Φυσικά και ΔΕΝ είναι οι εκλογές η μεγαλύτερη μάχη…

Σε λίγες μέρες θα διεξαχθούν οι Εθνικές εκλογές, ήδη η ατμόσφαιρα έχει πάρει εκλογικό χρώμα με τα κομματικά φυλλάδια, τις περιοδείες γκρανγκινιόλ (15 λεπτά σε κάθε χωριό) των υποψηφίων, τις έντονες συγκρούσεις αντιπάλων που αν δεν συμφωνούν σε όλα, συμφωνούν στα σημαντικότερα.

Η τρέχουσα πολιτική φιλολογία αναπαράγει απόψεις του συρμού, περί ελεύθερης έκφρασης/επιλογής του λαού, περί ισότητας της ψήφου, περί του αλάθητου του ελληνικού λαού κτλ. Η αλήθεια βρίσκεται μακριά, καθώς ποτέ στις εκλογές δεν τίθενται υπό διακύβευση οι επιλογές των ελίτ π.χ. το δικαίωμα στην καπιταλιστική ιδιοκτησία, η ένταξη στο ΝΑΤΟ, οι συμμαχίες με κράτη – δολοφόνους, το πλέγμα ΕΕ – Ευρώ κτλ. Το εκλογικό σώμα θα αποτυπώσει τις πολιτικές του θέσεις εντός του καθεστώτος της εκμετάλλευσης, του ατομικισμού/καταναλωτισμού, της ιδεολογικής τρομοκρατίας, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της μιντιακής προπαγάνδας, των πιέσεων της καθημερινότητας, της πίεσης αναχρονιστικών και εθνικιστικών θεσμών,  των συγκεκριμένων παραστάσεων και εμπειριών.

Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει πως αν κάτι μπορεί να βάλει φρένο στο σημερινό κατήφορο δεν είναι η θεσμική αντιπολίτευση, δεν είναι η σκιαμαχία του κοινοβουλίου, δεν είναι η συμπολίτευση των ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ. Αν κάτι έβαλε εμπόδια και προβλημάτισε την Κυβέρνηση και εμπόδισε την εγκληματική πολιτική της ήταν οι κινητοποιήσεις της νεολαίας μετά τα Τέμπη. Το ίδιο ακριβώς διδάσκει και το παράδειγμα της Γαλλίας, αφού κανένας εκλογικός συνασπισμός -που κινείται στα πλαίσια του συστήματος- δεν θα έβαζε φρένο στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού…

Αυτή ακριβώς την παραδοχή καλούμε τον κόσμο της εργασίας, τους άνεργους και τη νεολαία να στηρίξει στην πραγματική ζωή και την κάλπη. Οι εξελίξεις που αναμένονται στο έδαφος της οικονομικής και πολεμικής κρίσης, των καταρρεύσεων των τραπεζών, της παγκόσμιας αναδιάταξης του συσχετισμού των δυνάμεων και της επιστροφής (μετά το Covid) περιοριστικών πολιτικών διαχείρισης, θα οδηγήσουν σε περαιτέρω επιδείνωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων (πληθωρισμός, καύσιμα, ενέργεια κ.α.).

Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας έχουν ως χαρακτηριστικό πως κανείς (εκτός από τους παρατρεχάμενους) ΔΕΝ περιμένει καλύτερες μέρες από την επικράτηση κάποιου συνδυασμού. Αναπόδραστα πρέπει να ιεραρχήσουμε όχι σε εξελίξεις από τις κορυφές, αλλά στην οργάνωση και παρέμβαση των κοινωνικών δυνάμεων. Ούτε το οικονομικό σύστημα που ζούμε είναι το μοναδικό, ούτε θα πρέπει να πάψουμε να φανταζόμαστε ένα δικαιότερο! Ούτε η αστική δημοκρατία είναι αληθινή, ούτε είναι η μόνη μορφή δημοκρατίας που μπορούμε να φανταστούμε! Η ουτοπία μπορεί και πρέπει να μετασχηματίσει τις επιλογές από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα…

Ίσως αυτές οι απόψεις να φαντάζουν παιδαριώδεις, ίσως ακραία μειοψηφικές, έχουν παίξει σε κάθε περίπτωση όμως ένα ρόλο υποδείγματος σε σημαντικές στιγμές αγωνιστικής ανάτασης στην πόλη μας. (Μετανάστες, Lock Down, Αντιφασιστική Συγκέντρωση, Τέμπη).

Αυτές καλούμε να στηριχτούν στους αγώνες και την κάλπη!

Τζώτζης Βασίλης
Υποψήφιος Βουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ