Με το αυτοκέφαλο της εκκλησίας Ουκρανίας ο Θεός θα οδηγήσει σε τέτοιες εξελίξεις για να μην καταλυθεί τελικά η Ορθοδοξία
ΑΡΧΙΜ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΙΛΩΤΑ
Το εκκλησιαστικό ζήτημα για το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ουκρανίας δεν είναι από τα προβλήματα που θα λυθεί εύκολα αλλά καθώς φαίνεται θα οδηγήσει σε τέτοιες εξελίξεις τα εκκλησιαστικά πράγματα που θα συμπεριληφθούν πολλά θέματα μαζί, διότι στις κατά τόπους Εκκλησίες οι εκκλησιαστικοί ταγοί δεν θέλησαν να κρατήσουν Ορθοδοξία αλλ’ «ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν» (Ρωμ. 1, 22-23).Κατά τα άλλα λειτουργούν με σύνεση!Γι’ αυτό ο Θεός, ήδη, άρχισε να φανερώνει το σχέδιό Του, προκειμένου να καταλυθεί και πάλι η αίρεσις, τώρα της “Νέας Εποχής,” των Οικουμενιστών.
Πλέον, δια των ίδιων ταγών ο Κύριος οδηγεί τα γεγονότα σκληραίνοντας ακόμη περισσότερο την καρδιά τους επειδή γνωρίζει τις προθέσεις τους, όπως και τότε του Φαραώ της Αιγύπτου, για να ελευθερωθεί τελικά, πανηγυρικά, ο νέος Ισραήλ της Χάριτος από την, υπέρ εκατονταετή, δουλεία του Οικουμενισμού. Επιπλέον δε, για να τους δείξει ότι, μολονότι οι μητροπολίτες έχουν φρόνημα δουλικό, όταν ο Παντοκράτωρ θελήσει, τους κινεί όπως η πανσοφία Του γνωρίζει προκειμένου να βγει καλό για την Ορθόδοξη Πίστη. Όπως, και η τουρκική σκλαβιά για το γένος μας ενώ ήταν ζοφερή και επαχθής, ωστόσο δι’ αυτής οικονόμησε ο Θεός να κρατήσουμε την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας, έτσι και τώρα που ο Κύριος βλέπει να χάνουμε την ευσέβεια βάζει μάχαιρα στις σχέσεις των Πατριαρχείων και τα χωρίζει. Διότι δεν έδειξαν τουλάχιστον το ίδιο ενδιαφέρον που εκφράζουν και για τις δικαιοδοσίες τους. Σαν να τους λέγει: «Εσείς, σκέπτεσθαι τις δικαιοδοσίες;», «Εγώ, όμως ενηνθρώπησα για την σωτηρία του κόσμου παραδίδοντας σε εσάς το Ευαγγέλιο»! «Εσείς, διδάσκετε ότι όλες οι θρησκείες είναι παράλληλοι οδοί σωτηρίας;» «Ο Κύριος σας όμως ρητώς σας κήρυξα: “ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή”(Ιω. 14,6 ). «Εσείς, καταδικάζετε τους αδελφούς σας επειδή θέλουν να κρατούν την Πίστη και την Παράδοση της Εκκλησίας ως Κανόνα Αληθείας»; «Εγώ, θα σας αφαιρέσω την εξουσία, διότι είμαι ο κύριος που ορίζω στην Εκκλησία μου»! «Εσείς, κόπτεσθαι να ενωθείτε με τους αιρετικούς ενώ εξουθενώνετε τους ορθόδοξους αδελφούς σας (παλαιοημερολογήτες), επειδή σας εμποδίζουν να μολύνετε την Ορθοδοξία»; «Εγώ, θα φανερώσω ότι αυτοί έμειναν στην αληθινή Εκκλησία και εσείς θα εκβληθείτε έξω του αμπελώνος»! Διότι είναι πνευματικός νόμος ότι όποιος«λάκκον ὤρυξε καὶ ἀνέσκαψεν αὐτόν, καὶ ἐμπεσεῖται εἰς βόθρον, ὃν εἰργάσατο»!
Ήδη, με την διακοπή μνημοσύνου εκ μέρους της η Ρωσική Εκκλησία έδειξε τις προθέσεις της. Δηλώνοντας, τώρακαι ο επίσκοπος Clément, πρόεδρος του συνοδικού Τμήματος Πληροφοριών της μόνης Κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ουκρανίας που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας, σχετικά με το ότι αίρει το ανάθεμα στον σχισματικό Φιλάρετο, πως: «Αυτή η απόφαση είναι απολύτως αντικανονική γιατί αυτό το έδαφος [Ουκρανίας] δεν ανήκει στο Πατριαρχείο Κων/πολης, κι επομένως πως δύναται να άρει το ανάθεμα [κατά του Φιλάρετου]; Αυτό το Πατριαρχείο δεν έχει κανένα κανονικό δικαίωμα να το κάνει. Θεωρώ ότι για τέτοιες ενέργειες πρέπει να επιβληθεί το ανάθεμα στον πατριάρχη Βαρθολομαίο αυτόν τον ίδιο», τα πράγματα πλέον δείχνουν ότι άρχισε ένας δρόμος οριστικής ρήξης.
Αν, μάλιστα λάβουμε υπ’ όψιν μας τιςδηλώσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μπορισπόλ κ. Αντώνιου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ο οποίος δίδοντας συνέντευξη στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr λέγοντας: «Για να καταλάβετε καλύτερα, τι ενδεχομένος θέλει να κάνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο με μας τώρα, θα ήθελα να Σας δώσω ένα παράδειγμα, να κάνουμε μία σύγκριση. Οι συγκρίσεις πάντοτε δεν είναι τέλειες, αλλά μας βοηθάνε να καταλάβουμε καλύτερα την πραγματικότητα. Εσείς στην Ελλάδα εδώ και σχεδόν 100 χρόνια έχετε το σχίσμα των παλαιοημερολογητών. Δεν λύνεται ακόμα. Για φανταστείτε, να σας έλεγε κάποιο από τα Πατριαρχεία: αφού δεν μπορείτε να το λύσετε μόνοι σας, θα το κάνουμε εμείς. Λοιπόν, θα αναγνωρίσουμε τους παλαιοημερολογίτες σαν κανονική Εκκλησία, θα την ονομάσουμε Εκκλησία της Ελλάδος, θα υιοθετήσουμε πάλι το παλαιό ημερολόγιο, και εσείς, δηλαδή η πραγματική Εκκλησία της Ελλάδος, να ενωθείτε με αυτούς και να αρνηθείτε το νέο ημερολόγιο. Αν δεν θέλετε, μείνετε όπως είσαστε, αλλά στην Εκκλησία σας θα δώσουμε κάποιο άλλο όνομα», όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι κινείται.
Αν, ακόμη, δούμε την Συνοδική Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών υπό τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Καλλίνικο εξ αφορμής της διαστάσεως μεταξύ των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας για το Ουκρανικό ζήτημα, καθώς και τα σχετικά με το συλλείτουργο μετά της Εκκλησίας του Πατρίου Ημερολογίου Βουλγαρίας, διαπιστώνουμε κάποια καλή πρόθεση για να ενωθούν οι δυνάμεις του Πατρίου και, βέβαια,το ευχόμαστε! Δυστυχώς, όπως έλεγε ο άγιος Παῒσιος ο Αγιορείτης, δεν καταλαβαίνουμε τα σημεία των καιρών! Αυτό που έλεγε ο άγιος Νικόλαος, ο Παπα-Πλανάς:«Από πεποίθηση το Παλαιό και από υποχρέωση το Νέο!».
Αν θα ζούσε σήμερα ο άγιος θα έλεγε:«Από πεποίθηση στο παλαιό, από υποχρέωση στις Πανορθόδοξες συνόδους στο παλαιό για φύγουμε από το ανάθεμα, και επειδή ήρθε ο καιρός που πρέπει να επιστρέψουμε στην Παράδοση, εφ’ όσον αποδείχθηκε ότι η αλλαγή του ημερολογίου έγινε με πρόθεση την κατάληξη στον Οικουμενισμό, και φαίνεται να ήρθε η ώρα να τελειώνει η ιστορία αυτή, πάλι στο παλαιό!
Ορισμένοι, το παλαιό το αντιμετωπίζουν σαν κατάρα. Σήμερα θεωρείται κακό να επιστρέψει κανείς στο παλαιό και δεν θεωρείται κακό να αρνηθεί την ορθόδοξη πίστη του. Εκεί φτάσαμε! Και έχεις τους άλλους να σχολιάζουν την ώρα που βγήκαμε στην πρώτη γραμμή και το είδαν, ότι δεν σκέφθηκε χρήματα, μοναστήρια και αξιώματα, διότι πολύ απλά, αν σκεπτόμασταν έτσι δεν θα κάναμε αποτείχιση. Ταλαίπωροι, και αν ακόμη υποθέσουμε ότι κάποιος γίνεται επίσκοπος στο Πάτριο, πληρώνεται, περνάει καλά ή δίνει αγώνα να χτίζει εκ νέου εκκλησίες και μοναστήρια και να προσπαθεί να οργανώσει ποίμνιο από το τίποτα; Και είναι αυτό εύκολο; Τόση ανοησία! Αλλά δεν βλέπετε μακριά. Ευτυχώς, που δεν έγινα και επίσκοπος! Και μνημονεύω πάσης επισκοπής ορθοδόξων ! Τώρα που δεν χειροτονήθηκα και δεν πήγα σε κάποια παράταξη και ούτε καν μνημονεύω κάποιον από το πάτριο τί έχετε να πείτε κατήγοροι της αληθείας και της δικαιοσύνης; Δόξα τω Θεώ! Την ελπίδα μας την έχουμε μόνο στον Κύριο! Την ώρα της μάχης τα κελεύσματα δεν τα δίνουν οι στρατιώτες αλλά ο επικεφαλής, ούτε οι γυναίκες. Υπάρχει τάξις και σειρά! Εσείς όμως που κατηγορείται την μετριότητά μου, να ρωτήσω τους δαιμονισμένους που τους τρέχατε; Δεν τους πήγατε στους γεροντάδες που εγώ βρήκα στο παλαιό; Γιατί τότε τους χρειαζόσασταν και τώρα τους συκοφαντείτε ότι είναι εκτός Εκκλησίας; Δεν διδαχθήκατε τίποτα από την ιστορία σχετικά με τους στρατηγικούς ελιγμούς, ούτε καν ακούσατε για την τακτική του μεγάλου στρατηλάτη Αλέξανδρου; Αν ήσασταν λίγο έξυπνοι θα περνούσατε τον “Υδάσπη”!