος)  αποτελεί  χρόνια  αυτοάνοση πάθηση που εκδηλώνεται συχνά σε παιδική ή νεαρή ενήλικη ηλικία και απαιτεί καθημερινή, αδιάλειπτη ιατρική φροντίδα,  διαρκή  ρύθμιση  ινσουλίνης και  αυξημένη  επιτήρηση.  Για  τους εκπαιδευτικούς ή μέλη Ε.Ε.Π./Ε.Β.Π. που είτε οι ίδιοι είτε τα τέκνα τους νοσούν, οι ιδιαίτερες συνθήκες της πάθησης επιβάλλουν ειδική διοικητική πρόνοια. Η  δυνατότητα  παροχής  υπηρεσιακής  απόσπασης  βάσει  ιατρικά  τεκμηριωμένων  λόγων  δεν συνιστά  εξαίρεση  ή  προνόμιο,  αλλά  θεμελιωμένο  δικαίωμα  στο  πλαίσιο  της  συνταγματικής ισότητας, της αρχής της αναλογικότητας και της προστασίας της οικογενειακής ζωής και της υγείας.

2. Ιατρική και λειτουργική διάσταση του διαβήτη τύπου 1

Ο ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης:

• απαιτεί πολλαπλές ημερήσιες μετρήσεις γλυκόζης,
• καθημερινές δόσεις ινσουλίνης,
• συστηματική παρακολούθηση διατροφής, στρες και λοιμώξεων,
• και αυξημένο  κίνδυνο  σοβαρών  επεισοδίων  (υπογλυκαιμίες,  διαβητική  κετοξέωση κ.ά.). Είναι  πάθηση  με  υψηλό  φορτίο  καθημερινής  διαχείρισης,  η  οποία  δεν  είναι  πάντοτε προβλέψιμη.  Η  σταθερότητα  του  περιβάλλοντος,  η  εγγύτητα  στον  οικογενειακό  και  ιατρικό κύκλο  υποστήριξης,  και  η  αποφυγή  διοικητικής  ταλαιπωρίας  είναι  κρίσιμοι  παράγοντες ασφάλειας.

3. Για τους εκπαιδευτικούς που νοσούν

Οι  εκπαιδευτικοί  που  πάσχουν  από  διαβήτη  τύπου  1  και  έχουν  πιστοποιημένο  ποσοστό αναπηρίας ≥50%, έχουν:

• τεκμηριωμένη ανάγκη για σταθερό τόπο διαμονής,
• δυσκολία μακρινών μετακινήσεων και υπηρέτησης σε δυσπρόσιτες περιοχές,
• ανάγκη πρόσβασης σε εξειδικευμένες ιατρικές μονάδες,
• αυξημένο κίνδυνο  απορρύθμισης  του  σακχάρου  λόγω  στρεσογόνων  ή  απρόβλεπτων εργασιακών συνθηκών.

Η  παροχή  δυνατότητας  απόσπασης  στην  περιοχή  κατοικίας  συνιστά  μέτρο  πρόληψης  και διατήρησης της εργασιακής ικανότητας, και όχι προνομιακή μεταχείριση.

4. Για τους εκπαιδευτικούς που έχουν τέκνα με διαβήτη τύπου 1

Τα παιδιά που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 χρειάζονται:

• στενή γονεϊκή παρακολούθηση,
• άμεση διαθεσιμότητα του φροντιστή σε περιπτώσεις κρίσης,
• συναισθηματική υποστήριξη για να διαχειριστούν μια απαιτητική καθημερινότητα στο σχολείο και την κοινωνία.

Ειδικά στα πρώτα χρόνια μετά τη διάγνωση, η διαχείριση απαιτεί:

• γνώσεις ιατρικής φύσεως από τον γονέα (π.χ. υπολογισμός μονάδων υδατανθράκων, χρήση αντλίας ή pen),
• ετοιμότητα αντιμετώπισης έκτακτων επεισοδίων,
• συνεχή επικοινωνία με το σχολείο και τον παιδίατρο.

Η απόσπαση του γονέα εκπαιδευτικού μακριά από το παιδί με διαβήτη υπονομεύει ευθέως την ασφάλεια, την υγεία και την ψυχολογική ισορροπία του παιδιού.

 Ενόψει των ανωτέρω, προτείνουμε να συνταχθεί εκ νέου το άρθρο 121 του Σχεδίου Νόμου ως εξής:

«…Οι  νεοδιοριζόμενοι  εκπαιδευτικοί  ή  μέλη  Ε.Ε.Π.  και  Ε.Β.Π.  που  ανήκουν  στις  ειδικές κατηγορίες μετάθεσης της παρ. 1 του άρθρου 13 του π.δ. 50/1996 (Α’ 45) ή του άρθρου 8 του π.δ.  56/2001  (Α’  47),  αντίστοιχα,  καθώς  και  όσοι  έχουν,  οι  ίδιοι  ή  οι  σύζυγοί  τους,  ποσοστό αναπηρίας εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) και άνω ανεξαρτήτως παθήσεως ή έχουν τέκνα με  αναπηρία  εξήντα  επτά  τοις  εκατό  (67%)  και  άνω,  ανεξαρτήτως  παθήσεως ή  σακχαρώδη διαβήτη  ινσουλινοεξαρτώμενο  (τύπου  1)  με  ποσοστό  αναπηρίας  πενήντα  τοις  εκατό  (50%) και άνω, δύνανται να αποσπώνται, με απόφαση του αρμόδιου οργάνου ύστερα από γνώμη των οικείων  υπηρεσιακών  συμβουλίων,  κατόπιν  προσκόμισης  πιστοποιητικού  Κέντρου Πιστοποίησης  Αναπηρίας  (ΚΕ.Π.Α.)  που  αποδεικνύει  τα  ανωτέρω.  Για  τους  σκοπούς  της παρούσας,  ο  χρόνος  απόσπασης  λογίζεται  ως  χρόνος  υπηρέτησης  του  εκπαιδευτικού  στην οργανική  του  θέση.  Το  προηγούμενο  εδάφιο  καταλαμβάνει  ως  προς  τη  θεμελίωση  τουδικαιώματος μετάθεσης και τους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς ή μέλη Ε.Ε.Π. – Ε.Β.Π. που έλαβαν  απόσπαση  κατ’  εφαρμογή  του  παρόντος  από  το  σχολικό  έτος  2020-2021  και εντεύθεν.»”

• Ως προς το Άρθρο 146 του Σχεδίου Νόμου

Όπως διαπιστώνουμε από την ανάλυση του σχετικού άρθρου, το οποίο αφορά στον θεσμό του Σχολικού Νοσηλευτή, δημιουργούνται ζητήματα, εξαιρετικά σοβαρά, τα οποία άπτονται τόσο της  νομιμότητας,  όσο  και  της  ηθικής  διάστασης  του  ρόλου  και  των  αρμοδιοτήτων  του, δημιουργώντας  ταυτόχρονα,  κενά  ασφαλείας  ιδίως,  σε  περιπτώσεις  παιδιών  με  σοβαρές, χρόνιες ή οξείες παθήσεις που απαιτούν άμεση και συνεχή παρακολούθηση από εξειδικευμένο προσωπικό. Το  προτεινόμενο    άρθρο  146  αναθέτει  στον  Περιφερειακό  Διευθυντή  Εκπαίδευσης  την ευθύνη αξιολόγησης της “βαρύτητας της πάθησης” μαθητών, προκειμένου να αποφασίσει για την τοποθέτηση σχολικού νοσηλευτή σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες. Αυτό το πλαίσιο εγείρει σοβαρά θεσμικά, επιστημονικά και ηθικά ερωτήματα:

1. Έλλειψη ιατρικής αρμοδιότητας

Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης δεν διαθέτει ιατρική ιδιότητα ούτε επιστημονική κατάρτιση  προκειμένου  να  αξιολογεί  ή  να  ιεραρχεί  παθήσεις  μαθητών.  Η  έννοια  της “βαρύτητας” μιας πάθησης δεν είναι ούτε στατική ούτε συγκρίσιμη οριζόντια. Eξαρτάται από ιατρικές, ψυχοκοινωνικές και λειτουργικές παραμέτρους που μόνο ειδικά ιατρικά όργανα και υπηρεσίες υγείας μπορούν να αξιολογήσουν.

2. Παράκαμψη θεσμικών φορέων

Υπάρχει  ήδη  Ομάδας  Εργασίας  για  τον  Σχολικό  Νοσηλευτή  του  Υπουργείου  Υγείας,  στην οποία συμμετέχουν στελέχη από διάφορες διευθύνσεις του Υπουργείου Παιδείας, η οποία δεν  έχει  γνωμοδοτήσει  επί  του  προτεινόμενου  πλαισίου.  Αγνοείται  δηλαδή  η  μόνη θεσμοθετημένη επιστημονική επιτροπή που γνωρίζει σε βάθος το αντικείμενο. Η απουσία της από τη διαδικασία προκαλεί ερωτήματα θεσμικής σοβαρότητας και λειτουργεί εις βάρος της ασφάλειας των μαθητών.

3. Κίνδυνος άνισης και αυθαίρετης κατανομής

Η  τοποθέτηση  ενός  σχολικού  νοσηλευτή  σε  πολλαπλά  σχολεία  (έως  και  σε  σχολεία  εντός ακτίνας 500 μέτρων) με μόνο κριτήριο την “βαρύτητα” της πάθησης, χωρίς σαφή και διαφανή καθορισμό καθηκόντων, οδηγεί σε:

• Αυθαίρετες και άνισες πρακτικές, χωρίς κοινά αποδεκτά επιστημονικά ή παιδαγωγικά κριτήρια.
• Ανεπαρκή κάλυψη αναγκών σε ευάλωτους μαθητές.
• Αντιπαιδαγωγικές και  επικίνδυνες  καταστάσεις  για  την  ασφάλεια  και  τη  φροντίδα παιδιών με σοβαρές παθήσεις.

4. Ζητήματα ευθύνης

Σε  περίπτωση  έκτακτου  επεισοδίου  υγείας  –  όπως  υπογλυκαιμία,  επιληπτική  κρίση, αναπνευστική δυσχέρεια, αλλεργικό σοκ –  ο  χρόνος  αντίδρασης  είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής  και  θανάτου.  Η  καθυστέρηση  παροχής  φροντίδας,  λόγω  φυσικής  απουσίας  του νοσηλευτή από τη μονάδα όπου βρίσκεται ο μαθητής, θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του παιδιού.

Σε μια τέτοια περίπτωση, το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: Ποιος φέρει την ευθύνη;

• Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης που μετέφερε αυθαίρετα τον νοσηλευτή;
• Ο Περιφερειακός Διευθυντής που “ιεράρχησε” τις παθήσεις;
• Ο εκπαιδευτικός που δεν είναι κατάλληλος να διαχειριστεί επείγον περιστατικό;
• Το Υπουργείο που δεν διασφάλισε τη μόνιμη παρουσία ειδικού προσωπικού;

Το πλαίσιο αυτό γεννά εν δυνάμει ποινικές και αστικές ευθύνες του Κράτους, για παράλειψη νόμιμης  υποχρέωσης  πρόληψης  και  φροντίδας,  ειδικά  όταν  έχει  εκδοθεί  σχετική  ιατρική γνωμάτευση και εγκριτική απόφαση.

Επιπλέον, συνιστά  παραβίαση  της αρχής της  ισότητας  και του  δικαιώματος  πρόσβασης  σε υποστηρικτικές δομές υγείας για τα παιδιά που έχουν αναγνωρισμένες ανάγκες από δημόσιο νοσοκομείο.

5. Έλλειψη διαβούλευσης με επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς

Δεν προκύπτει καμία διαβούλευση με:

• τον Πανελλήνιο Σύλλογο Νοσηλευτών ή/και Επισκεπτών Υγείας
• Επιστημονικούς συλλόγους ιατρών ή νοσηλευτών,
• Την Ε.Σ.Α.με.Α.  ως  φορέα  παιδιών  με  χρόνιες  παθήσεις  ή  αναπηρία  ή  ακόμη  και κλαδικές  ομοσπονδίες  μέλη  της  Ε.Σ.Α.μεΑ.,  όπως  η  Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.

Γεγονός  που  αναιρεί  τη  βασική  νομιμοποιητική  βάση  της  δημόσιας  πολιτικής:  την επιστημονική τεκμηρίωση και κοινωνική διαβούλευση.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, ζητούμε την άμεση απόσυρση του άρθρου 146 από τη διαβούλευση  και την εκ νέου σύνταξή του με βάση:

• τη γνωμοδότηση    της  Ομάδας  Εργασίας  για τον  Σχολικό  Νοσηλευτή  του  Υπουργείου Υγείας
• την αποκλειστική  ευθύνη  αξιολόγησης  αναγκών  από  ιατρικούς  φορείς  και  φορείς ψυχικής υγείας
• τη διασφάλιση, τουλάχιστον ενός σταθερού, αποκλειστικού σχολικού νοσηλευτή ανά μαθητή, ανά μονάδα.

Ο ρόλος του Σχολικού Νοσηλευτή δεν είναι απλώς υποστηρικτικός – είναι σωτήριος για την καθημερινή  ασφάλεια και αξιοπρέπεια των  παιδιών με ιατρικές ανάγκες. Οφείλουμε  να τον αντιμετωπίζουμε με τη σοβαρότητα και τον επαγγελματισμό που απαιτείται, όχι με αυθαίρετες διοικητικές ερμηνείες ή κατανομές.

Εν  κατακλείδι,  η  διασφάλιση  της  Υγείας  και  της  Ασφάλειας  των  μαθητών,  θα  πρέπει  να αποτελεί  πρωταρχική  υποχρέωση  της  Πολιτείας  και  βασική  προϋπόθεση  για  την  ομαλή λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η ανάγκη για σαφές, διαφανές και αποτελεσματικό πλαίσιο  τοποθέτησης  των  σχολικών  νοσηλευτών,  καθώς  και  η  εξασφάλιση  της  μόνιμης  και επαρκούς παρουσίας τους σε κάθε σχολική μονάδα που το χρήζει , κρίνεται επιτακτική.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Παρακαλούμε θερμά να επανεξετάσετε επισταμένα τα Άρθρα 121 και 146 του Σχεδίου Νόμου υπό το πρίσμα των παραπάνω επισημάνσεων, ώστε να αποτραπούν δυσάρεστες καταστάσεις και προκειμένου να διασφαλιστεί πλήρως η προστασία των πλέον ευάλωτων μαθητών.

Ευελπιστώντας  να  ανταποκριθείτε  θετικά  και  άμεσα  στο  αίτημά  μας,  παραμένουμε  στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση.

  

Με εκτίμηση,

Για το Δ.Σ. της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.

Ο Πρόεδρος

Χρήστος Δαραμήλας

Η Γενική Γραμματέας      

Αθανασία Καρούνου