Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Δημ. Δημόπουλου με τίτλο «Λόγχες»

Στις 28 Νοεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο Αμυνταίου, παρουσία ολίγων αλλά εκλεκτών πολιτών έγινε η παρουσίαση της 6^ης ποιητικής συλλογής του Δημ. Δημόπουλου. Την παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Αντωνιάδης, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Σωτήρης Βόσδου και ο πρόεδρος του Αριστοτέλη κ. Ραπτόπουλος Κωνσταντίνος, οι οποίοι και χαιρέτησαν την εκδήλωση.

Προσφώνηση του ποιητή

Οι ΛΟΓΧΕΣ, γράφτηκαν στο ΑΜΥΝΤΑΙΟ από το 2010 και μετά μέσα σε τρεις δοκιμασίες ΘΕΟΥ και δύο εκδόσεις του ΚΑΠΕΤΑΝ ΒΑΓΓΕΛΗ.

Πορεύτηκα στη ζωή με πίστη στο Θεό, αγάπη στην πατρίδα και στην οικογένεια. Μαθήτευσα για πολλά χρόνια στους Άτλαντες της Δυτικομακεδονικής γης το Λάζαρο Μέλλιο για τη Φλώρινα και τον Κώστα Σιαμπανόπουλο για την Κοζάνη, το δημιουργό του Λαογραφικού Μουσείου Κοζάνης και του Μουσείου του Μακεδονικού Αγώνα του Μπούρινου, από τους οποίους ωφελήθηκα πάρα πολλά, έχοντας όμως τη δική μου συγγραφική ταυτότητα.

Απεχθάνομαι πάρα πολύ το ψέμα, την κλεψιά ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τις δικές μου πνευματικές δημιουργίες, το δόλο κι εδώ μια παρένθεση δόλο χρησιμοποίησε ο Καρά Κομήτ για το σφαγμό του Παπαπέτρου, τη Μάρα σαν δόλωμα, μια ανδρογυναίκα για να σταματήσει το κάρο με τα βόδια, δόλο χρησιμοποίησε ο Γκύρεπ κρυμμένος στην αγριοαχλαδιά, που δολοφόνησε τον καπετάν Βαγγέλη. Δόλο και δολώματα και στις μέρες μας από όψιμους συγγραφείς. Πνευματικά δικαιώματα των δημοσιεύσεών μου δεν παραχώρησα σε καμιά εφημερίδα, συνεπώς και να δημοσιεύσει κανείς ή οικιοποιήσει χωρίς την αναφορά του ονόματός μου και του έργου μου, συνιστά αδίκημα, την υποκρισία, καθώς και την κατάχρηση εξουσίας απ΄ όπου και αν προέρχεται.

Με το Λάζαρο Μέλλιο γνωριστήκαμε το 1977 και μέχρι το 2014, που έφυγε από τη ζωή, κρατήσαμε πραγματική φιλία. Ήταν αυτός, που μου έκανε κριτική σε όλα τα έργα μου, δημοσιεύοντάς τα σε όλες τις εφημερίδες της Φλώρινας. Και κάθε μου βράβευση επίσης, παρακολουθώντας από κοντά την ανελεικτική μου πορεία.

ΜΗΤΡΟ ΓΡΑΦΕ, μου έλεγε! Εγώ θα σου κάνω κριτική, εσύ όμως σε εμένα όχι μου έλεγε, έτσι απλά ορθά κοφτά, όπως συνήθιζε. Θεώρησα φρόνιμο στην ποιητική συλλογή ΦΩΝΕΣ να του αφιερώσω το ποίημα

ΑΠ΄ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΜΕΛΛΙΟΣ και σήμερα την 6^η ποιητική μου συλλογή με τίτλο ΛΟΓΧΕΣ για να μην είμαι αγνώμων! Το πρώτο ποίημα ανήκει στη στρατευμένη ποίηση και είναι στον καπετάν Γκόνο (Αντίγονο Χολέρη), ο εξολοθρευτής του Τσακαλάρωφ, μου το ζήτησε ο Δημοσθένης Μούσιος, καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται, για να το κάνει ύμνο, αρρώστησε όμως και δεν πρόλαβε. Τα άλλα είναι λυρικά.

Στους διαγωνισμούς έπαιρνα μέρος με το ψευδώνυμο ΤΑΚΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΥ.

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΔΟΚΙΑΣ-ΡΟΖΟΥ ΤΣΑΡΣΙΩΤΟΥ

Το βιβλίο του Δημήτρη Δημόπουλου “ΛΟΓΧΕΣ” είναι ένα αξιόλογο βιβλίο με βαθύ συναίσθημα, που πηγάζει από την ευαισθησία του συγγραφέα, που κινείται σε χώρους αξιακούς, ανθρωπιστικούς με ιδεολογικό υπόβαθρο πολύ υψηλό, εφόσον θίγει θέματα που αφορούν την πατρίδα και απηχούν συγκίνηση και δέος στον αναγνώστη…

• Αναρωτιέμαι πόσο εξελιγμένη θα ήταν η κοινωνία μας, εάν η πρόοδος θα ήταν σε επίπεδο ψυχικό-πνευματικό, και όχι υλιστικό, που δυστυχώς επικρατεί με φρενήρη ρυθμό, ισοπεδώνοντας τα πάντα, παρασύροντας συνειδήσεις στον κατήφορο.
• Θερμά συγχαρητήρια στον Δημήτρη Δημόπουλο για τα πιστεύω του.
• Συγγραφέας-Ποιητής υψηλών διαγραφών. Του εύχομαι να είναι υγιής για να προσφέρει με τα έργα του γνώση και Ελλάδα!!!

Με τιμή

Ευδοκία Ρόζου-Τσαρσιώτου

Α΄αντιπρόεδρος Ένωσης Συγγραφέων

Λογοτεχνών Ευρώπης