Νοσταλγίες

Του Δημ. Δημόπουλου

Νοσταλγώ τη παλιά Φλώρινα,

τη Φλώρινα των Φλωρινιωτών,

όχι τη Φλώρινα των γαμπρών και των νυμφών!

Τη Φλώρινα των πατριωτών

όχι τη Φλώρινα των Εφιαλτών και προδοτών!

Τη Φλώρινα της Ακαδημίας,

πούμασταν όλοι μια αγκαλιά

Όχι ΄κει που η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα!

Νοσταλγώ τους εφηβικούς μου έρωτες,

εκεί στη Λεωφόρο Νίκης

και πολύ αργότερα  ακροποταμιά

κουμπωμένα στο κορμό κορμιά,

αναμμένα από τη φλόγα,

της λυγαριάς καταφύγιο

κουρτίνα τα κλαριά της

δροσιά το κελάρυσμα του νερού του Σακουλέβα!

Παλιά μου Φλώρινα, σου πήραν την ταυτότητα

και τη νέα σου δεν την πάω καθόλου,

που ταύτισε τους προδότες με τους πατριώτες!

Από την 7η ποιητική συλλογή με τίτλο “ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ”