Σκέψεις & απόψεις για τον πολιτισμό

του Δημήτρη Φαρμακιώτη

Πολιτισμός: μια λέξη – ορισμός για την πατρίδα μας ως γενεσιουργού τόπου κάθε παγκόσμιας πολιτιστικής έννοιας, μια λέξη συνυφασμένη με την ιστορική μας κληρονομιά, τη ρίζα, τη λαϊκή παράδοση και τις αρχέγονες καταβολές μας. Μια λέξη που μας προσδιορίζει ως Έλληνες και προπαντός ως Μακεδόνες.

Πολιτισμός: μια λέξη που για τις σύγχρονες κοινωνίες αποτελεί το συνδετικό κρίκο του χθες με το αύριο, μια λέξη που παγιωμένα μετατρέπεται σε δράση, προτάσσοντας δυναμικά το παρόν και «παντρεύοντας» το με τον τουρισμό.

Πολιτισμός: μια δραστηριότητα που επενδύει στις αρχιτεκτονικές, την παράδοση, τις συνήθειες, τα κληρονομήματα, τις μουσικές, τα ήθη και τα έθιμα, μια λέξη που αναδεικνύει την καταγωγή και την ανθρώπινη ποιότητα της προέλευσης!

Πολιτισμός: μια λέξη που θα έπρεπε να «κουμπώνει» σε κάθε ανθρώπινη πτυχή και δραστηριότητα της Φλώρινας, αποτελώντας πυλώνα και μοχλό ανάπτυξής της. Μια λέξη που θα έπρεπε να κυριαρχεί στην καθημερινότητα των ντόπιων, στους αυτοδιοικητικούς σχεδιασμούς, στα αναπτυξιακά πλάνα, στα προωθητικά προγράμματα, στα ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας, στα σχολικά δρώμενα, στις τοπικές γιορτές, στα θρησκευτικά τεκταινόμενα, στις πάσης φύσεως παρεμβάσεις.

Πολιτισμός: μια δραστηριότητα μη επαρκώς αναπτυσσόμενη και ανύπαρκτα προβεβλημένη σε μια κατεξοχήν πόλη – κοιτίδα καλλιτεχνικών δρώμενων, που θα έπρεπε να έχει προεξάρχοντα λόγο στις πολιτιστικές πρωτοβουλίες των Βαλκανίων. Μια λέξη που οι αυτοδιοικητικοί «υπεύθυνοι» εδώ και χρόνια έθαψαν βαθιά στο τέλμα της ανυπαρξίας, τοποθετώντας την πόλη μας στα πολιτιστικά αζήτητα.

Πολιτισμός:  μία ακόμη λέξη – καταπέλτης για όλους εκείνους που οδήγησαν την άλλοτε κραταιή πολιτιστική Φλώρινα στο «τίποτα», που δεν ένιωσαν την ευθύνη που αναλογούσε στην αιρετή τους θέση, που δεν εμπνεύστηκαν από τον τόπο και την ιστορία του, που δεν εκτίμησαν το κληροδότημα των παλιών, που δε ρίγησαν στα ακούσματα των μουσικών της, που δεν ακούμπησαν στο μεράκι των καλλιτεχνών και των συλλογικοτήτων της, που δεν ταυτίστηκαν με τη λαϊκή της επιταγή, που δεν παθιάστηκαν για τη διαιώνιση της ρίζας της, που δε σεβάστηκαν το πολιτιστικό της παρελθόν. Μία ακόμη λέξη – τιμωρία για την απρεπή συμπεριφορά τους απέναντι σε όλους και σε όλα, για την αναλγησία και την απάθεια, για τον οχαδερφισμό και την έλλειψη βάθους.

Πολιτισμός: Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα μιλήσουμε με σχέδιο, στο οποίο θα πρωταγωνιστήσει η ψυχή της πολιτιστικής Φλώρινας: αυτή που δεν εκτονώνεται ούτε σε άχρωμες και δαπανηρές γιορτές «των δέντρων», οι οποίες ταιριάζουν μόνο σε μπουζουκομάγαζα, ούτε στις χωρίς ταυτότητα τυχάρπαστες εκδηλώσεις του δήθεν!