Εθνική ταπείνωση ή εθνική Επιλογή;

«Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη ευρώπη,τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούνμεταβολές καθώς θα προστατεύονται αλλά, θα μπορούν και να παραβιάζονται απο αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καταγραμμένων και πάντως η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί απο ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης» ( Α. Μπενάκη  8-2-2005)

Του Πέτρου Γ. Γώγου

Προφητικά  αποδείχθηκαν όσα απηύθυνε η Άννα Ψ. Μπενάκη στον Κάρολο Παπούλια. Από το «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» και το  «κατέβασμα της σημαίας» στα Ίμια, επί μια εικοσιπενταετία και πλέον  βιώνουμε την πλήρη υποταγή του ελληνικού πολιτικού συστήματος με  την πιστή εφαρμογή των επιταγών των «άλλων».

Τελικά το «ανήκομεν εις την δύσιν» (Κ. Καραμανλής, 12-6-1976)εφαρμόζεται με κάθε κόστος για την Ελλάδα, η οποία έχει καταστεί έρμαιο των ξένων συμφερόντων.

Το ζήσαμε με την πτώση της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή το 2009, οι κινήσεις του οποίου έγιναν, ομολογουμένως, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον στρατηγικές. Ιδιαιτέρως η προσέγγιση με την Ρωσία και ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη προκάλεσαν την οργή των δυτικών (αμερικανοευρωπαίων), που δεν του το συγχώρησαν.

Το ζήσαμε και έπειτα με τα λεφτά που δεν υπήρχαν, με τα σκληρά μνημόνια τα οποία επιβλήθηκαν – πάντα για το καλό μας- με τη συνέργεια δικών μας (τότε άσπονδων εχθρών, μετέπειτα συνεταίρων και πλέον σημερινών υπουργών, που μεταπήδησαν από το ένα κόμμα στο άλλο…).

Το είδαμε και με την κυβέρνηση Σαμαρά και τα πεπραγμένα της, μα ακόμα περισσότερο το ζήσαμε με την κυβέρνηση Τσίπρα –Καμμένου η οποία κατάφερε το καθολικό ΟΧΙ των Ελλήνων να το μεταλλάξει σε ΝΑΙ της υποτέλειας, κατά τις επιταγές των ξένων συμφερόντων, με κατάληξη την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών, όπου  παραδώσαμε αμαχητί την Μακεδονία σε όλα τα επίπεδα – και, πλέον, οι κάτοικοι της Πραγματικής, της μίας Μακεδονίας θεωρούμαστε κάτοικοι της Βόρειας περιοχής του πρώτου μέρους της συμφωνίας.

Πρόσφατα είδαμε και την αναγνώριση συλλόγου διάδοσης της «μακεδονικής γλώσσας», με απώτερο σκοπό την εξασφάλιση δημιουργίας σλαυογενούς μειονότητας στην ελλάδα, και ίσως και κάποιας άλλης…

Τα αρπαχτικά που διέλυσαν κράτη όπως η Γιουγκοσλαυία, η Λιβύη, ο Λίβανος, η Συρία, είναι τα ίδια που επιβάλλουν την αστάθεια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και ανέχονται τον προκλητικό Τούρκο, χωρίς καμία αναφορά στην εισβολή στην Κύπρο και στη Συρία. Οι ίδιοι που κατηγορούν τη Ρωσία ως εισβολέα – αλλά αν το καλοσκεφτούμε…πόσες εισβολές έχουν κάνει στο όνομα της ευημερίας και της δημοκρατίας; Σε πόσες χώρες επέφεραν την καταστροφή για να τις «ξαναχτίσουν» καταληστεύοντας τους πόρους των; Πόσα όπλα «στρώνονται» στο βρωμερό παζάρι του κάθε πολέμου, πόσα χρήματα ξοδεύονται – χρήματα που κάλλιστα θα μπορούσαν να σώσουν ανθρώπινες ζωές, πόσα πολλά γιατί…

Είναι τα ίδια αρπαχτικά που ευνοούν και υποστηρίζουν τη δημιουργία διαφόρων ΜΚΟ (εντός και εκτός της ΕΕ) με σκοπό τη διάδοση των αρχών της νέας τάξης (και την αύξηση της περιουσίας κάποιων…).Είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτούν όσους κάνουν την δουλειά για λογαριασμό τους – τους πρώτους που θα θυσιάσουν, ως χρήσιμους ηλίθιους του συστήματος που τους εκκόλαψε, πετώντας τους στον κάλαθο των αχρήστων με βαρύγδουπο τρόπο (Qatargate) .

Είναι τα ίδια αρπαχτικά που δεν θέλουν ένα Υγιές Πολιτικό Σύστημα με ικανούς και άξιους, ηθικούς και τίμιους ανθρώπους, παρά μόνο εξαρτημένους άβουλους, άχρωμους, ιταμούς χαρακτήρες, με τους οποίους και ελέγχουν τις καταστάσεις και το πόπολο.

Είναι οι «οικονομικοί δολοφόνοι» διαφόρων funds που καθημερινά εκποιούν, καταληστεύουν περιουσίες αθώων ανθρώπων. Είναι και οι μεγαλοκαρχαρίες, ντόπιοι και ξένοι που συνεχώς ρουφούν τον κόπο και τον μόχθο του ελληνικού λαού προσφέροντας προστασία και προβολή σε πολιτικές μαριονέτες. Δικοί τους  επίσης και οι κάθε είδους πολιτικοί προβοκάτορες του πατριωτικού χώρου, οι οποίοι ως δούρειος ίππος παρεισδύουν στις πατριωτικές οργανώσεις με ένα και μόνο σκοπό και στόχο, την αποτροπή της Ένωσης των υγιών πατριωτικών δυνάμεων της Ελλάδας προς όφελος των συστημικών ελεγχόμενων κομμάτων. Τους είδαμε και τους ζήσαμε στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, τους γνωρίσαμε από κοντά με άλλα προσωπεία, μα είναι η ώρα να τους ξεμπροστιάσουμε.

Οι επόμενες εκλογές είναι μια ευκαιρία συσπείρωσης και εθνικής συνείδησης.

Η απλή αναλογική, έστω και για μια φορά, είναι η μέγιστη πρόκληση. Χωρίς «φίρμες», αυτόφωτους αρχηγούς, πρωτεία και δαχτυλίδια, δίχως ευλογίες «ευαγών ιδρυμάτων» ή ό,τι άλλο. Καθαροί άνθρωποι με αληθινό πατριωτικό ζήλο, φρόνιμα και ευθύνη. Χωρίς φανφάρες, βεντετισμούς, φρου-φρου και αρώματα.

Η μεγάλη πρόκληση της Πατριωτικής Ανάγκης επιβάλλει σήμερα Συσπείρωση, Συναίνεση και Σύμπνοια.

Οι δήθεν που ευρέθηκαν λειψοί στο ζύγι της πατρίδας να πάνε σπίτι τους…