Εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής και κατασκευών του Νίκου Ταμουτσέλη “Σημείο Ακρόασης”

Η Στέγη Φιλοτέχνων Φλώρινας, σας Προσκαλεί στα εγκαίνια της Έκθεσης Ζωγραφικής και Κατασκευών του Νίκου Ταμουτσέλη με τίτλο: “ΣΗΜΕΙΟ ΑΚΡΟΑΣΗΣ”, την Δευτέρα 22 Αυγούστου 2022 και ώρα 20:00 στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας Ταγμ. Φουλεδάκη 8.

Διάρκεια Έκθεσης 22 Αυγούστου έως 30 Σεπτεμβρίου 2022

Ώρες Λειτουργίας

Δευτέρα – Σαββάτο 18:00 – 21:00

Κυριακή 11:00 – 13:00 & 18:00 – 21:00

Ιδιαίτερες Προσκλήσεις δεν θα αποσταλούν.

Η Παρουσία σας θα μας τιμήσει.

ΣΗΜΕΙΟ ΑΚΡΟΑΣΗΣ

Παρατηρώντας προσεκτικά τα χαρακτηριστικά της δομής στις κατασκευές- έργα του καλλιτέχνη, εντοπίζουμε σύνολα από σημεία ακρόασης, που ως εικαστικά σχεδιαστικά μοτίβα, έχουν οργανωθεί σε μια δομή εντάσεων, ρυθμού, μελωδίας, όγκου και χρωμάτων για να συν λειτουργήσουν απόλυτα με τα αντίστοιχα στοιχεία μιας ομαδοποιητικής δομής μουσικών κομματιών. Τα δομικά στοιχεία των συνθέσεων στα έργα – κατασκευές, αποτελούν το πέρασμα και το άνοιγμα για την ανάπτυξη της προσέγγισης σε πρώτο επίπεδο σε τρεις διαφορετικές μορφές εκφράσεων, τα εικαστικά, την μουσική και τον γραπτό λόγο.

Ξέχωρα την θεωρητική τους διάσταση, τα διαφορετικά επιστημονικά πεδία έχουν την ανάγκη να πραγματοποιήσουν αυτήν την διασύνδεση και στην πρακτική τους διάσταση. Το «Σημείο Ακρόασης» είναι ένα σημείο συνάντησης του μουσικού, εικαστικού και γραπτού λόγου, και γεννήθηκε από την ανάγκη να αποτελέσει σημείο αναφοράς, ανάπτυξης και υποδοχής των παραπάνω εκφράσεων και ποιοτήτων. Συνεπώς τα δομικά στοιχεία των έργων δεν αποτελούν το διάφραγμα για την απομόνωση και την μονοδιάστατη ανάπτυξη των παραπάνω ποιοτήτων, αντίθετα αποτελούν το πέρασμα και το άνοιγμα μιας διαδρομής για την δημιουργία ενός χώρου υποδοχής και ανάπτυξης των μορφών έκφρασης και επικοινωνίας.

Ο καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει ένα εικαστικό ηχητικό περιβάλλον, ανάμεσα στην πηγή του ήχου, τα χρώματα, τα σχήματα, τα σημεία του λόγου και τους δέκτες. Η κατασκευή της δομής των εκθεσιακών χώρων, επιτρέπουν την ροή των διαφορετικών λειτουργιών, να συνεχίζει την αναπαραγωγή των οπτικών και ακουστικών εκφράσεων, δια μέσω της διάχυσης. Ο χώρος έχει οργανωθεί, ώστε να ενισχύει την εικόνα και την πηγή των εκφράσεων, καθώς αυτές συντονίζονται από κοινού ως ενέργειες, χωρίς να διαγράφονται παραμορφώσεις, δίνοντας μεγαλύτερο βάθος και πλάτος στο διαφορετικό δημιουργικό τους πεδίο.

Η διασύνδεση είναι δύσκολα κατανοητή, καθώς η ίδια η φύση των αντικειμένων έχει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έχουν σχέση με τις μορφές έκφρασης και του υλικού χαρακτήρα των μέσων που διαχειρίζεται ο κάθε δημιουργός καλλιτέχνης ξεχωριστά. Η σύνδεση των εικαστικών τεχνών ως «Σημείο Ακρόασης» με την μουσική, τον γραπτό λόγο και τις άλλες μορφές των εκφράσεων, είναι κατασκευές του ανθρώπινου Νου, με βάση τις αναλογίες, τα μαθηματικά, την γεωμετρία, την αντίληψη και πρόσληψη του χώρου, τις εφαρμογές στην τέχνη, στην σύγχρονη αρχιτεκτονική, την παραδοσιακή δόμηση, και είναι μια καθαρά μια εικαστική γλώσσα που σκοπό έχει να εκφράσει, να αισθανθεί και να επικοινωνήσει.

Τα σύγχρονα βιομηχανικά υλικά εν συγκρίσει με τα παραδοσιακά φυσικά υλικά, στα έργα του καλλιτέχνη, είναι σημεία αναφορές των ορίων ενός τεχνητού χώρου, ικανά να ενισχύσουν το πεδίο λειτουργίας οργάνωσης της προσλαβάνουσας ακουστικής, οπτικής και γραπτής πληροφορίας. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο μεταδίδεται και αναπλάθεται η ιδέα δια μέσω των εικαστικών τεχνών, έχει να κάνει με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα ίδια τα υλικά ως σημεία πρόκλησης των οπτικών ερεθισμών στη ακροαματική διαδικασία για την επικοινωνία των αντίστοιχων μουσικών ιδεών και συναισθημάτων.

Αυτό θα προκύψει από την λειτουργική ανταπόκριση του Χώρου στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η συμπεριφορά του οποίου θα μας βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην διάχυση των οπτικών ερεθισμάτων και των ακουστικών αντανακλάσεων. Μια προσέγγιση κατά την οποία αυτές οι διαφορετικές σχέσεις ως σκέψη και ως δημιουργίες, δεν θα αντιμάχονται η μία την άλλη, αλλά αντίθετα θα συν λειτουργούν με σκοπό την καλλιέργεια μιας κοινής γλώσσας για την επικοινωνία, την αίσθηση της πρόσληψης και της κατανόησης της καλλιτεχνικής εμπειρίας.

Μέσα από τις αντιθέσεις των μορφών έκφρασης, πρέπει να βρούμε και να ανακαλύψουμε νέους τρόπους συντεριάσματος, πρακτικής υποδοχής και πρόσληψης αυτών των σχέσεων. Το «Σημείο Ακρόασης» θα μας το επιτρέψει.

Ιφιγένεια Βαμβακίδου
Καθηγήτρια Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμός Α.Π.Θ.  2022