Πώς το «μειονέκτημα» του χιονιού γίνεται πλεονέκτημα…
Άρθρο – άποψη του Σταύρου Βοσκόπουλου,
εκπαιδευτικού, πρώην Αντιδημάρχου Φλώρινας
Λίγες μέρες πριν, είδαμε στην περιοχή του Σακουλέβα κυρίως, μια σειρά από «Χιονοαγάλματα», εντυπωσιακά τρισδιάστατα δημιουργήματα με πρώτη ύλη το χιόνι.
Την αρχή έκανε η υπέροχη Αφροδίτη του φοιτητή μας της Καλών Τεχνών, Αλέξη Νικολαΐδη.
Μια μέρα αργότερα αποκαλύφθηκε το ταλέντο του φίλου Γιώργου Παρίση, με τον μοναδικό Ηρακλή που φιλοτέχνησε στην αυλή του.
Να σου κι ο χαριτωμένος Αρκούδος που έκανε την εμφάνισή του ξαφνικά το πρωί της Παρασκευής, στη Μητρόπολη, αγνώστου καλλιτέχνη αυτός, που τελικά ήταν μια ομάδα δημιουργικών μαθητριών Λυκείου!
Τη σειρά έκλεισε ο ψηλόσωμος, εντυπωσιακός άνδρας με το καπέλο, πίσω από το Δικαστικό Μέγαρο, φιλοτεχνημένος κι αυτός από μια παρέα μικρών και μεγάλων κατοίκων της πόλης μας!
Προσωπικά δε φημίζομαι για τις καλλιτεχνικές μου τάσεις, αλλά μπορείτε να φανταστείτε αυτές τις δημιουργίες ή και άλλες ακόμα που θα μπορούσαν να φιλοτεχνηθούν με αφορμή έναν «Ετήσιο Διαγωνισμό Χιονοδημιουργιών», με τους κατάλληλους φωτισμούς σε συγκεκριμένο σημείο της πόλης?!?!
Οι δημιουργίες αυτές, αποδεικνύουν δύο πράματα:
Το πρώτο είναι, ότι δικαίως έχουμε σαν περιοχή τον τίτλο της “Μάνας καλλιτεχνών”. Δίκαια αποκτήσαμε το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, το οποίο μαζί με το φυσικό κάλος της περιοχής και τις ιδιαίτερες και όμορφες καιρικές συνθήκες της περιοχής, μπορούν να κάνουν τη διαφορά για τον τόπο μας…
Το δεύτερο είναι ότι, πράγματι μπορούμε το “μειονέκτημα” -κατά πολλούς- του σκληρού χειμώνα και του χιονιά, να το μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα! Τα έργα αυτά, που σε άλλες χώρες (ίσως με χαμηλότερες θερμοκρασίες…) εκθέτονται για μήνες ολόκληρους κι αποτελούν πόλο έλξης επισκεπτών, είναι απόδειξη του ότι το χιόνι δεν είναι το “βάσανο” και η απομόνωση για τον κάτοικο της περιοχής, αλλά μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας και όχι μόνο! Μπορεί να αποτελέσει και πόλο έλξης τουριστών, άρα και μοχλό ανάπτυξης! Μπορεί να γίνει το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και μοναδικό χαρακτηριστικό της Φλώρινας και της ευρύτερης περιοχής, μιας και 30 μόλις χλμ παραπέρα δεν υπάρχει ίχνος του, τουλάχιστον τις μέρες που διανύουμε. Τον δρόμο αυτόν ήδη μας τον έχουν δείξει άλλες, βόρειες κυρίως χώρες, που σε πολλές περιπτώσεις έχουν στηρίξει εξ ολοκλήρου τον τουρισμό τους στο χιόνι και μόνο!
Φωτογραφίες από «χιονοδημιουργίες» σε Ιαπωνία, Ρωσία κ.ά.
Άλλες περιοχές της πατρίδας μας τώρα, χωρίς να διαθέτουν τη φυσική ομορφιά της Φλώρινας, βρήκαν στο παρελθόν τρόπους (από τα μανιτάρια, που είναι κι αυτά άφθονα στην περιοχή μας, μέχρι και «στοιχειωμένους πύργους»…) κι ανέδειξαν τα πλεονεκτήματά τους και είδαμε να βγαίνουν από την αφάνεια και την οικονομική ανέχεια. Γιατί όχι κι εμείς, με κάτι τόσο όμορφο και σχεδόν μοναδικό που διαθέτουμε?!?!
Ακόμα και σε περιόδους που θα μπορούσε να μας λείψει το χιόνι, λόγω κλιματικών αλλαγών, θα μπορούσαμε ακόμα και να το δημιουργήσουμε. Τεχνικά πλέον είναι εφικτό, όχι δαπανηρό και σχετικά εύκολο να διατηρηθεί για εβδομάδες ή και μήνες ακόμα! Οι καιρικές συνθήκες το τόπου μας βοηθούν σ΄ αυτό. Είναι γνωστά τα παραδείγματα ξένων χωρών που δημιουργούν τεχνητό χιόνι ή πάγο, το συντηρούν με χημικά (άζωτο κλπ) ή δημιουργούν ακόμα και κλειστούς χώρους -εύκολες και όχι ιδιαίτερα δαπανηρές, ελαφριές κατασκευές- για να το διατηρήσουν στην όποια του μορφή.
Παλιότερα, στη θητεία μου στον Δήμο Φλώρινας, είχε εκπονηθεί μελέτη σκοπιμότητας από Φλωρινιώτη καθηγητή ΤΕΙ, για τη «Δημιουργία Μουσείου Πάγου» (πρέπει ακόμα να βρίσκεται στα συρτάρια των τεχνικών υπηρεσιών), η οποία όταν παρουσιάστηκε σαν πρόταση, κατά τη δημοφιλή συνήθεια της ράτσας μας, λοιδορήθηκε κι απαξιώθηκε ως «ανέφικτη»… Κι όμως την ίδια περίοδο η γειτονική Καστοριά σχεδίαζε και λίγο αργότερα υλοποίησε το «Ενυδρείο ψαριών γλυκού νερού», πολύ σημαντικό πόλο έλξης σήμερα γι αυτήν και φημισμένο αξιοθέατο!
Ας μη «μιζεριάζουμε» λοιπόν με το χιόνι μας…Ας το δούμε σαν «ευλογία» κι όχι σαν «κατάρα»… Κι ας το εξετάσουμε στο μέλλον πιο αισιόδοξα, πιο δημιουργικά και πιο προγραμματισμένα…
ΥΓ. Τις πρώτες πρωινές ώρες που γράφω αυτές τις αράδες, διαπιστώνω με έκπληξη και χαρά, ότι η σχετική μου ανάρτηση με τις φωτογραφίες των «Χιονοαγαλμάτων» της Φλώρινας σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, έχει ανακοινοποιηθεί από φίλους ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό περισσότερες από 150 φορές…
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Σταύρος Βοσκόπουλος
Pingback: Πώς το «μειονέκτημα» του χιονιού γίνεται πλεονέκτημα… – akamatides.gr