Δεν ξεχνώ – 20 Ιουλίου 1974
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ να αγαπώ και να συμπονώ ακόμα και αυτούς που κάποτε μας πλήγωσαν με την αδράνειά τους.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τις φωνές και τα ουρλιαχτά των γυναικόπαιδων.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τους στρατιώτες που λύγισαν αιμόφυρτοι στη μάχη.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τα άψυχα κουφάρια που δεν βρέθηκαν ποτέ και δεν αναπαύτηκαν όπως αρμόζει στους νεκρούς.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τη μητέρα μου η οποία, όταν ήμουν μαθητής και τη ρώτησα ποια ήταν και τι απέγινε η καλύτερη παιδική της φίλη, μου είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ασταμάτητα δάκρυα πως βρέθηκε βιασμένη και κομματιασμένη σε ένα παλιό σκουριασμένο βαρέλι δίπλα από το σπίτι της…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, μα οφείλω ως σύγχρονος πνευματικός άνθρωπος, να κλειδώσω την πόρτα του παρελθόντος και να πετάξω το κλειδί μια και για πάντα κάτω από τη χαραμάδα.
Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα, θα τη βαπτίσω ΖΩΗ, θα τη βαπτίσω ΕΙΡΗΝΗ… και δεν θα ξεχάσω να πω στις δυο μου κόρες πως η γη ανήκει σε όλους και πως είναι προσωπικό τους δικαίωμα να διεκδικήσουν να ζήσουν σε τόπους χωρίς μεταλλικά οδοφράγματα._
Με εκτίμηση και πίστη (αληθινή πίστη-αυτή των παραμυθιών),
Θεοφάνης Θεοφάνους
(Συγγραφέας και δημιουργός του www.booktourmagaine.com)
Share :
