Ο επιζών!

Με την ταχεία αμαξοστοιχία ταξίδευαν δυο παλιοί γνώριμοι ο Άπιστος και ο Πιστός, καθόταν στην ίδια πλευρά στην ίδια σειρά καθισμάτων.

Ο Πιστός ήταν δίπλα στο παράθυρο, το κάθισμα του ήταν ξεβιδωμένο και κουνούσε δεν μπορούσε να βολευτεί, ο Άπιστος για να αποδείξει ότι τον διακρίνει αγάπη και καλοσύνη του πρότεινε να αλλάξουν κάθισμα.

Ο Πιστός με ανακούφιση το δέχτηκε και ευχαρίστησε τον συνεπιβάτη του, μετά από λίγη ώρα ακούστηκαν δυο έντονα παρατεταμένα σφυρίγματα και ακολούθησε μια σφοδρή σύγκρουση με έναν εκκωφαντικό κρότο, από ανθρώπινο λάθος οδήγησαν δυο τρένα αντίθεα στην ίδια γραμμή, η σύγκρουση ήταν μοιραία όλοι βρήκαν τραγικό θάνατο εκτός από τον Άπιστο που καθόταν στο ξεβιδωμένο κάθισμα, εκτινάχτηκε έξω από το παράθυρο και έπεσε σε ένα αγρόκτημα με βαμβακοκαλλιέργεια κατατρομαγμένος με σχεδόν χαμένα τα λογικά του από τις εικόνες που αντίκρισε συνειδητοποίησε ότι ήταν ο μόνος επιζών του δυστυχήματος. Έπεσε στα γόνατα και αναφώνησε με δύναμη ψυχής «θαύμα, εγένετο θαύμα! Κύριε δεν υπήρξα πιστός από σήμερα όμως δέος και πίστη πλημμύρισαν τη ψυχή μου, προσδοκώ δε να με κρίνεις με επιείκεια κατά την ώραν που θα παραδίδω την ψυχή μου προς εσέ».-

Σπύρος Α. Ηλιάδης